Recenzja książki: Pieskie życie mojego kota

Recenzuje: mrowka

„Wszystkimi mężczyznami mojego kota” Karolina Macios zelektryzowała rynek czytadeł. Dostarczyła odbiorczyniom rozrywki lekkiej, łatwej i przyjemnej, zabarwionej sporą dawką złośliwego humoru. Teraz ukazuje się „Pieskie życie mojego kota” – dalsza część przygód trzydziestoparoletniej Ady, kobiety, która ułożyła sobie już życie, ale i tak walczyć musi z niespodziewanymi przeciwnościami losu.

 

W życiu Ady na stałe zagościł Jose – przystojniak, zaakceptowany przez kota – Kastrata. Stabilizacja okazuje się jednak dobrem nieosiągalnym: z Hiszpani przybywa ciotka Jose, by poznać (i ocenić) wybrankę krewniaka. Trzeba zaopiekować się niechcianym gościem, wyekspediować gdzieś mamę (żeby nie spotkała się z ciotką), rozkręcić firmę, zająć się dziwnymi telefonami do Jose, a w przerwach delektować się dobrym winem. Wydawca na czwartej stronie zapewnia, że „Macios rozprawia się ze schematem czytadła w sposób bezlitosny, wybierając z niego to, co najlepsze, a resztę topiąc w pełnej wina kadzi. Nie dajcie się zwieść – książka Macios to chicklit w najczystszej postaci, tylko taką funkcję ma pełnić.

 

Jest to, owszem, alternatywa wobec propozycji Moniki Szwai (w porównaniu z tą autorką Macios wypada jako pisarka genialnie) – ale też nie ma sensu wymagać od tej publikacji czegoś więcej niż tylko dobrego czytadła, nieco mniej ckliwego i trochę bardziej złośliwego niż przeciętna pozycja spod tego szyldu. Pikanterii ma książce dodać wprowadzanie przekleństw (do niedawna w literaturze dla pań mało praktykowany zwyczaj) i urozmaicanie relacji międzyludzkich (jest tu para homoseksualna, poszukiwania odpowiedniej osoby przez rozwiedzionych rodziców, przypadkowe związki), dynamiczna akcja uniemożliwia znużenie – ale też odwraca uwagę od płytkiej treści. W chicklitach nie liczy się przesłanie, a przyjemność czytelniczek – a o tę Macios dba. Temperament głównej bohaterki sprawia zresztą, że część historii okazuje się mocno przesadzona, a druga część nierealna; ale czy to mogłoby odebrać radość z czytania? Nie sądzę.

 

W „Pieskim życiu mojego kota” króluje dowcip sytuacyjny (który momentami chce autorka przerobić w słowny) – już samo ukształtowanie fabuły jest rodzajem fundamentu dla komizmu. Ekspresja Ady-narratorki, subiektywne postrzeganie świata i szybko rozgrywające się wydarzenia są pożywką dla żartu w literaturze na wysokich obcasach. Karolina Macios, mimo operowania schematami, wystrzega się rozpoznawalnych powtórzeń, a zbanalizowane treści ujmuje w oryginalną – a przynajmniej atrakcyjną dla odbiorczyń formę. Zarówno dystans do prezentowanego świata, jak i do konwencji powieści obyczajowej, sprawia, że „Pieskie życie” tchnie świeżością i dostarcza sporo rozrywki. Autorce udała się książka zabawna i radosna, lekka i sympatyczna. Jedno ale: to też powtórka rozwiązań z „Wszystkich mężczyzn mojego kota” – na dłuższą metę powielanie tego pomysłu z pisarskiego debiutu będzie skazane na porażkę.

 

Karolina Macios nie bawi się w subtelności – jej postacie, kreślone grubą kreską – zdradzają dość ironiczne podejście autorki do przyjętych konwencji. Dziesięcioletnia dziewczynka może się tu okazać najlepszym strategiem, idealnie orientującym się w zawiłościach dorosłego świata, a irytująca ekscentryczna ciotka – prowadzącą podwójne życie kobietą wielu twarzach. I nic nikogo nie zdziwi, bo w świecie Ady panuje urodzaj na charaktery nie do końca realistyczne, ale za to nadzwyczaj barwne. Ważne, że całą tę zdefragmentowaną rzeczywistość powieściową da się na nowo poskładać, a sama autorka nie gubi się w fabule, narracji ani komentarzach, nie popełnia prostych błędów i unowocześnia czytadło, z sentymentalno-łzawego tonu przeskakując w ostrą, kąśliwą relację. Perypetie energicznej Ady i jej przyjaciół sprawdzają się świetnie jako lektura dla zabicia czasu.

 

Izabela Mikrut

Kup książkę Pieskie życie mojego kota

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Pieskie życie mojego kota
Książka
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy