Wypocznij i zgiń
Marta Matyszczak ;

„Wypocznij i zgiń” to książka, którą kupiła ze względu na… miejsce akcji. Rozgrywa się ona w Szczawnicy, mieście, które uwielbiam i pomyślałam, że chętnie o nim poczytam i przekonam się, jak widzi je ktoś inny. No i powiem szczerze: gdyby nie właśnie to miejsce akcji, rzuciłabym ją po dwóch rozdziałach, bo nie znoszę tego trendu u polskich pisarek, żeby pokazywać kobiety jako potworne niezdary, idiotki i ofermy. Róża, narzeczona detektywa prowadzącego śledztwo, właśnie taka jest: to się potknie, to przewróci, to spadnie z wyciągu… Nawet lakieru do paznokcie nie potrafi obsłużyć! Do zupy wsypie sól kąpielową, dobrze, że chociaż własne imię pamięta. Nie wiem, czemu służy ten trend – żeby przypadkiem ktoś nie wziął autorki za feministkę? Albo nowoczesną kobietę? Nie wiem też, skąd się wziął, bo w moim otoczeniu jest wiele kobiet i prawie każda z nich jest mistrzynią organizacji i świetnie działa na wielu frontach. No ale pomijając tę bohaterkę, denerwowała mnie też narracja z punktu widzenia psa. Niby zabawne, ale to są dość zużyte żarty i jakieś takie… Miałam wrażenie, że są na siłę wymyślone po to, żeby rozbawić czytelnika.

A co z samą akcją? Niby jest trup – i to już na samym początku. Leży przy kolejce na Palenicę, w samym środku turystycznej miejscowości. Wydaje się więc, że szykuje się ciekawe śledztwo. I tutaj niestety też czeka nas zawód – bo to właściwie nie jest śledztwo. Bohaterowie: detektyw Sobański, wspomniana Róża i pies Gucio snują się po uzdrowisku, odwiedzają kolejne restauracje i różne miejsca, rozmawiają – i to jest właśnie ich sposób tropienia zabójcy. Wiało nudą i trudno było wciągnąć się w akcję. 

W sumie w tym wszystkim najciekawszy był drugi wątek, którego narratorką jest służąca w willi Martyna młoda dziewczyna – Jagoda. Ta przynajmniej jest rozgarnięta, rezolutna i nie potyka się co krok. Dzięki niej przenosimy się w czasie do lat dwudziestych XX wieku, widzimy śmietankę towarzyska, która spotyka się w uzdrowisku. Podobał mi się klimat tej części książki i gdyby ten wątek był szerszy, powieść na pewno dużo by zyskała. Widać, że autorka włożyła sporo pracy w poznanie historii uzdrowiska Szczawnica i dobrze udało jej się oddać realia tego okresu. Dzięki tej właśnie części, a także opisom samej Szczawnicy (niestety, niezbyt licznym i bardziej topograficznym niż krajobrazowym) nie czuję, że zmarnowałam czas czytając tę książkę. Ale na pewno nie sięgnę więcej po powieści tej autorki, nawet gdyby umieściła akcję w jakimś innym uwielbianym przeze mnie miejscu – jak dla mnie zbyt denerwujący humor. Ale z pewnością znajdzie swoich zwolenników.

Komu ta książka może się spodobać? Osobom, które lubią lekkie lektury, niezmuszające do myślenia, tzw. cozy crime. Miłośnikom psów i absurdalnego humoru, no i na pewno – fanom Autorki, bo wiem, że ich nie brakuje.

Podsumowując: nudnawa, mało wciągająca akcja i denerwująca bohaterka, a w tle – piękne miasto uzdrowiskowe. Nie sądziłam, że to możliwe, ale nie był to udany pobyt w Szczawnicy.

Informacje dodatkowe o Wypocznij i zgiń:

Wydawnictwo: Dolnośląskie
Data wydania: 2020-02-12
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788327160027
Liczba stron: 304
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Joanna Tekieli

Tagi: bóg