Trzecia osoba

Monika i Mirosław Bresiowie pewnego dnia znikają bez śladu, a ich dzieci – Marcin, Milena i Mati – nagle tracą rodziców. Każde z nich przeżywa tę stratę na swój sposób i zupełnie inaczej sobie z nią radzi. Co ciekawe, każde z nich inaczej zapamiętało dzień zaginięcia. Ich wspomnienia są niepełne, niezgodne, a czasem nawet sprzeczne.
Po latach do dawnego domu Bresiowych wprowadza się nowa rodzina. Sławek Dębski, nastoletni chłopak, przypadkiem trafia na ślady dawnej tragedii i zaczyna prowadzić własne, amatorskie śledztwo. Nie zdaje sobie sprawy, że jego działania poruszą coś głęboko ukrytego – wspomnienia, emocje, a przede wszystkim bolesną prawdę, z którą dorosłe już dzieci Bresiowych będą musiały się zmierzyć. I choć na początku to wygląda na niewinne zainteresowanie przeszłością, ta ciekawość uruchamia lawinę, która zmienia życie wielu ludzi.

Ta książka naprawdę mnie zaskoczyła – i to pozytywnie. Myślałam, że to będzie zwykła historia o rodzinnej tragedii i jakimś tam dochodzeniu, ale bardzo szybko zrozumiałam, że to coś o wiele głębszego. To opowieść o pamięci, traumie, relacjach między ludźmi i o tym, jak mocno przeszłość potrafi wpłynąć na nasze życie – nawet jeśli staramy się o niej zapomnieć.
Najbardziej poruszył mnie sposób, w jaki autorka pokazuje, że pamięć nie zawsze jest wiarygodna. Może być wybiórcza, może się zmieniać, a czasem po prostu wypieramy to, co za bardzo boli. Każde z rodzeństwa ma swoją wersję wydarzeń, ale żadna nie jest do końca pewna. I wtedy pojawia się pytanie: kto mówi prawdę? A może nikt nie pamięta rzeczy takimi, jakie naprawdę były?Historia ukazuje też, jak dziecięca trauma wpływa na to, kim stajemy się jako dorośli. Milena zamyka się w sobie, Marcin bierze na siebie za dużo odpowiedzialności, a Mati buntuje się przeciwko wszystkiemu i wszystkim. Niby próbują żyć normalnie, ale cały czas czuć, że przeszłość ich nie opuszcza. Że to, co się wydarzyło, wciąż w nich siedzi.

Styl pisania autorki też robi duże wrażenie. Nie ma tu wielkich dramatów czy dynamicznej akcji – wszystko dzieje się powoli, cicho, niemal niedosłownie. Ale właśnie dzięki temu książka wciąga i zostaje w głowie. Czułam się tak, jakbym zaglądała bohaterom do myśli, do emocji, których nawet oni do końca nie rozumieją. Atmosfera jest ciężka, momentami duszna, ale też bardzo intymna.
Bardzo podoba mi się tytuł książki. Można go odczytywać na wiele sposobów. Może chodzić o sposób narracji, może o dystans, jaki tworzymy wobec własnych emocji, a może o kogoś z zewnątrz – jak Sławek – kto nagle wchodzi w nasze życie i wszystko zmienia. Lubię takie rzeczy – niby drobne, a zostawiają ślad.

To nie jest książka na jeden wieczór. Trzeba się w nią wczytać, dać sobie czas i naprawdę ją poczuć. Ale jeśli ktoś lubi historie, które dają do myślenia i zostawiają emocjonalny ślad – warto. Dla mnie to była mocna, poruszająca i naprawdę ważna książka. Pokazuje, że czasem trzeba wrócić do przeszłości, żeby ruszyć dalej. I że prawda nie zawsze jest taka, jak nam się wydaje.
Polecam każdemu, kto szuka w opisanej historii czegoś więcej niż tylko fabuły – komu zależy na emocjach, tajemnicach i pytaniach, które zostają z nami na długo.

[współpraca @wydawnictwo_marginesy ]

Informacje dodatkowe o Trzecia osoba:

Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2025-04-23
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788368367164
Liczba stron: 328
Dodał/a opinię: BOOKSARE_MYPASSI

Tagi: Literatura kryminalna i detektywistyczna Thrillery i suspens