Franciszek Bylicki

Franciszek Bylicki - biografia, życie i twórczość

Pisarz i muzyk Franciszek Bylicki przyszedł na 11 kwietnia 1845 w Krakowie w polskiej rodzinie szlacheckiej. W maju 1863 będąc uczniem szóstej klasy krakowskiego gimnazjum wstąpił w szeregi powstańców styczniowych. Służył jako kawalerzysta w trzech oddziałach . Walczył w bitwach pod Ossą, Brenicą Żelazną, Chojnowem. Pod Młochowem odniósł kilka ran. Podczas starcia pod Życkiem trafił do niewoli rosyjskiej. W powstaniu walczył od 24 maja 1863 do 16 grudnia 1863. Wyrokiem sądu wojennego został zesłany do Tobolska. W drodze na Syberię w Małmyżu został znieważony przez rosyjskiego oficera z oddziału konwojującego więźniów. Ponieważ odpowiedział podobnie, został brutalnie pobity i raniony bagnetem. W Tobolsku pracował jako nauczyciel muzyki. W 1867 powrócił do kraju dzięki staraniom rządu austriackiego, reklamowany jako poborowy . Ukończył gimnazjum oraz studia uniwersyteckie w Krakowie. Był doktorem filozofii. Posiadał duży talent muzyczny. Znano go jako znakomitego pianistę estradowego. Pracował w gimnazjum – uczył geografii i historii. Ponadto współpracował z krakowskim „Czasem”, na którego łamach komentował wydarzenia muzyczne. Współredagował pracę zbiorową Oesterreich – Ungarn in Wort und Bild , napisał kilka rozdziałów o muzyce polskiej i ruskiej. Bylicki był człowiekiem powszechnie znanym i szanowanym w środowisku galicyjskim. Przyjaźnił się między innymi z Asnykiem i Juliuszem Kossakiem. W Polsce wolnej i niepodległej został mianowany podporucznikiem i odznaczony przez Piłsudskiego orderem Virtuti Militari. Zmarł 29 kwietnia 1922 w Żyznowie. Kalina Beluch