"Pieśniarka zimowych pól" to powieść o przyjaźni i relacjach międzyludzkich. Pokazuje, że przeszłość naszych przodków nie powinna wpływać na losy kolejnych pokoleń, a jednocześnie jest z nią nierozłącznie związana i wielokrotnie może pozostawiać po sobie blizny, które ciężko zagoić.
Przyjaźń Marii i Krystynki to już najwyższy level, choć może się wydawać, że jest ona raczej jednostronna, bo Krystynka do najwylewniejszych osób nie należy, to czuć jej ogromną sympatię i wdzięczność względem młodszej przyjaciółki. Miłość z kolei to jak zawsze temat trudny — Maria i Kacper znaleźli się w patowej sytuacji, ale może stare dzienniki Stanisława, dziadka młodego Kosińskiego, znalezione przypadkowo, pomogą w rozwiązaniu ich sporu i doprowadzą tę dwójkę do szczęśliwego zakończenia?
Jestem zachwycona tym, jak we wszystkich tych powieściach, ludzie potrafią ze sobą rozmawiać. Nawet jeśli są między nimi nieporozumienia, to wszystko odbywa się z szacunkiem do drugiego człowieka, bez zbędnych dramatów — czas i rozmowa potrafią zdziałać cuda.
Autorka kolejny raz oczarowała mnie przepięknym literackim stylem i niezwykłym spokojem, z jakim potrafi opowiadać o nawet najtrudniejszych emocjach. Piękno przyjaźni i sztuka wybaczania są w tej książce pokazane w niesamowicie wzruszający i chwytający za serce sposób.
Joanna Szarańska "Malarką wiosennych łąk" zachwyciła mnie opisami budzącej się do życia przyrody, "Piastunką letnich snów" sprawiła, że lato w moim sercu było jeszcze intensywniejsze niż zwykle,"Rzeźbiarką jesiennych mgieł" wprowadziła w stan błogiego spokoju, a "Pieśniarką zimowych pól" sprawiła, że poczułam, iż wszystko jest możliwe, a prawdziwa miłość i przyjaźń wybaczą wiele, zrozumieją i podarują drugie szanse.
Wzruszająca historia sprzed lat, niezwykły splot wydarzeń i prawdziwe uczucia, a to wszystko na tle przepięknej zimowej scenerii — jestem oczarowana i szczęśliwa, że mogłam odbyć podróż do Granic. Teraz pozostaje tylko obetrzeć łezkę i zetrzeć z twarzy smutek, że to był ostatni raz.
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Data wydania: 2025-01-29
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 392
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
zaczytania
Nadzieja ma kolor wiosennej łąki. Maria jest malarką i od dawna marzy o własnej galerii. Gdy jednak zostaje zdradzona przez jedną z najbliższych osób...
Zojka jest początkującą dziennikarką i marzy o tym, żeby wreszcie zainteresowała się nią redakcja jakiejś popularnej gazety. Ale nie jako podejrzaną o...