Recenzja książki: Nie wiem, jak ona to robi

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Nic bardziej nie poprawi humoru zabieganej i obarczonej mnóstwem obowiązków czytelniczki, niż opowieść o życiu kobiety, która zmaga się z podobnymi problemami. Błyskotliwa, kipiąca dobrymi dowcipami, ale także mądrymi spostrzeżeniami książka Allison Pearson „Nie wiem, jak ona to robi” spodoba się zarówno młodym, wkraczającym na drogę kariery, jak i dojrzałym, zajmującym się domem i wieloma związanymi z nim obowiązkami kobietom. 

Kate Reddy to trzydziestopięciolatka, żona, matka dwójki małych dzieci oraz kobieta pracująca. Swoje życie – a raczej, należałoby powiedzieć: każdy dzień swojego życia – musi dzielić pomiędzy obowiązki domowe i pracę zawodową. Kobieta zdaje sobie sprawę z tego, że nie jest w stanie temu sprostać. Pnąc się po szczeblach kariery, spędzając większość dnia, a czasem i nocy za firmowym biurkiem, a także często podróżując w sprawach zawodowych, zaniedbuje własną rodzinę. Kate nie ma czasu, by odprowadzać pięcioletnią córkę, Emily, do przedszkola, nie może opiekować się swoim rocznym synkiem, Benem, dlatego obowiązki te powierza niańce, Pauli. Z biegiem czasu jednak sprawy zaczynają przybierać coraz gorszy obrót. Mimo, że życie zawodowe Kate cudownie rozkwita, to kiedy kobieta wraca do domu, zdaje sobie sprawę z tego, że rujnuje własną rodzinę. Czy dopiero odejście męża, Richa, otworzy oczy Kate i każe się jej zastanowić nad priorytetami? Co musi się stać, i jak poważne musi to być wydarzenie, aby kobieta zrezygnowała z pracy?

„Nie wiem, jak ona to robi” to powieść, w której co kilka stron przewija się fundamentalne pytanie o to, czy zadaniem kobiety jest tylko opieka nad domem i troska o dobro rodziny, czy również rozwijanie się podczas zawodowej samorealizacji. Główna bohaterka, Kate Reddy, chce udowodnić, że kobiety nie po to walczyły o równouprawnienie, by teraz tonąć w pieluchach i brudnych ubraniach. Postawę Kate popierają jej czynne zawodowo koleżanki, Debra, Candy oraz młoda Momo. 

Allison Pearson, tworząc zabawną, po części - wzruszającą, ale przede wszystkim - lekką i przyjemną opowieść o życiu przeciętnej Brytyjki, chce ukazać odwieczna prawdę rządzącą życiem kobiet. Już samo bycie żoną i matką pociąga za sobą spory wagon obowiązków. Włączając w to wymagania, jakie stawia przed kobietą korporacja, w której pracuje – często są one jeszcze wyższe niż obowiązki, jakimi obarcza się w tym samym miejscu pracy i na tym samym stanowisku mężczyzn – okazuje się, że któraś sfera życia zostaje zaniedbana. Realizująca się zawodowo kobieta nie może równocześnie prowadzić domu. Musi zrezygnować z życia rodzinnego – taką postawę deklaruje Momo. Jednak chcąc zapewnić rodzinie jak najlepszą atmosferę, matka i żona powinna zrezygnować z pracy – takie podejście ma wiele matek z sąsiedztwa Kate.

„Nie wiem, jak ona to robi” to napisana prostym i zabawnym stylem opowieść o codziennych zmaganiach matki, żony i pracownicy firmy inwestycyjnej. Perypetii, przygód oraz rozmaitych zdarzeń, których świadkiem i uczestnikiem staje się Kate, jest w powieści całe mnóstwo. Często czytelnik wybucha niepohamowanym śmiechem, czytając dialogi Kate i jej małej córeczki, Emily. Podobnie dzieje się, gdy główna bohaterka i jej przyjaciółki planują skomplikowaną intrygę, w którą chcą wciągnąć obleśnego szowinistę z biura Kate.

Powieść Allison Pearson przypadnie do gustu zarówno młodym, jak i dojrzałym kobietom, chociaż niewykluczone, że i mężczyźni zrelaksują się przy tej lekturze. W książce „Nie wiem, jak ona to robi”, pomimo lekkiego tonu, licznych i raczej niewyszukanych żartów, obecnych jest także kilka mądrości, które pierwotnie mogą wydawać się czytelnikowi oczywiste i banalne, jednak po głębszym zastanowieniu trafią do jego serca. Książka Allison Pearson to powieść, przy której czytelnik się nie znudzi, choć nie jest to lektura obowiązkowa.