Uśmiech

Gdy umiera bliska osoba, świat staje się beznadziejny. Nie widzimy sensu w niczym, a uśmiech ewakuuje się z naszej twarzy w podskokach. Podobnie jest w przypadku Tekli, której mama wpadła pod samochód. Wszystko zdaje się być beznadziejne - nawet jej imię. 

Tekla jest dość naburmuszoną (Co za beznadziejne słowo...) dziewczynką, negatywnie nastawioną do świata. Jej ukochana mama umarła, a jej tata - no cóż... Tata to nie to samo, co mama, prawda? Nie mają wspólnych pasji ani rytuałów i choć oboje się starają, nie potrafią uzupełnić pustki po utracie najbliższej osoby. 

Życie Tekli wywraca się do góry nogami za sprawą Pani z Billbordu, która ucieka z miejsca pracy i... ukrywa się u niej w domu. Z początku wydało mi się to wyjątkowo absurdalne, ale - wraz z treścią - pomysł ten nabrał kształtów i okazał się strzałem w dziesiątkę. W zasadzie - uciekająca Pani z Billboardu nie jest jedyną surrealistyczną postacią w owej książeczce, aczkolwiek pokochałam ją najbardziej. Jest idealnym przykładem samotności i mroków sławy, a także zapominania o tym, co w życiu ważne... 

Książka nie tylko upstrzona jest czarnym humorem, wzruszeniami i przekazem, ale i niezwykle wartką akcją, rodem ze scenariusza sensacyjnego filmu. Znajdziemy tu pościg, korporację, porachunki, nie zabraknie również broni palnej, bowiem Panią z Billbordu chcą zaczarować (w skrócie - sprzątnąć). Lektura trzyma w napięciu do samego końca i nie pozwala oderwać się od lektury, a wtrącenia ściśle związane z polską mentalnością i celebrytami bawią niekiedy do łez. Nawet nutka romansu znalazła tu dla siebie miejsce... 

Uśmiech jest fenomenalną opowieścią od pierwszych do ostatnich stron. Zakochałam się w narracji prowadzonej przez Teklę, której świat - z początku ponury - nabiera stopniowo barw. A koloruje go nowa przyjaźń, doświadczenia i uśmiech, który stopniowo wraca na twarz naszej bohaterki. Odzyskuje go również Pani z Billbordu, tata Tekli i... pozostali bohaterowie! Jak? Przeczytajcie koniecznie! Polecam serdecznie!