Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953

Zadziwiająco mało pozostawiła Sylvia w swoich notatkach zapisów dotyczących jej wymarzonej podróży do Nowego Jorku. W czerwcu 1953r., wraz z dziewiętnastoma zdolnymi dziewczętami, Plath rozpoczęła staż w magazynie "Mademoiselle" - ówczesnej ikonie stylu.

Elizabeth Winder ciężko się napracowała, ale zdobyła wszystkie potrzebne informacje o tamtym okresie i samej Sylvii, urzeczonej czarem "Wielkiego Jabłka". Oddała w ręce czytelników niezwykłą książkę, o ciekawej treści i niebanalnej, robiącej naprawdę duże wrażenie, interesującej formie.

"Sylvia Plath w Nowym Jorku. Lato 1953" to opowieść o Sylvii sprzed "Sylvii Plath". Poznajemy dziewczynę dwudziestoletnią, pełną życia, marzeń, kaprysów, ambicji, która uwielbia zakupy (największą miłością darzyła buty), zwraca baczną uwagę na swój wygląd, w torebce zawsze nosi czerwoną szminkę i z charakterystycznym dla siebie uśmiechem zalotnie spogląda na młodych mężczyzn, patrząc w kierunku tych najlepiej się prezentujących. 

Staż w prestiżowym piśmie to nie lada wyróżnienie, ale i ciężka praca. Sylvia dużo się nauczyła (również o ludziach), podglądała wielki świat, ale - jak się potem okaże w "Szklanym koszu" - nie było to pasmo samych  przyjemnych doświadczeń. W Nowym Jorku można było zaobserwować rozkwit Sylvii - z dziewczyny wycofanej, wiecznie studiującej, stonowanej w towarzyską, poświęcającą uwagę innym, elegancką, lubiącą dobrą zabawę i flirt.

Winder pokazała nie tylko samą Sylvię czy to, co działo się wokół niej, ale autorka powróciła do  ciepłego lata 1953 i oddała wszystkie te szczegóły, które tworzyły ówczesną obyczajowość (i kulturę). Ta książka jest niczym specjalny numer "Mademoiselle" - poza opowieścią główną mamy tu wywiady, fotografie, relacje, wspomnienia, opinie i komentarze, ciekawostki dotyczące mody i urody, wysmakowane nowinki towarzyskie itp. To swoista kartka z kalendarza (która mogła zapodziać się w księdze gości), z hotelu Barbizone w Nowym Jorku. 

Bardzo przyjemny, lekki, ale i elegancki styl Winder, Sylvia rzeczywista, a nie wykreowana, wspaniałe nowojorskie lata 50., które wyznaczały styl na całym świecie. "Sylvia..." to minikronika 1953r, z dodatkiem glamour, hymn kobiecości i opowieść o wyjątkowej dziewczynie, której naturalność i człowieczeństwo - po latach - przesłoni kreacja, mit i plotki. Winder wydobywa tę uśmiechniętą, spontaniczną Sylvię z wizerunku poetki wyklętej i przedstawia jako miłośniczkę piękna, ikonę szyku, łaknącą i niemal zachłystującą się życiem kolekcjonerkę wielkich osobowości.

Ogromna praca Winder i wielce satysfakcjonujący efekt! Wspaniała lektura.