To opowieść o uczuciach. O miłości. Tej trudnej, niszczącej, złej. Tej największej – matczynej. I tej na pozór dobrej, zwyczajnej, która jednak może doprowadzić do tragedii. O nienawiści, która pojawiła się zupełnie bez powodu, może jedynie z zazdrości. A także o przyjaźni między kobietą i mężczyzną. Tak bliskiej, że mogłaby stać się miłością, gdyby… on nie kochał innej.
Jest rok 1968. Franciszka Janusiak, niespełna dwudziestoletnia dziewczyna z małego miasteczka, pierwszy raz w życiu wyjeżdża na wczasy. Znajduje tam męża. Porzuca dotychczasowe życie i mozolnie buduje nowe. Musi wywalczyć sobie prawo do upragnionej pracy, bycia matką, do niezależności. Udaje jej się, bo zdobywa to, co najcenniejsze. Wiarę w siebie i przyjaciół, którzy pomagają jej przetrwać wszystkie przeciwności i zrealizować marzenia.
"Tę książkę napisałam wspominając czas, w którym wolałam wędrówki po górach, niż pływanie w morzu. Z takich wspomnień, ze spotkań i ze zdarzeń z tamtych lat utkałam opowieść o dziejach pewnej rodziny, mieszkającej na Dolnym Śląsku. Główna bohaterka mogłaby być moją najserdeczniejszą przyjaciółką, a pewien mężczyzna z Warszawy – moim bratem krwi. A cała historia… mogłaby się przydarzyć i tobie, i tobie, i mnie… Warto sięgnąć po tę książkę, bo ona jest po prostu o życiu." Maria Ulatowska
Maria Ulatowska mieszka w Warszawie i – jak sama przyznaje – urodziła się w ubiegłym wieku. Kocha książki oraz przyrodę, zwierzęta i muzykę klasyczną. Nie znosi chamstwa, niepunktualności, niesolidności i braku poczucia humoru. Na co dzień specjalistka od prawa dewizowego, dopiero na emeryturze znalazła trochę czasu i zrealizowała swoje marzenie – napisała książkę. Na swoim koncie ma już pięć bestsellerowych powieści: „Sosnowe dziedzictwo”, „Pensjonat Sosnówka”, „Domek nad morzem”, „Przypadki pani Eustaszyny” i „Kamienica przy Kruczej”. Pisanie książek jest dla niej niesamowitą przygodą. Snuciem opowieści – tych z życia i tych wymyślonych. Eksploracją własnej wyobraźni. Raczej przyjemną zabawą, niż ciężką pracą. Czymś, co wciąga, wciąga, wciąga… Twierdzi jednak, że w pisaniu książek wyręcza ją klawiatura jej komputera. Stanowczo nie chce zdradzić jego marki.
Informacje dodatkowe o Całkiem nowe życie:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2013-05-14
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 440
POLECANA RECENZJA
CAŁKIEM NOWE ŻYCIE
Samo życie
W życiu nie chodzi o posiadanie samych dobrych kart, ale o umiejętne granie tymi, które już masz w ręku – twierdził amerykański humorysta Josh Billings. Być może właśnie to jest ta prawda o życiu, której wciąż poszukujemy, za którą gonimy, rozpaczliwie starając się osiągnąć stan bezwarunkowego szczęścia. Wszystko jest bowiem rzeczą względną, a to, co jednym jawi się jako prawdziwa okazja i cudowne zrządzenie losu, dla innych jest problemem bądź prawdziwą tragedia. O co zatem chodzi w życiu? Może właśnie o to, by korzystać z tego, co mamy, nie zastanawiając się, dlacz...
więcej
Kup książkę Całkiem nowe życie
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Całkiem nowe życie - opinie o książce
"Całkiem nowe życie" to powieść, w której znajdziemy cienie i blaski, cały koloryt życia, a nie sielsko-anielską przesłodzoną rzeczywistość. Główna bohaterka, młodziutka sierota wychodzi za mąż za dużo starszego mężczyznę, co nie spotyka się z aprobatą jego apodyktycznej matki. To, co na początku wydawało się wielką, idealną miłością szybko zostało zweryfikowane przez życie. Nieprzychylność teściowej, zaborczość męża, zmuszenie do aborcji przyczyniło się do "wyrobienia" charakteru Franki, która powoli zaczęła "tupać nóżką" i zaznaczać swoją obecność w domu.
Powieść Marii Ulatowskiej to książka o przemianie i dojrzewaniu, o różnych odcieniach miłości i o przyjaźni. To powieść o kobiecie, która postanowiła walczyć o siebie, swoje marzenia i swoje szczęście.
Wielki podziw dla głównej bohaterki Franciszki! Myślę, że każdy chciałby mieć w sobie tyle siły do walki z przeciwnościami losu... Tym bardziej kiedy nie mamy przy sobie nikogo bliskiego i wszystko musimy tworzyć od nowa, właściwie od zera, a każdy pomysł spotyka się z dezaprobatą tych którzy najbliżsi być powinni.
Ponadto jest książka z bardzo szerokim spektrum osobowościowym-od totalnych "egoistów", którzy potrafią wyrzec się własnego dziecka, byleby tylko mieć z tego jakieś zyski, przez dyktatorską w swym zachowaniu teściową Franciszki, do ludzi po prostu życzliwych i dobrych jak "babcia Krysia".
Warte przeczytania i warte przemyślenia!
To powieść o miłości, o uczuciach o przeróżnym zabarwieniu, o układaniu sobie życia, o różnym obliczu macierzyństwa, nienawiści, zawiści i sile przyjaźni. A także o pokonywaniu barier, przeszkód i przeciwności losu. To opowieść o prawdziwym życiu, w którym przecież pojawiają się kłopoty, codzienne troski, smutki, ale także i szczęściu. Pojawia się również piękna i rzadko spotykana przyjaźń między kobietą i mężczyzną. Autorka porusza mnóstwo bardzo trudnych tematów, takich jak: aborcja, alkoholizm czy porzucenie nowo narodzonego dziecka, o których rzadko rozmawiamy.
Opisy miejsc akcji, w tym Karpacza, świątyni Wang bardzo pobudziły moją wyobraźnię.
Książka skłoniła mnie do refleksji i zastanowienia się nad własnym życiem. Też chciałabym być tak silna i odważna jak Franciszka.
"Całkiem nowe życie" to pierwsza książka tej autorki którą miałam przyjemność przeczytać. Jest to książka która porusza bardzo wiele problemów z życia codziennego przeciętnego polaka. Mamy tu do czynienia z małżeństwem pary której różnica wieku wynosi ponad dwadzieścia lat, niechęcią teściowej do synowej, zaborczą miłością, przyjaźnią między mężczyzną a kobietą. Możemy tu również przeczytać historię młodego hazardzisty dla którego ważniejsze od bliskich osób są pieniądze na kolejny zakład/partyjkę kart. Autorka poruszyła tutaj także taki problem jak niechciane dziecko, miłość spokrewnionych osób oraz pojawił się tu również mało rozwinięty wątek homoseksualny.
"Całkiem nowe życie" to powieść wielopokoleniowa. Wzbudza ona w czytelniku wiele emocji. Franka po śmierci rodziców wyrusza na pierwsze w swoim życiu wczasy. Tam poznaje sporo starszego mężczyznę w którym się zakochuje. Związkowi Franciszki i Zenona sprzeciwia się matka mężczyzny-pani Sabina. Kobieta jest w stanie zrobić niemalże wszystko aby młoda synowa nie była szczęśliwa. Franka sprawia wrażenie głupiej gąski jednak jest to bardzo zaradna młoda kobieta, która gdy ma tylko okazję zdobywa przysłowiowego haka na teściową. Od tej pory los kobiety jest nieco weselszy. Zaprzyjaźnia się ona z dobrym znajomym męża-Andrzejem, z którym dzieli się sekretami i problemami. Ma ona również przyjaciółkę w wieku babci- bibliotekarkę panią Krysię która jest nieoceniona podczas ukrywania ciąży i bez której autorytetu Franka pewno nie urodziłaby córeczki-Natalki.
Równocześnie do historii Franki toczy się historia rodziny brata Zenona w której jak to się mówi też nie jest za wesoło.
Pomimo początkowej niechęci do tej historii, wciągnęła mnie ona i zaciekawiła. Franciszka to młoda dziewczyna, sierota, która zakochuje się w starszym od niej kierowniku domu wczasowego w Karpaczu i wychodząc za niego za mąż zmienia całe swoje życie. Czy na lepsze? Jak w każdej historii i tu zdarzają się te lepsze i gorsze chwile. Razem z Franką przeżywamy kolejne dekady życia rodziny Wołodarskich i poznajemy ich losy. Powieść obyczajowa, lotów być może nie tych najwyższych, ale czyta się ją sympatycznie.
Kolejna pozycja Marii Ulatowskiej po którą sięgnęłam. Nie jestem rozczarowana, ale trochę brakuje mi "finezji" językowej. Książkę oceniam na dość dobrą. Historia Franciszki jest trochę banalna, młoda dziewczyna zakochuje się w kierowniku ośrodka wczasowego, są lata 60-te XX wieku. Sprzedaje swój dom i przenosi się do męża do Karpacza. W tle konflikt z teściową, niezrozumienie miejscowych, wyobcowanie w rodzinie, utrata nienarodzonego dziecka. Mnie ta historia wciągnęła, choć nie jest porywająca.
Super historia rodziny wielopokoleniowej- ich życie codzienne, troski,miłości i niesnaski.Czytało się bardzo dobrze tę powieść jak i pozostałe tej autorki. Wspaniała powieść obyczajowa.Polecam:)
Ciekawa powiesc
http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2013/07/maria-ulatowska-cakiem-nowe-zycie.html
Czytaliście Marię Ulatowską ; Całkiem nowe życie ; ? opowiada o dziewczynie młodej która po śmierci ojca ostatniego członka rodziny udaje się za nowym i świeżym, tam poznaje starszego od siebie męża i zaczyna sie życie, daje do myślenia na ile mamy wpływ na własne decyzje, życie, czy nasze zdanie ma sens jeśli szyją rodziny jest teściowa i posłuszny syn? życiowa i pełna ekspresji fabuła, polecam :)
Koniec lat 60-tych, Franciszka wyjeżdża na pierwsze w życiu wczasy. Tam poznaje, przynajmniej tak jej się wtedy wydaje, miłość swojego życia. Miłość nie trwa jednak wiecznie, choć to książka i mogło tak być, jak to bywa w zwyczajnym życiu. Aby przetrwać, nie stracić do samej siebie szacunku, zaczyna walczyć o swoje. Poznaje ludzi, którzy stają się jej prawdziwymi przyjaciółmi i wspierają ją w dążeniu do celu. Warto przeczytać tę poruszającą i życiową książkę
Franciszka Janusiak jako młoda prawie dwudziestoletnia dziewczyna postanawia odpocząć i wyjechać na urlop, na miejscu poznaje mężczyznę, właściciela pensjonatu w którym się zatrzymała dla którego porzuca dotychczasowe życie i zostaje jego żoną. Plany Franciszki o poprawieniu sobie życia, szybko okazują się tylko marzeniami, mąż okazuje się innym człowiekiem, a stosunki z teściową dalekie są od pozytywnych. Zaczyna się walka dziewczyny o szacunek, o swoje miejsce w nowym świecie, o zauważenie i docenienie na każdej płaszczyźnie jej życia, jako żony, matki, córki a także o samodzielność w trudnych czasach i niezależność.
Wow, Franka to Mocarz- Kobieta!!! Bezprecedensowa!!! Kochana!!! Dziękuję za piękną historię pani Marysiu!!!
Każda książka pani Ulatowskiej przynosi ukojenie, sporą dawkę optymizmu, a przede wszystkim ogromną radość czytania. Historia Franciszki opowiedziana jest w niesamowity sposób: ciepło, spokojnie, z pogodą ducha. Gorąco polecam
„Całkiem nowe życie” to kolejna już powieść Marii Ulatowskiej, którą miałam przyjemność przeczytać. Jest ona znacznie dojrzalsza i napisana została z dużo większym realizmem zarówno jeśli chodzi o wydarzenia, jak i bohaterów.
Franciszka jest młodą, dwudziestoletnią dziewczyną osieroconą przez rodziców. U progu swego dorosłego życia wyjeżdża na wczasy do Karpacza, gdzie poznaje Zenona Wołodarskiego – właściciela pensjonatu i ojca dorosłego syna. Spragniona miłości i ciepła Franciszka zakochuje się w tym starszym od siebie o dwadzieścia dziewięć lat człowieku. Po kilku miesiącach zostaje jego żoną, sprzedaje swoje mieszkanie i przenosi się do Karpacza. Ufając bezgranicznie w dobroć swego nowo poślubionego męża naiwna kobieta oddaje mu wszystkie swoje pieniądze. Szybko okazuje się, że życie z Zenonem dalekie jest od sielanki, a porozumienie się z jego matką Sabiną w ogóle nie wchodzi w grę. W „swoim” nowym domu Franciszka traktowana jest przedmiotowo, niewiele ma do powiedzenia, a despotyczna teściowa bezustannie dba o „umilanie jej życia”. Mimo to dziewczyna stara się być uległą i posłuszną żoną, nie skarży się i potulnie znosi zadawane jej przykrości. Dopiero gdy mąż, pod namową matki, zmusza Franciszkę do dokonania aborcji na własnym dziecku, dziewczynie otwierają się szeroko oczy, a miłość do Zenona ulatnia się równie szybko, jak się pojawiła. Od tego czasu Franciszka „dorasta” i postanawia wziąć swoje życie we własne ręce…
Z niepozornej, zalęknionej i naiwnej dziewczyny przemienia się w przedsiębiorczą kobietę, która wreszcie wie czego chce i potrafi zadbać o swoje. Zyskuje sobie też niewielkie grono oddanych przyjaciół, na których może liczyć w każdej sytuacji. Metamorfoza Franciszki zaskakuje nawet samego Zenona, który zdumiony, akceptuje poczynania żony. Z czasem kobieta zdobywa sobie uznanie w oczach rodziny Wołodarskich, a i na despotyczną teściową znajduje sposób. Do tego spełnia swoje najskrytsze marzenie…
„Całkiem nowe życie” to powieść obyczajowa o losach Franciszki wpisanych w radości i smutki rodziny Wołodarskich – rodziny z codziennymi problemami, w której wiele się dzieje. Powołani do życia bohaterowie są realistyczni, zmagają się z równie realnymi problemami, takimi jak aborcja, białaczka, hazard, próba samobójcza, choroba psychiczna. Znajdziemy tu więc zarówno przyjaźń, miłość, szczerość i oddanie, jak również nienawiść, podłość i zło. Mnogość wątków podjętych przez autorkę może chwilami przytłaczać, choć są one wyjaśniane „po łebkach” i kończone w krótkim czasie. Może warto byłoby ograniczyć ich ilość, a zatrzymać się nad każdym nieco dłużej.
Pamiętajmy. że życie dostarcza wielu niespodzianek, tych szczęśliwych i tych niemiłych, ale to właśnie „kłody” rzucane pod nogi zmuszają do działania. Tak jak po burzy wychodzi słońce, tak człowiek bogatszy o kolejne doświadczenia musi ruszać do całkiem nowego życia…
Polecam.
Inne książki autora
Rodzina z Sosnówki
0
W teraźniejszość bohaterów „Sosnowego dziedzictwa” i „Pensjonatu Sosnówka” znowu wkracza przeszłość, która...
Pewnego lata w Szczepankowie
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Pełna pogody ducha opowieść o ludziach szukających szczęścia w malowniczym zakątku na Mazurach. Miłość i przyjaźń, a w tle zagadka sprzed lat oraz przyroda...
