“...poczuła, że to, co robi, ma sens. Że idzie w stronę siebie”.
Lidia coraz mocniej odczuwa ciężar upływających lat — za chwilę skończy pięćdziesiąt. Jej córka ułożyła sobie życie w Londynie, mąż wiecznie zapracowany i nieobecny już dawno przestał się nią interesować. Samotność i pustka zaczynają przytłaczać kobietę coraz bardziej. Ostatnią kroplą, która przepełnia czarę goryczy, okazuje się odwołane w ostatniej chwili wspólne wyjście, na które tak bardzo czekała. Wtedy Lidia dochodzi do wniosku, że dłużej tak nie może. Po latach życia dla innych wreszcie decyduje się zrobić coś tylko dla siebie. Wyjeżdża na wieś, by zamieszkać u emerytowanej pianistki Bogumiły, szukającej towarzystwa. Ten wyjazd okazuje się początkiem wielkich zmian. To właśnie tam na jej drodze staje Witold – mężczyzna, który przyjeżdża do ciotki, by złapać oddech od codzienności. On także dusi się w swoim życiu – praca nie daje mu satysfakcji, dzieci pochłaniają każdą chwilę, a stres wydaje się nie mieć końca.
Piękna w swej prostocie opowieść, a jednocześnie głęboka, pełna refleksji. Autorka z niezwykłą wrażliwością ukazuje psychologiczne studium ludzkich zachowań i emocji w obliczu trudnych życiowych wyborów. Fabuła zajmująco poprowadzona odsłania złożone relacje międzyludzkie, szarą codzienność, w której trudno o prawdziwą radość. Pióro Karoliny Wilczyńskiej jest lekkie, barwne, naturalne, a przy tym pełne energii i realizmu. Widać, że każdy szczegół został tu przemyślany i dopracowany. Ogromnym atutem powieści są bohaterowie – autentyczni, skomplikowani, pełni sprzeczności. Nie wszystkich da się polubić, ale każdy wzbudza emocje i nie pozostawia czytelnika obojętnym. Poczułam sympatię do Lidii – dojrzałej kobiety, która w końcu znajduje w sobie odwagę, by powiedzieć „dość” i poszukać własnej drogi. Kibicowałam jej z całego serca, mając nadzieję, że odnajdzie to, czego tak bardzo potrzebuje.
„Smak dojrzałych jabłek” to powieść obyczajowa, którą czyta się jednym tchem. Z pozoru lekka i przyjemna, w rzeczywistości niesie ze sobą moc emocji i refleksji. Autorka podejmuje w niej wiele trudnych tematów – od samotności, przez poświęcenie dla innych, po potrzebę bliskości i rozmowy. Pokazuje, że nigdy nie jest za późno, by spojrzeć na siebie z dystansu i odważyć się żyć w zgodzie z własnymi pragnieniami.
Ciepła, kojąca, dająca wytchnienie, a jednocześnie prawdziwa i mądra. Pod płaszczem lekkości skrywa wymagające, bolesne problemy, z którymi wielu z nas mierzy się na co dzień. Łatwo odnaleźć w niej cząstkę siebie i swojej codzienności. Serdecznie polecam. Tatiasza i jej książki :)
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2025-09-10
Kategoria: Romans
ISBN:
Liczba stron: 368
Dodał/a opinię:
Wiesława Biegańska
Do Jagodna zawitała wiosna, a wraz z nią pojawiły się nowe plany, wyzwania i nowi goście. Eliza maluje przepiękne anioły na porcelanie, lecz skrywa w...
Zerknij przez uchylone drzwi i wsłuchaj się w historie pachnące świerkiem i piernikami.We Wrzosowej Polanie nastał wyjątkowy czas. Wszyscy mieszkańcy i...