Recenzja książki: Kod emocji

Recenzuje: Sabinka

Pytajnik, wykrzyknik czy kropka - który z tych znaków preferujecie?

Staram się jak najwięcej używać kropek, jednak czasem korzystam z pytajnika. Staram się omijać wykrzyknik, choć - niestety - nie zawsze mnie to wychodzi. Nasze emocje są różne w różnych okolicznościach... Nasuwa się pytanie: czy można przestać? Czy są ludzie, którzy nie okazują własnych emocji? Los czasem stawia na naszej drodze ludzi, którzy z pozoru do nas nie pasują. To jednak tylko pozory. Najwidoczniej spotykamy je po coś... Najwyraźniej los ma swoje  plany, choć nie zdajemy sobie z nich sprawy. (...) Wszystko w życiu człowieka ma cel i sens. Tylko czasami odkrywamy go dużo później"

Tak też było z głównymi bohaterkami książki Kod emocji. Poznały się, polubiły, ba, zaprzyjaźniły, by za jakiś czas odkryć, że los miał w stosunku do nich konkretne plany... Jolanta Kwiatkowska zaskakuje czytelników swoim stylem. Z pozoru to książka nieco naiwna, szalona, trochę mało wiarygodna, ale jednak sporo po jej lekturze pozostaje. Może sięgamy po nią, by zrozumieć wiele spraw? By się przekonać, że życie czasem bywa okrutne? Może by zauważyć, że los nie zawsze rzuca nam pod nogi róże, może czasem układa je kolcami do góry? Często w ten sposób zyskujemy doświadczenie, los uczy nas pokory, wytrwałości, zrozumienia drugiego człowieka, czasem - namawia do kłamstwa, ale generalnie wyznacza nam ścieżkę, po której dążymy lub z której zbaczamy. Wybór należy do nas... Choć może - tylko tak uważamy?

Kod emocji to powieść pouczająca, z pozoru nieskomplikowana, ale na tyle ciekawa, by ciężko było się z nią rozstać. Porusza wiele ciekawych tematów - od różnic pokoleniowych, poprzez "chore" związki, po problemy życia codziennego. Mnie Jolanta Kwiatkowska zdecydowanie przekonała do siebie. Ta powieść była moją pierwszą, lecz z pewnością nie ostatnią książką autorki, jaką przeczytałam. Rzecz z pewnością godna polecenia, idealna na jesienne, pochmurne dni... Polecam!