Srebrne krzesło
C. S. Lewis

W czwartej części "Opowieści z Narnii" autor wprowadził sporo nowości. Przede wszystkim zmieniają się bohaterowie, a są nimi Eustachy (poznany w poprzednim tomie) oraz jego szkolna koleżanka Julia. Podczas ucieczki przed szkolnymi dręczycielami przenoszą się poprzez kamienny mur, pełniący rolę portalu, wprost do krainy Aslana. Władczy Lew przekazuje Julii cztery Znaki, które mają doprowadzić młodych bohaterów do odnalezienia zaginionego przed laty narnijskiego królewicza, syna króla Kaspiana - Riliana. Od poprzedniej wizyty Eustachego w Narnii minęło około 70 lat, Kaspian jest już starcem u kresu życia i wyrusza w ostatnią podróż w kierunku wysp. Julia, Eustachy i błotowij Błotosmętek podążają tropem zaginionego Riliana i złej Czarownicy, skrywającej się pod postacią zielonego węża. Dziewczynka oczarowana fantastycznymi stworzeniami i mówiącymi zwierzętami zapomina o znakach, przez co towarzysze wyprawy pakują się w nie lada tarapaty i nawet mając Riliana przed oczami nie rozpoznają go. Trafiają do miasta Olbrzymów, skąd uciekają, gdy dowiadują się, że mają zostać ich posiłkiem. Stamtąd przedostają się do Podziemia, którym włada Czarownica i gdzie przetrzymywany jest Rilian. Zgładzenie Czarownicy kończy istnienie Podziemia i dzięki temu Julia, Eustachy, Błotosmętek i ocalony Rilian powracają do Narnii, gdzie następuje ostatnie spotkanie ojca i syna. Tytułowe "Srebrne krzesło" było więzami krępującymi zaginionego księcia, który pozostawał pod złymi czarami Czarownicy. Jej motywy były zbliżone do tych, którymi kierowała się Biała Czarownica, obie chciały przejąć panowanie nad Narnią, co pewnie doprowadziłoby do zagłady. Kaspian po śmierci trafia na Koniec Świata do krainy Aslana, gdzie znów odzyskuje młodość i daje nadzieję na istnienie życia po śmierci. Może wszyscy bohaterowie znów spotkają się w którejś z kolejnych części? "Srebrne krzesło" jest ponadto mroczne i brutalne, więc określiłabym je jako książkę dla dzieci w stosownym wieku. Dla mnie początkowy urok Narnii został bezpowrotnie utracony i nie potrafię już tak się wczuć w wydarzenia. Trochę przykre, że w "Podróży "Wędrowca do świtu"" bohaterom nie udało się dotrzeć do krainy Aslana, a Julia już podczas pierwszej wizyty w innym wymiarze staje twarzą w twarz z Lwem, który na swoim oddechu zsyła ją do Narnii. Tęsknię za rodzeństwem Pevensie! Rozmemłany Eustachy też stracił swój charakter i jest tak dobry, że aż mulący.

Informacje dodatkowe o Srebrne krzesło:

Wydawnictwo: Media Rodzina
Data wydania: 2005 (data przybliżona)
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-7278-256-4
Liczba stron: 234
Tytuł oryginału: The Silver Chair
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Andrzej Polkowski
Ilustracje:Pauline Baynes
Dodał/a opinię: dayna15