Najnowsze cytaty

Ale nie powiedziała tego na głos. Tak
samo, jak nie powie mu, co wyszeptała kilka minut wcześniej,
kiedy jego usta doprowadziły ją do szaleństwa. Pewnie nie
powie mu tego nigdy, pomyślała ze smutkiem, wtulając się w
jego szeroką klatkę piersiową i słuchając szaleńczego bicia
jego serca. Bo chciałaby, aby to serce zabiło dla niej... tylko dla
niej. Chociaż przez chwilę.

Wieczorem długo nie mogła zasnąć, ciągle myślała,
analizowała. Przypominała sobie każdy gest, każdą chwilę. W
końcu gdy udało się jej wpaść w płytki sen, obudził ją jakiś
szmer.

Całować tak, żeby oboje zwariowali, żeby chcieli
więcej, żeby zapomnieli. Ciągle takie myśli chodziły mu po
głowie i to doprowadzało go do szaleństwa.

I gubiła we własnych domysłach,
przypuszczeniach.

Zawsze było go tylko tyle, ile chciał w
danym momencie jej udostępnić.

Czasami wydawał się taki... normalny.
Prawie radosny. Prawie uśmiechnięty. Ale tylko prawie. Nigdy
nie odsłaniał się przed nią cały. Nigdy nie pokazywał
prawdziwego siebie.

No stary, nie myśl tak, bo koło już wymyślili. Dawaj!No stary, nie myśl tak, bo koło już wymyślili. Dawaj!

Po co przejmować się
innymi. Zrzuć to. Niech inni przejmują się tym, co od ciebie
usłyszą.

Niechby bolało, niechby rozrywało od środka, była na to
gotowa. Byleby zechciał zabrać ją ze sobą.

Ale czasami... można zrobić coś, co zmieni obraz
wszystkiego.

Mógłby się rzucić w to, nie patrząc na
konsekwencje.

Patrzył na nią, a ona zdała sobie sprawę, że oto prawie nadzy
siedzą na jego łóżku, że jest między nimi milion tajemnic,
uprzedzeń, że są sobie niemal obcy, że właśnie wyrwała go ze
szponów kolejnego koszmaru, a mimo to... jedyne, o czym
teraz myśli, to wtulenie się w jego mocne ciało i poczucie
smaku jego ust.

Nie chciała się zachowywać jak spragniona
zainteresowania stara panna, ale tak właśnie się czuła. I w głębi
duszy nienawidziła się za to.

Że
próbują mnie uwolnić, ale nie mogą, że zaczyna cieknąć
paliwo, że samochód zaczyna płonąć, a blachy ściskają mnie
coraz bardziej, coraz mocniej, nie mogę oddychać i wtedy...

Bała się, jak nigdy, że rozwiązanie okaże się
niewyobrażalnie bolesne.