Proste równoległe

Ależ to było dobre! Dawno nie czytałam takiej książki – po prostu ciekawej, dobrze napisanej, nieprzekombinowanej i nieodkładalnej. Okazuje się, że nie trzeba wymyślać dziwnej fabuły, nie trzeba szokować formą ani treścią. Wystarczy po prostu opowiedzieć historię! Zwyczajną, ale wyjątkową.

To powieść przede wszystkim o muzyce. Nie gram na żadnym instrumencie, muzyka to dla mnie obca planeta, a czułam się podczas lektury, jakbym grała na skrzypcach od zawsze i doskonale rozumiała muzykę. Podobne emocje towarzyszyły mi podczas czytania japońskiej książki „Pszczoły i grom w oddali” – tam też czułam muzykę, choć na co dzień jej nie czuję 😉

Dwutorowa narracja sprawdziła się doskonale przy opowiadaniu historii dwóch kobiet, które dzieli pokolenie. Sporo emocji, niezrozumiałych decyzji, prawdziwe bohaterki z krwi i kości i wszechobecna muzyka – to przepis na powieść doskonałą.

„Proste równoległe” są utkane z delikatnych dźwięków, napisane subtelnie i delikatnie, choć traktują też o tematach ‘cięższych’.

Przeczytajcie, naprawdę warto!

Informacje dodatkowe o Proste równoległe:

Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2022-04-27
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788326838866
Liczba stron: 352
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Monika Kruszyńska

Tagi: Współczesna proza literacka