Paragraf 5

Po zakończeniu wojny władzę przejęło Federalne Biuro Naprawcze. Każde odstąpienie od paragrafów wiązało się z surowymi karami. Pewnego dnia u progu domu Ember i jej mamy stanęli żołnierze, aresztując je za złamanie paragrafu 5. Wśród nich znajduje się również Chase, który był jej bardzo bliskim przyjacielem, zanim wyjechał do wojska. Od tej pory nic nie będzie już takie same. Sięgając po tę pozycję, chciałam odpocząć od romansów, które w kółko czytałam. I choć to również okazał się być romans, to zdecydowanie inny od tych, które wcześniej czytałam i chciałabym w tej książce zobaczyć jeszcze więcej miłości. Jednak autorka podała nam wszystko w idealnych proporcjach. Na początku czytania książki, nie przyswajając informacji o wieku głównej bohaterki z tyłu okładki, miałam wrażenie, że jest to dwunasto, może trzynastolatka, ale z pewnością nie siedemnastolatka. Z upływem stron wydawała mi się ona coraz bardziej dojrzała, a pod koniec zachowywała się jak prawdziwa dorosła. Ember swoim zachowaniem trochę mnie irytowała, aczkolwiek pod koniec nie czułam do niej takiej niechęci, jak na początku i w środku książki, która jednak pojawiała się tylko w niektórych momentach. Można powiedzieć, że pod koniec ją nawet polubiłam. Mimo to, cały czas trzymałam za nią i za Chase'a kciuki, żeby im się udało. Nie mogę też zapomnieć o wspomnieniu o głównym bohaterze, którym jest Chase. Już od początku książki bardzo polubiłam Chase'a. Był bardzo opiekuńczy i choć pobyt w wojsku bardzo go złamał, zawsze starał się robić to, co najwłaściwsze. Za wszelką cenę chronił Ember. Podobało mi się, że autorka nie zrobiła z postaci superbohaterów, dla których nawet ucięta ręka to drobna ranka. Bohaterowie tej książki odczuwali ból tak, jak normalni ludzie. Jednak nie rozumiałam wielu zachowań dwójki głównych bohaterów i nie wiedziałam, dlaczego w danym momencie tak się zachowywali. Następowały w nich szybkie zmiany nastrojów. Zachowanie Chase'a zostało mi wyjaśnione, a Ember, możemy się domyślić, że pobyt Chase'a w wojsku, także na nią wpłynął w jakimś stopniu. Przed przeczytaniem "Paragrafu 5" myślałam, że będzie to pierwsza książka, której moja recenzja nie będzie pozytywna. Ku mojemu zaskoczeniu książka już od pierwszych stron, a pod koniec już szczególnie bardzo mi się podobało. Może dlatego, że ten wątek miłosny jednak się w niej znalazł i był jak wisienka na torcie wśród całej akcji. Jeśli nie jest to jedna z moich ulubionych książek, to znajduje się naprawdę bardzo blisko nich i jeśli tylko spotkałabym się z drugą częścią książki Kristen Simmons, to z pewnością bym ją jak najszybciej przeczytała. W tej książce cały czas coś się działo. Nie było momentu nudy. Non stop była akcja i zanim jedna się dobrze skończyła, autorka już przechodziła do następnej. Może i nie jest to książka, o której wszyscy będą mówić, ale na pewno jest warta przeczytania. Choć czytałam ją dość długo, to nie dlatego, że była nudna, bo całość była bardzo ciekawa. Raczej przez to, że nad niektórymi książkami trzeba pomyśleć i przeanalizować je. Trzeba wziąć głęboki oddech, bo przy wielu akcjach musimy go po prostu wstrzymać. Nie była to książka, przy której czytaniu trzeba rozmyślań nad każdym przeczytanym słowem, bo była napisana raczej prostym językiem, aczkolwiek nie była to też zwyczajna obyczajówka czy romans, bo dotykała głębszych tematów. Tematów po części wojny, władzy, swojego zdania, miłości i zmian, jakie zachodzą w człowieku pod wpływem różnych czynników. ksiazki-recenzje-czytelnicy.blogspot.com

Informacje dodatkowe o Paragraf 5:

Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: 2015-03-25
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-245-9256-2
Liczba stron: 312
Tytuł oryginału: Article 5
Język oryginału: angielski
Tłumaczenie: Donata Olejnik
Ilustracje:Magdalena Zawadzka/PlusONE,Aleshyn_Andrei,Melkor3D- Shutterstock.com
Dodał/a opinię: