Samulka

kingaczyta.blogspot.com Samulki to małe, spokojne miasteczko, idealne do prowadzenia udanego, harmonijnego życia. Właśnie tutaj trzy lata wcześniej przeprowadziła się trzydziestoletnia Ewa. Kobieta jest sama, nie ma znajomych, ucieka od ludzi i stara się jakoś uporządkować swoje życie; pocieszenia szuka w dogoterapii, floroterapii, ciastkoterapii i kawoterapii, rozmawia też z bohaterami książek, które czyta. Jej dni wyglądają jednak identycznie, a wszystkie poranki są tak samo trudne, bo trzeba wstać, wyjść do ludzi i zacząć żyć. Wydawać by się mogło, że nie pasuje do tego sielskiego nastroju małego miasteczka, gdzie wszyscy dobrze się znają, ufają sobie i obdarzają się wzajemną życzliwością, ale może to właśnie takie miejsce jest idealne, by na nowo odnaleźć siebie? "Samulka" to taka bardzo podnosząca na duchu historia. Jest w niej trochę smutku, bo ciężko o inne odczucia, gdy główna bohaterka, która jest zarazem narratorką, cierpi na depresję i ciężko jest jej zdobyć siły do codziennych, prostych czynności. Żyje jak w próżni, nie zawsze jest pewna, co jest prawdą, a co tylko wytworem jej wyobraźni, co widać, gdy prowadzi rozmowy ze swoimi ulubionymi bohaterami literackimi. Jednak i w tym smutku znajdzie się miejsce na radość i walkę o siebie. Ewę polubiłam, ale miejscami bywała naprawdę humorzasta, irytująca i lekko potrzepana. Cieszy mnie również fakt wprowadzenia psiego bohatera, bo Kajtek nadał tej historii pewnej lekkości, a ja jako fanka psów byłam po prostu uszczęśliwiona. Po raz kolejny pokazano jak duży wpływ na nas może mieć posiadanie zwierzaka. Nie ukrywam, że treść książki trochę mnie zaskoczyła. Takiej prostej, podnoszącej na duchu historii się spodziewałam, ale nie przewidziałam jej religijnego akcentu, który z czasem zaczyna przybierać na sile. Piszę o tym, bo z pewnością grono odbiorców tej książki w tym momencie się zawęzi. Ludzie, którzy otaczają Ewę są wierzący, często można spotkać ich w kościele, czy też w przykościelnej restauracji. Bóg odgrywa tutaj pewną rolę, jest wychwalany, więc tak jak już wspomniałam - nie będzie to książka dla wszystkich. Autorka pokazała, jak duży wpływ w życiu niektórych osób może mieć wiara, jaką może dawać nadzieję. "Samulka" to dobrze napisana książka, którą czyta się błyskawicznie; nie brakuje w niej sarkazmu, autoironii, a momentami jest nawet śmiesznie. Historia całkiem banalna i przewidywalna do bólu, ale bardzo polubiłam główną bohaterkę, mocno jej kibicowałam i z przyjemnością obserwowałam jej stopniowe dojrzewanie do życia, jej przemianę. Myślę też, że sięgnęłam po ten tytuł w odpowiednim momencie swojego życia, gdy właśnie takiej podnoszącej na duchu lektury oczekiwałam. Czy polecam? "Samulka" to książka specyficzna, która na pewno nie każdemu do gustu przypadnie, być może stanie się kontrowersyjna. Mnie się podobała, ale też daleka jestem od polecania jej nie znając Waszych czytelniczych gustów.

Informacje dodatkowe o Samulka :

Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 2016-02-29
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7515-401-6
Liczba stron: 360
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: agnik66