Wracacie czasem myślami do Waszego dzieciństwa?
Dwie siostry Emma i Agathe zawsze były nierozłączne, aż pewnego dnia stracił ze sobą kontakt na 5 lat. Po śmierci ich ukochanej babci Busi spotykają się ponownie w jej domu, w Kraju Basków, miejscu ich najczulszych wspomnień z dzieciństwa. Czy tydzień wystarczy na odbudowanie ich dawnych więzi i poznanie przyczyny rozstania?
Zaczarowała mnie tak książka. Razem z bohaterkami przeniosłam się do Kraju Basków i czerpałam życie pełnymi rękami. Cieszyłam się drobnostkami, łapałam chwilę, kąpałam się w oceanie, odkrywałam dawne tajemnice i … pochłaniałam tą książkę pełnymi łyżkami.
„Piękne życie” to opowieść pełna czułości, nostalgii, miłości, ale również przemocy, strachu i nierównej walki z depresją jednej z bohaterek. Emma i Agathe wspierały się od zawsze, starsza siostra opiekowała się młodszą i starała się ją ochronić przed złem doświadczanym ze strony dorosłych. Dom ich dziadków był miejscem magicznym, przystanią pełną miłości, wsparcia, czułości.
W książce teraźniejszość przeplata się ze wspomnieniami bohaterek. Powolutku na światło dzienne wychodzi cała historia i pojawi się też parę tajemnic. Wyjątkowo lekkie piór autorki oraz sposób snucia opowieści powoduje, że przemyka się przez tą historię z prędkością światła. Żal mi było żegnać się z tą książką. Wywołała ona u mnie mnóstwo emocji. Pod jej wpływem przeniosłam się do czasów mojego dzieciństwa i bardzo zatęskniłam za paroma bliskimi mi osobami, które są już tylko w mojej pamięci.
Podczas lektury tej książki śmiechowi towarzyszyły też łzy. Autorce w niezwykle ujmujący i malowniczy sposób udało się oddać wiele kolorów życia i przekazać nam kilka ważnych prawd, bo „Ostatecznie tylko to się liczy: znaleźć sobie miejsce w sercach innych ludzi i przyjmować ich w swoim”.
Powieść ta zapada w serce i nie jest tą, o której szybko się zapomina.
Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwosoniadraga
Wydawnictwo: Sonia Draga
Data wydania: 2024-07-17
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 352
Tytuł oryginału: Une belle vie
Dodał/a opinię:
zaczytanaiska
Niebo jest w kolorze bladego błękitu. Wstające słońce rzuca różowe światło na pęczek chmur.
Uniwersalna opowieść o chwilach, które wywracają życie do góry nogami, o falach emocji, które zmiatają wszystko na swej drodze, o niezapomnianych spotkaniach...
Anna. Przepracowana matka, która ledwo wiąże koniec z końcem, a z córkami widuje się tylko przy śniadaniu i nie dogaduje najlepiej. Chloé. Siedemnastolatka...
Rozbryzgi piany łaskoczą mnie w nos. Właśnie taki ocean zawsze lubiłam. Rozszalały, rozhukany, nieprzewidywalny. Nie dla każdego taki jest, trzeba sobie zasłużyć.
Więcej