Z głową w chmurach

Jejku, nie wiedziałam, że to będzie taka wspaniała książka:-) Przeczytałam ją jednym tchem, a wszystko przez kilka rzeczy. Po pierwsze druk jest tutaj duży. Po drugie opowieść naprawdę wciąga, gdyż jest opisane małe miasteczko, gdzie wszyscy wiedzą o sobie wszystko. Tutaj ludzie żyją tak, aby sąsiad im zazdrościł, aby jeśli już plotkują, to robili to o rzeczach dobrych. Nie chcą skandali i momentami żyją tak, by inni widzieli ich z jak najlepszej strony. Po trzecie autorka nie unika tematów typowo związanych z wsią. Tutaj trzeba zajmować się zwierzętami, oprzątać je oraz leczyć, jeśli tego wymagają. Najbardziej rozbroiła mnie sytuacja, kiedy pani weterynarz musiała przyjąć mężczyznę, któremu sposób zbliżenia zaszkodził na tyle, że trzeba było zająć się jego osobistym sprzętem:-) W tym momencie osoby młode mogą poczuć zażenowanie, ale właśnie tak kiedyś ludzie sobie radzili. Weterynarz skoro leczy zwierzęta, to i ludzi również może:-) Takich typowo wiejskich sytuacji było tutaj sporo, więc ci, którzy mieszkają w mieście, czy też mało znają wiejskie obyczaje, to mogę mniej zrozumieć zabawne sytuacje tutaj występujące. Postacie są tutaj naprawdę różne. Oprócz głównej postaci, która jest weterynarzem, mamy ukazanego też jej byłego męża. Ogromnego flirciarza, który zakochuje się wraz z zakwitem każdego rodzaju kwiatu. Po skoku w bok oddała mu wolność pozostając sama z jego synkiem. Obecnie zakochany na zabój w Ewelinie, próbuje ją zdobyć i omotać, lecz po pierwszych większych czułościach ponownie uderza do swojej byłej żony. Jego słowom się nie wierzy jak letniej pogodzie. Był ukazany z bardzo niedojrzałej strony i jak znam życie, ta osobowość jest odwzorowaniem wielu innych prawdziwych mężczyzn. On był tutaj taką pomyłką, którą ona musiała przeboleć. Dzięki tej rozłące zaczęła bardziej skupiać się na sobie. Powstawała na nowo kształtując się od podstaw. Uważam, że autorki zamiarem było pokazanie, że nawet po upadku mamy prawo wstać. Po przewrocie otrzepujemy kolana, strzepujemy łzy i uczymy się gdzie i w jaki sposób stąpać, aby ponownie nie upaść. Uwielbiam takie budujące książki, które płynął czasem normalnego życia. Nie da się z chwili na chwilę przestawić trybiki w głowie. Tutaj też postać dorastała w swoim czasie. Bardzo spodobało mi się przesłanie jakie za sobą niosła. Uważam, że warto po nią sięgnąć choćby po to, aby znaleźć miejsce na myśli o sobie i iść tam, gdzie kieruje nas serce:-)

Informacje dodatkowe o Z głową w chmurach:

Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2025-06-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788384022481
Liczba stron: 320
Dodał/a opinię: Ewelina Przespolewska

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna