Nocny człowiek

„Nocny człowiek” to powieść kryminalna należąca do serii o komisarze Williamie Wistingu – czytałam już którąś z książek należących do tego cyklu, ale nieznajomość całej serii nie wpłynęła na mój odbiór tej książki. Akcja dotyczy nowej sprawy, a fakty z życia komisarza, które ujawniono w poprzednich częściach, są nam przybliżane, jeśli jest taka potrzeba.

Pamiętam, że inna powieść tego autora podobała mi się, ale nie na tyle, żeby sięgnąć po całą serię. Teraz koleżanka pożyczyła mi „Nocnego człowieka”, mocno go zachwalając, więc zdecydowałam się przeczytać. I podtrzymuję swoje zdanie: niby jest w porządku, ale jakoś mnie ta seria nie pociąga. Nie wzbudziła silnych emocji, nie czytałam z wypiekami na twarzy – choć opisane zbrodnie są wyjątkowo odrażające. Nie wiem, czego zabrakło – może Wisting jest za mało wyrazisty, żeby skupić na sobie uwagę? Może jest zbyt wiele wątków i spraw, które autor porusza? Może za dużo miejsca w tym tomie zajmuje córka komisarza? Niby jest akcja, śledztwo zatacza kręgi, pojawiają się różne tropy i świadkowie, niby sporo się dzieje – a jednak… szału nie ma. Czytało mi się jakoś tak beznamiętnie.

Trzeba przyznać, że początek jest świetny i wciągający – ma niesamowity klimat i napięcie: gęsta mgła, idąca w mroku kobieta, dziwne odgłosy w tle, poczucie zagrożenia i nagle.. wyłania się przed nią drewniany pal, na którego końcu wbita jest głowa dziewczynki. Mocne, prawda? Czytelnik jest zaintrygowany, zaszokowany, chce wiedzieć kto, jak i dlaczego – a potem całe to zainteresowanie stopniowo wyparowuje, choć zarazem nie miałam pokusy, żeby odłożyć książkę, bo jednak chciałam poznać odpowiedzi na te zrodzone na początku pytania.

Autor pokazuje pracę norweskiej policji w sposób pozbawiony otoczki sensacji – to żmudne dochodzenia, niekończące się przesłuchania, fałszywe tropy, błądzenie po omacku, czekanie na wyniki badań laboratoryjnych i często: szukanie igły w stogu siana. To jest atut tej książki – moim zdaniem. Ale sporo jest też minusów…

Jednym z nich jest to, że miałam wrażenie, że autor nie wierzy w inteligencję swoich czytelniczek i czytelników, więc wyjaśnia nam rozmaite pojęcia, jak na przykład „noc kryształowa”, obecność sił pokojowych w Afganistanie itp. Trochę za dużo tutaj jest właśnie takich wątków, które odciągają uwagę od właściwej akcji – faktów może i ciekawych, ale o których czytelnik – jeśli go zainteresują – może sobie poczytać w wolnej chwili w sieci, zamiast dostawać skrócony wykład od autora. Bo moim zdaniem w takiej powieści to właśnie akcja powinna być na pierwszym planie – tym bardziej że autor wymyślił ciekawą intrygę. Za dużo tutaj także polityki, opinii o uchodźcach, prawicowych ugrupowaniach, neonazistach, handlu ludźmi – te wszystkie wątki pojawiają się w śledztwie i autor nie szczędzi nam wykładów na różne tematy. To mnie znużyło i kilka takich pogadanek opuściłam, nic przy tym nie tracąc z właściwej akcji.

Za dużo też było – według mnie – tajników pracy dziennikarskiej, te części, w których Line pracuje nad artykułami, wymyśla nagłówki i chwytliwe hasła są po prostu nudne.

Pod koniec akcja bardzo nabiera tempa, wręcz trudno się wtedy oderwać – ale już samo zakończenie wydało mi się trochę mdłe i sztuczne. Nie pasowało do mrocznego początku tej powieści.

Ale tak ogólnie, to dobrze się to czyta, i jeśli ktoś sięgnie po tę książkę, pewnie nie będzie żałował. Choć mnie nie urzekło, to muszę przyznać, że autor potrafi bardzo plastycznie opisywać zdarzenia i miejsca – wręcz ma się wrażenie, ze jest się tuż obok i czuje wspominane zapachy… I tutaj uwaga: niektóre opisy są dość drastyczne, zwłaszcza jeśli macie bogatą wyobraźnię…

Komu ta książka się spodoba? Miłośnikom kryminałów i sensacji z bogatym tłem społecznym.

Podsumowując: dosyć dobrze napisany kryminał, który nie wzbudził jednak we mnie większych emocji. Do przeczytania i zapomnienia.

Informacje dodatkowe o Nocny człowiek:

Wydawnictwo: Smak Słowa
Data wydania: 2018-08-06
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788365731531
Liczba stron: 388
Tytuł oryginału: Nattmannen
Dodał/a opinię: Joanna Tekieli