Najnowsze cytaty

Uśmiechnął się. Boże, tak cudownie wyglądał z tym
uśmiechem na ustach. Jego twarz się rozjaśniła, oczy
rozpogodziły. Wyglądał imponująco.

Odchyliła kołdrę i wystawiła swoje ciało na jego widok. Była
naga. Dostrzegła, że przełknął ślinę i wciągnął ostro powietrze.
Przytuliła jego głowę do swoich piersi. Całował je, pieścił,
językiem muskał sutki, poddawała mu się, wyginała, aby być
bliżej. Aby być z nim. Aby stać się jednością. Dotykała
naprężonej skóry jego ramion, pięknie wyrzeźbionych, jak
spod dłuta utalentowanego artysty.

Wiedziała, że bardzo go pragnie i to samo widziała w jego
spojrzeniu.

Jakby żyła w ciasnym kokonie, bez dostępu do światła,
do tlenu, otoczona ścianami, otoczona innymi kokonami.

To tak, jakby do tej pory się
dusiła.

Była pełna obaw, a
jednocześnie miała wrażenie, jakby dopiero rozstąpiły się nad
nią chmury i ujrzała przejrzystość powietrza.

Poza tym... zniósłby wiele, ale nie chciałby, aby
go znienawidziła.

Ona nie zasługiwała na taką prawdę, nie mógł jej
tym obarczać.

Od czterech lat miotającym się po kraju, szukającym
odkupienia i wiedzącym, że tego odkupienia nigdy i nigdzie
nie znajdzie?

Zupełnie
nie miała wprawy w postępowaniu z mężczyznami, a
zwłaszcza z takimi, którzy mają milion tajemnic, którzy są
jedną wielką zagadką.

„W końcu dodał to, o co go prosiłam, i przedstawił mi kilka pierwszych wyników. Nabrałam głęboko tchu i znów zamknęłam oczy. Musiałam zmierzyć się ze świadomością tego, że to wszystko dzieje się naprawdę. I że przeszłość znalazła sobie drogę, by do mnie wrócić.”

„Na niewielkiej karteczce była tylko krótka, czterowersowa wiadomość. Dwie pierwsze linijki wystarczyły, bym poczuła się całkowicie zagubiona.

<Nie ufaj mu,

a jeszcze bardziej nie ufaj sobie>.”

„Czasem, kiedy myślałam o odebraniu sobie życia, odnosiłam wrażenie, że jest już za późno. Że nie żyję. Nie istnieję. Znajduję się w czyśćcu, przeżywając wydarzenia, które tak naprawdę nie miały miejsca.”

„Na razie musiał pozbyć się elementów, które powodowały zgrzyt w zaprojektowanej przez niego machinie. Przez jakiś czas zastanawiał się, jak to zrobić, by nie wzbudzić niczyich podejrzeń, aż w końcu wpadł na dość proste rozwiązanie. Takie zazwyczaj okazywały się najefektywniejsze.”

Nie mam watpliwości, że ogromną siłę daje mi moja wiara. Wiem, że wielu ludzi pomyśli: "Jak, do cholery, może wierzyć w Boga, kiedy widział tyle przerażających rzeczy?". Zawsze próbuję odnaleźć odpowiedź, ale wiary nie da się wyjaśnić i zrozumieć.