Choroba odzierająca z godności.
Śmierć.
Za wcześnie. Za szybko. Niesprawiedliwie.
Samotność. Pustka. Utrata nadziei.
Emocje schowane pod skorupą.
Wspomnienia zamknięte na dnie głębokiej szuflady.
Żałoba. Ból. Cierpienie. Gorycz porażki. Przerażające sny.
Jak nauczyć się żyć po stracie?
Każdy ma swoją drogę przejścia żałoby. Każdy potrzebuje do tego przestrzeni.
To nigdy nie jest proste.
Autorka rozłożyła na czynniki pierwsze przeżywanie żałoby przez Weronikę.
Nie płakała. Zawieszona pomiędzy życiem i śmiercią, nie potrafiła pogodzić się z wydarzeniami, na które nie miała wpływu.
Machinalnie wykonywała wszystkie prozaiczne czynności.
Trudna to jest historia.
Smutna, pełna wzruszeń, refleksji, wewnętrznych dramatów. Brak akceptacji sytuacji powodował frustrację. Brak wyrażenia swoich emocji pogłębiał ból i niezrozumienie.
Wszechświat zawsze daje nam kolejną szansę na rozpoczęcie czegoś od nowa. Musimy tylko tę szansę dostrzec
Wydawnictwo: Lucky
Data wydania: 2024-03-12
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię:
anatomiaemocji
Nie dopuść do tego, aby odrobina zła, która znalazła się w twoim sercu, urosła i zagnieździła się w nim na dobre. Filip ulega wypadkowi, w wyniku którego...
Młody adwokat, Dawid, ma w życiu wszystko oprócz tego, co wydaje mu się zbędne: miłości i stabilizacji. Pewnego dnia na przejściu dla pieszych potrąca...