Recenzja książki: Jezioro cierni

Recenzuje: cyrysia

Peter Robertson, dziewiętnastoletni Amerykanin, student prawa przyjeżdża do Polski, do ojczyzny jego mamy Kate (Katarzyny), chcąc odkryć swoje rodzinne korzenie. Młodzieniec dotychczas nie wiedział o przeszłości matki, która skrzętnie skrywała swoją polskość. Przed laty w wyniku dramatycznych okoliczności Katarzyna uciekła z kraju i postanowiła już nigdy więcej tam nie wracać. Teraz przerażona kobieta śledzi poczynania syna, próbując go ostrzec przed realnym zagrożeniem, jednak Peter nie rozumie dziwnego zachowania mamy. Co tak strasznego wydarzyło się w przeszłości? Czy prawda ujrzy kiedyś światło dzienne? Jedno jest pewne: od teraz strach, niepokój i nienawiść będą nieodłącznymi towarzyszami całej rodziny Robertson.

Jezioro cierni to wstrząsająca lektura. To znakomity dramat psychologiczny. Magdalena Zimniak stworzyła kawał porządnej, emocjonalnej prozy. Wniknęła w głąb ludzkiej psychiki, wydobywając z niej najbardziej bolesne zadry. Przeszłość Katarzyny jest nie lada zagadką zarówno dla czytelników, jak i dla jej najbliższych. Doświadczyła czegoś niebywale okrutnego, dlatego wyparła z pamięci wszystko, co miało jakikolwiek związek z Polską. Czego dotyczyła tak wielka trauma? Prawie do samego końca tragedia Kate owiana jest tajemnicą, którą stopniowo, krok po kroku odkrywamy. Potem przychodzą szok, niedowierzanie, złość i nienawiść. Zaczynamy rozumieć obawy i irracjonalne zachowanie głównej bohaterki. Kiedy tylko odgrzebiemy jej rodzinne tajemnice, będziemy już pewni, że warto było czekać w takim napięciu na zakończenie tej historii. Po lekturze pozostają emocje. Ta książka ciągle powraca do czytelnika. Autorka odważnie ukazała ludzką krzywdę, dramatyczną sytuację, w której ból miesza się wściekłością, zaś pogarda z pragnieniem przebaczenia.

Pomysł na fabułę okazuje się niezwykle trafiony, a jego realizacja również przechodzi najśmielsze oczekiwania czytelników. Swobodny styl narracji został wzbogacony o sugestywne opisy i naturalne dialogi. Nic nie jest tutaj zbyt przerysowane czy podkolorowane. Niemal każda scena została przedstawiona bardzo wiarygodnie. Napięcie wyczuwalne jest już od pierwszych stron powieści i wzrasta wraz z każdym kolejnym wątkiem. Zachwyca również misternie skonstruowana intryga i pieczołowicie dopracowane rysy psychologiczne bohaterów. Autorka pokusiła się również o motyw miłosny, który ukazany jest niezwykle subtelnie i realistycznie. Jedynie zakończenie, chociaż zaskakujące, pozostawia pewien niedosyt. Niektóre relacje między poszczególnymi bohaterami mogły zostać w szerszym zakresie wyjaśnione, to jednak tylko drobny szczegół, który nie przeszkadza w odbiorze całości.

Z czystym sumieniem polecić można Jezioro cierni wszystkim miłośnikom literatury obyczajowej i psychologicznej, ale nie tylko im. Magdalena Zimniak z hipnotyczną siłą wciąga czytelników w czeluści ludzkiej psychiki, pełnej skrywanych lęków, niedomówień i niewyjaśnionych sekretów. Tylko tutaj można zobaczyć zło w różnych jego postaciach. Dlatego Jezioro cierni to świetna propozycja dla czytelników, którzy nie boją się trudnych, bolesnych tematów.