Najnowsze cytaty

(...) jedną z najtrudniejszych rzeczy do przyznania jest to, że nie kochano nas wtedy, kiedy tego najbardziej potrzebowaliśmy. To okropne uczucie, ten ból wynikający z braku miłości.

Rozmawialiśmy o tym (...) O miłości. O tym, jak często błędnie uznajemy ją za fajerwerki, dramatyzm, dysfunkcję. Tymczasem prawdziwa miłość jest bardzo cicha, spokojna. Nudna, jeśli patrzy się na nią z perspektywy dramatyzmu. Miłość jest głęboka i spokojna. I trwała.

Wybór ukochanej osoby przypomina wybór terapeuty. Musimy siebie zapytać, czy ten ktoś będzie z nami szczery, wysłucha krytyki, przyzna się do popełnienia błędu i nie będzie obiecywał niemożliwego.

Miłość sprawia, że stajemy się całkowicie lojalni wobec tych, których kochamy.

Jeśli kogoś kochasz, to również troszczysz się o niego. Walczysz za tę osobę.

Narkotyki wydobywają z człowieka to, co w nim najgorsze. Czasami zapominamy, że uzależnienie to choroba i to nie ono decyduje o tym, jacy w istocie jesteśmy. Za każdym uzależnieniem kryje się prawdziwy czlowiek, który cierpi i zasługuje na szacunek.

(...) czasami najpierw trzeba przepędzić wszystkie lęki i dopiero wtedy można rozpocząć leczenie.

Przez całe życie próbujemy uciekać przed własną przeszłością ale nie zdajemy sobie sprawy, że jesteśmy z nią nierozerwalne związani i nigdy nie zdołamy się od niej uwolnić.

Ale nie ma co rozpamiętywać przeszłości. Nic dobrego z tego nie przyjdzie. To zupełnie jak w hazardzie, człowiek nie ma szans na wygraną, przeszłość zawsze ma nad nim przewagę.

Wszyscy jesteśmy skazani na popełnianie błędów, poniewaz tylko w ten sposób możemy się czegoś nauczyć (...) Ale niektóre lekcje są trudniejsze od innych.

Uważam, że Bóg w ogóle do niczego nie stara się nas zmusić. Dopuszcza do tych wszystkich złych rzeczy, ponieważ nas nie kontroluje. Pozwala, byśmy żyli własnym życiem, a nasze działania mają zarówno dobre, jak i złe konsekwencje.

Musicie zrozumieć, małżeństw, w których narzeczeni poznawali się pod
ołtarzem, było wówczas wiele, ale Psyche to pierwsza w historii dziewczyna,
która wyszła za mąż za kogoś, kogo nigdy nie widziała. Mąż zjawił się
fizycznie dopiero w nocy w jej pokoju, obok niej. Amor we własnej osobie.
Amor, jej mąż, nagle znalazł się w jej pościeli.

No cóż, pani Spado, jeśli naprawdę weszła pani do tego
przepięknego, a jednocześnie strasznego lasu nazywanego miłością, nie może
pani nie być zainteresowana historią, o której dzisiaj mówimy, ponieważ
mówimy o kwintesencji miłości.

Wiesz, nie
zawsze zdarza ci się leżeć na łóżku z kimś, o kim nie możesz nikomu
powiedzieć.

Tym razem chyba nawet mnie zabrakło właściwego słowa.