Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi
Laurence Yep, Joanne Ryder

Ocena: 4.69 (13 głosów)

opis

Panna Drake, uparty i zrzędliwy smok - czy tego chce, czy nie - ma nowego pupila: nad wiek wygadaną Winnie. O dziwo, Winnie myśli, że ona jest właścicielką panny Drake - co za niedorzeczny pomysł! Przed smoczycą trudne zadanie: wychować tę pyskatą osóbkę na idealną towarzyszkę.Tymczasem zupełnie niechcący Winnie wypuszcza na ulice San Francisko magiczne i niebezpieczne szkicelungi... Czy Winni i panna Drake położą kres chaosowi? I czy uda im się na nowo uwierzyć w przyjaźń? By wytresować swojego pupila, potrzebujesz trzech rzeczy: cierpliwości, cierpliwości i jeszcze raz cierpliwości. Gdy zauważyłam tę książkę na stronie wydawnictwa zapragnęłam ją przeczytać. Tytuł zaintrygował mnie, ale miałam niewielkie obawy, że jest to kolejny nieudany i nudny poradnik o niczym. Cóż mogę napisać, jestem zaskoczona i zachwycona. Książki dla dzieci i młodzieży są moją słabością. Ale to dobrze, bo mimo iż się starzeję, to cały czas jest we mnie coś z dziecka. Jakaś ciekawość świata, a szczególnie literatury. Poza tym publikacje dla naszych milusińskich są tak piękne i mądre, że naprawdę nie żal na nie czasu. Poradnik dla smoków... to cudowna opowieść, w której główną rolę odgrywa pewna marudna i zrzędliwa smoczyca. Mało tego, jest ona również narratorką tej historii. Panna Drake (owa smoczyca) właśnie straciła swojego oswojonego, czyli Kudłatą (jak ją nazywała), a faktycznie Amelię. Amelia postanowiła, że panna Drake nie może zostać sama i postarała się za życia o towarzystwo dla niej. Niestety smoczyca nie życzy sobie kolejnego oswojonego, chce być sama i w spokoju spędzać czas. A nową towarzyszką ma być dziesięcioletnia dziewczynka imieniem Winnie, bardzo rezolutna, pyskata i równie uparta jak panna Drake. Wychowałam wystarczająco dużo oswojonych, by widzieć, że niektóre z nich potrzebują wyzwań, inaczej się nudzą i wpadają w tarapaty... Panna Drake to bardzo ciekawy rodzaj smoka. W zależności od okoliczności i potrzeby może łuski zamienić na ludzką skórę. Potrafi również latać, uprawiać magię, ale także umie ze swobodą korzystać z nowinek technologicznych. Winnie natomiast jest ciekawska (jak to dziecko), pewna siebie i błyskotliwa. Czy też sądzicie, że to bardzo intrygujący duet? I mogłoby by być spokojnie, a może nawet odrobinę nudno, ale naraz zdarza się rzecz niespodziewana. Dziewczynka, przez czysty przypadek, wypuszcza na ulice San Francisko groźne, rzadkie i niezwykłe stworzenia... Smok i człowiek zwierają szyki i ramię w ramię, jak jeden mąż, muszą zaradzić niebezpieczeństwu. A przy okazji zaprzyjaźnić się z sobą. Kiedyś smoki i inni czarodzieje żyli jawnie między ludźmi. Czasem to dobrze funkcjonowało, jak w przypadku smoków w Chinach. Zwykle byliśmy tam traktowani z szacunkiem. Ale w Europie ludzie sądzą, że smoki spala ich domy i chapną na najbliższą kolację. Poradnik dla smoków... to wspaniała rozrywka nie tylko dla dzieci i młodzieży, ale również dla starszego odbiorcy. Wiem, co piszę, bo sama od bardzo, bardzo dawna ani dzieckiem, ani nawet młodzieżą nie jestem, a bawiłam się wyśmienicie. Ta książka stanowi doskonałą formę zabawy i przygody, którą dziecko może przeżyć do spółki ze swoim starszym rodzeństwem lub rodzicem. Poradnik dla smoków... z ilustracjami Mary GrandPre polecam więc wszystkim, bez względu na wiek i płeć. Jest to doskonała pozycja do rozpoczęcia swojej wędrówki po fantastycznych i magicznych krainach. Idealnie nada się też na podarunek pod choinkę. Gorąco polecam.