Sekret Wesaliusza
Jordi Llobregat

Doszło w końcu do tego że i ja wzięłam się za czytanie okrzykniętej nowym fenomenem książki pt. '' Sekret Wesaliusza '' . Zapewne nie będę jakoś szczególnie odkrywcza gdy stwierdzę to co bardzo rzuca się w oczy , a co zauważyli już inni czytelnicy przede mną . Jordi Llobregat autor '' Sekretu...'' niewątpliwie czerpał z Zafona i jego '' Cienia wiatru '' i to wielkimi garściami . Jest mnóstwo podobieństw , ale też i kilka różnic . Co prawda '' Cień wiatru '' czytałam już jakiś czas temu , ale pamiętam że wtedy targały mną zupełnie inne emocje niż teraz . Dzieło Zafona było mroczne i tajemnicze i wyzwalało we mnie całą masę ciekawości , jednak było , nie wiem jak to nazwać , słowo które mi się ciśnie teraz na usta to '' płynne '' . Płynęło sobie ukazując coraz to nowe zdarzenia i jakoś dziwnie wtedy i tak wiedziałam że wszystko skończy się dobrze . Przy '' Sekrecie Wesaliusza '' emocją dominującą był strach i lęk , ale nie ten który towarzyszy ludziom przy na przykład oglądaniu horrorów w telewizji . Raczej taki czający się , wychylający gdzieś z za rogu , przemykający cieniem w pełnych wody , szczurów i Zbieraczy , kanałach Barcelony . Ta powieść w mojej ocenie nie jest też płynna , przedzierałam się przez nią jak przez las , gdzie miejscami paprocie smagły mi łydki i to było nawet przyjemne , ale miejscami musiałam przeciskać się przez jakieś dzikie krzaki o ostrych kolcach które zostawiały na moim czytelniczym ciele cieniutkie rozdarte rany . No właśnie , książka Llobregata jest też bardziej krwawa , chociażby dokładny opis sekcji , albo tego co hmmm...złoczyńca potrafił w swoim opętanym widzie zrobić zabijanym kobietom . Dość powiedzmy mocny i dosadny jest też opis uwięzienia i przesłuchania Daniela . Swoją drogą metody przesłuchania barcelońscy stróże prawa mieli iście gestapowskie , albo podobne esbeckim , chociaż zważywszy na czas kiedy dzieje się akcja książki Llobregata , to jednak gestapo i esbecja uczyć się musiały od hiszpańskich policjantów . Co do zakończenia książki , to było ono zaskakujące w jednej części , w innej zaś dość przewidywalne . Zaskoczeniem dla mnie był sprawca i to jak autor go dobrze '' zakamuflował '' , ja '' obstawiałam '' zupełnie kogoś innego . Natomiast kiedy już sprawca okazał się jasny , to motyw tego co robił narzucał się sam . Wszak człowiek i do dziś w swej pysze uważa się za cudotwórcę i myśli że potrafi osiągnąć nieosiągalne . Wiem że strasznie tu '' kręcę '' , ale jaśniej nie mogę , by nie psuć literackiej przygody innym czytelnikom . Książka w sumie smutna , bardzo dobrze ukazująca całe zepsucie gatunku ludzkiego i w dodatku okraszona najbardziej rynsztokowymi miejscami pięknej przecież Barcelony . Polecam , bo mimo wszystko , mimo wręcz narzucających się porównań do Zafona , czyta się dobrze . No i jest to w końcu debiut , więc ja daję jedno piórko dodatkowo na zachętę dla autora .

Informacje dodatkowe o Sekret Wesaliusza:

Wydawnictwo: Sonia Draga
Data wydania: 2016-04-13
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-7999-592-9
Liczba stron: 446
Tytuł oryginału: El secreto de Vesalio
Tłumaczenie: Patrycja Zarawska
Ilustracje:-
Dodał/a opinię: Ivy