Recenzja książki: Zwierzęta z kart Ewangelii
Recenzuje: Damian Kopeć
Sceny z życia Jezusa
Przybliżenie dzieciom Dobrej Nowiny nie jest wcale zadaniem łatwym. Teksty Ewangelii są skierowane przede wszystkim do dorosłych. Rolę dobrej pomocy pełnią zwykle teksty uproszczone opowieści biblijnych, które są chyba najczęstszą formą przekazywania nauczania Jezusa młodym czytelnikom (słuchaczom). Książka Zwierzęta z kart Ewangelii jest inna. Jest zbiorem opartych na fragmentach Ewangelii krótkich opowiadań o zwierzętach, które pojawiały się w niektórych momentach życia Jezusa Chrystusa. Jest swoistym zapisem „spotkań” naszych braci mniejszych ze Słowem, które stało się Ciałem. Ważna tu jest ciekawa narracja, w której zwierzęcy bohater każdego opowiadania ukazuje daną sytuację ze swojego punktu widzenia. Możemy spojrzeć więc na dobrze nam znane chwile z życia Jezusa zupełnie innym okiem. Wierny pies pasterzy wita nowo narodzone Dziecię w Betlejem, wół ogrzewa Je swoim oddechem. Wilk spotyka poszczącego na pustyni Pana. Gołębica jest świadkiem poranka Zmartwychwstania. Tych spotkań, jak i różnych zwierzęcych wspomnień, jest dwanaście.
Ważną rolę – obok tekstu – odgrywają naprawdę piękne ilustracje. Pastelowe kolory, półcienie, łagodne przejścia pomiędzy barwami tła świetnie oddają atmosferę opisywanej chwili, jej magię. Są bardzo sugestywne i wpasowane w klimat Ziemi Świętej i czasów Chrystusa. Uzupełniają to, co wyrażają słowa, ale stanowią zarazem wartość same w sobie. Książka jest bardzo starannie wydana.
Opowiadania zawarte w Zwierzętach z kart Ewangelii mówią o Synu Bożym i pokazują Jego dobroć, łagodność, osobowość. Są – przynamniej w pierwszej chwili – dosyć zaskakującą formą przybliżenia dzieciom Dobrej Nowiny. Poprzez odniesienie do konkretnego zwierzęcia i konkretnej sytuacji pozwalają lepiej zrozumieć sens słów Jezusa. Pokazują, na czym polega dobroć, życzliwość, troskliwość. Jak można je okazywać. Pośrednio uczą pełnego zrozumienia i miłości patrzenia na zwierzęta. Opowiadania te są napisane prostym – acz nie przesadnie – językiem, nasycone nutką poezji. To świetna propozycja do czytania młodszym dzieciom. Wyciszająca, rozwijająca wyobraźnię, wrażliwość również estetyczną. I, przede wszystkim, ułatwiająca najmłodszym zrozumienie przesłania Ewangelii.
