Zimowy świt nad Wigrami

“...czasem trzeba spojrzeć przeszłości w oczy, nawet jeśli to boli”.

Anna bardzo wcześnie została matką. Ojciec dziecka okazał się człowiekiem nieodpowiedzialnym, a jej własny ojciec, Konstanty Wielowiejski, nakazał jej opuścić rodzinny dom. Młodziutka kobieta znalazła wówczas schronienie u babci i robiła wszystko, by zapewnić sobie i maleńkiej córeczce spokojne, bezpieczne życie. Gdy na jej drodze pojawił się Robert, czuły, rozsądny, pełen empatii, zwłaszcza wobec nieufnej Julii — Anna po raz pierwszy od dawna poczuła, że los może się do niej uśmiechnąć. I właśnie wtedy w ich historię wkroczyła matka Roberta — kobieta, która postanowiła rozdzielić zakochanych za wszelką cenę.

Dziś dorosła Julia, niezależna, silna, staje się spadkobierczynią dworu nad Wigrami, miejsca, które jej matka musiała przed laty opuścić. Po odrestaurowaniu posiadłości Julia zamierza ją sprzedać. Wspierają ją w tym Robert, obecnie znany architekt, oraz jego siostrzeniec Szymon. Między nią a Szymonem rodzi się napięcie, subtelne i trudne do nazwania. Julia mu nie ufa. Z czasem jednak, obserwując, z jaką czułością opiekuje się ośmioletnią siostrą Lidką — dziewczynką zmagającą się z zaburzeniami, które Julia dobrze pamięta z własnego dzieciństwa — zaczyna patrzeć na niego przychylniej. Odżywają w niej wspomnienia z dawnych lat, a w snach powraca tajemnicza postać Heleny Wielowiejskiej, kobiety z medalionem.

Opowieść o życiowych, wyboistych ścieżkach. Wielowątkowa historia płynie swoim rytmem i wciąga. Ukazuje trudne relacje międzyludzkie, skrywane przez lata sekrety, zawiedzione nadzieje, dramaty, które kształtują nas na zawsze, i tę cichą, kruchą nadzieję na drugą szansę. Sny Julii — gdzie przeszłość splata się z teraźniejszością — dodają opowieści tajemniczej głębi. Perspektywa jest barwna, wnikliwa, pięknie uchwycona. Styl Autorki — lekki, płynny, naturalny, przesycony ciepłem i subtelnym humorem. Pani Urszula z łatwością oddaje drżenia serca, wahania, rozterki swoich bohaterów. A ci są realni, naturalni, barwni, swojscy. Julię polubiłam od razu, z całego serca kibicowałam jej w poszukiwaniu własnej drogi i w nadziei, że odnajdzie to czego szuka.

Historia klimatyczna, barwna, przepełniona emocjami. Nad wszystkim unosi się zapach lasu, cisza jeziora i zbliżająca się magia Świąt Bożego Narodzenia. Autorka z ogromnym wyczuciem dotyka trudnych doświadczeń — żalu, straty, bólu, przemijania. Mówi o tajemnicach z przeszłości, o prawdzie, która potrafi zranić, ale też wyzwolić. O rozumieniu i akceptacji. O drugiej szansie, którą warto czasem dać — sobie i innym. O miłości, która przychodzi niespodziewanie. Szczególnie poruszający jest wątek mutyzmu wybiórczego u dzieci. Autorka pokazuje go delikatnie, mądrze, z empatią — wskazując, jak wiele może zdziałać cierpliwość, uważność i miłość.
Ciepła, emocjonująca opowieść, która porusza i skłania do refleksji. Polecam! Tatiasza i jej książki :) 

Informacje dodatkowe o Zimowy świt nad Wigrami:

Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Data wydania: 2025-10-29
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788384300183
Liczba stron: 352
Dodał/a opinię: Wiesława Biegańska

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna