Recenzja książki: Ulica Pazurkowa. Ptasi azyl

Recenzuje: Danuta Awolusi

Dzisiaj coś wyjątkowego dla młodszych czytelników. Ulica Pazurkowa. Ptasi azyl Aleksandry Struskiej-Musiał łączy lekkość dziecięcej przygody z ważnym przesłaniem o empatii, odpowiedzialności i sile wspólnego działania. Autorka po raz kolejny udowadnia, że literatura dziecięca może być nie tylko źródłem rozrywki, ale też mądrym przewodnikiem po świecie wartości, które w dzisiejszym, pełnym pośpiechu świecie, coraz trudniej pielęgnować.

Akcja powieści rozpoczyna się wiosną, kiedy wszystko wokół budzi się do życia, a dzieci z ulicy Pazurkowej oddają się beztroskim zabawom. Spacer z psami kończy się jednak pewnym odkryciem. Pod drzewem leży pisklak, który na pierwszy rzut oka wygląda na martwego. Marysia, obdarzona wyjątkową wrażliwością, postanawia jednak sprawdzić, czy maluch naprawdę odszedł. Okazuje się, że maleństwo wciąż oddycha, choć jest bardzo słabe. I tak właśnie zaczyna się niesamowita przygoda, która zmienia dziecięce spojrzenie na świat i uczy, że nawet najmniejsza istota zasługuje na troskę i pomoc.

Marysia z pomocą przyjaciół i sąsiadów podejmuje się trudnego zadania opieki nad ptaszkiem. Wizyta u pani Pazurek, lokalnej weterynarki, pozwala im zrozumieć, jak wiele wysiłku wymaga uratowanie tak kruchego życia. Dzieci z entuzjazmem organizują dyżury, łapią muchy, pilnują karmienia i dbają o komfort małego podopiecznego. Szybko odkrywają, że empatia to nie tylko współczucie, ale także odpowiedzialność, cierpliwość i umiejętność współpracy.

Aleksandra Struska-Musiał potrafi uchwycić to, co w dzieciństwie najpiękniejsze, a więc poczucie wspólnoty, ciekawość świata i bezwarunkową wiarę w dobro. Tematyka ochrony przyrody, troski o zwierzęta i budowania relacji są tu pokazane w sposób naturalny i z dużą dozą humoru, który bardzo doceniam. Jej książka jest idealna do wspólnego czytania na głos! A cudowne ilustracje Moniki Rejkowskiej są wspaniałą częścią tej opowieści.

Ulica Pazurkowa. Ptasi azyl to książka pełna ciepła, humoru i niezwykłej wrażliwości. Udowadnia, że nawet najmłodsi mogą mieć realny wpływ na otoczenie, jeśli tylko połączą siły. To również opowieść o budowaniu więzi, odkrywaniu radości ze współpracy i o sile wspólnoty, która potrafi przenosić góry.

W czasach, gdy coraz częściej słyszymy o zaniku więzi sąsiedzkich i społecznych, książki takie jak ta stają się bezcennym przypomnieniem, że to właśnie codzienne drobne gesty budują świat, w którym warto żyć. Najnowsza odsłona cyklu Ulica Pazurkowa ma szansę stać się nie tylko ukochaną lekturą dzieci, ale też impulsem do rozmów w rodzinach o wartościach, które chcemy przekazać kolejnym pokoleniom. Gorąco polecam!

Tagi: dla dzieci