ADHD. Twój mózg jest OK. Zaufaj metodom trenerki ADHD i odzyskaj pewność siebie
Tamara Rosier

Opisywany główny temat książki pt. ''ADHD. Twój mózg jest OK'' przez Panią Tamarę Rosier uważam za konieczny i potrzebny szczególnie pacjentom zmagającym się z tym zaburzeniem oraz ich rodzicom, którzy nie zawsze wiedzą, jak mają postępować, gdy niespodziewanie muszą pokonać dzielnie przeszkody z nim związane.

Aby w pełni zrozumieć, jakie wypływają, wnioski pozytywne z przeczytania książki należy zapoznać się z przedmową autorstwa doktora Tomasza Kowalczyka, psychiatry i specjalisty od ADHD, który to używając, wnikliwej analizy dla kogo jest ona przeznaczona i komu może on ją polecić. Wyjaśnił, czym jest pojęcie ADHD. Odniósł się do tego, czy wiedza autorki przyda się w korzystaniu z niej i na czym się opiera, tworząc ją.

Podoba mi się wyrażenie opinii na temat książki, bo wówczas czytelnik samodzielnie dokonuje decyzje czy ma przeczytać ją lub nie.

Odkąd pamiętam, nie zawsze poznając twórczość autora bądź autorki zdarza się, że on lub ona doświadcza choroby i może podzielić się swoją osobistą refleksją o niej, lub wskazówką, która bezpośrednio jego ewentualnie jej dotyczy.

Cenię sobie to u autorki Pani Tamary Rosier, że podjęła się odważnie napisania książki, omówienia, co ono znaczy dla niej w praktyce i teorii, pacjentów, córek oraz jak na co dzień radzi sobie z tym występującym u niej zaburzeniem nie zawsze dostrzeganym przez otoczenie, z którym przebywa, dzielnie im towarzysząc.

Książka składa się z 14 rozdziałów.

Książki tej nie czyta się szybko, gdyż co poniektóre zagadnienia należy przeczytać wielokrotnie, aby zrozumieć ich przekaz.

Uważam, że podane wybrane przykłady na temat zaburzeń ADHD przez autorkę zostały dokładnie przez nią zanalizowane, bo chce ona, aby osoby, które nie mają, pojęcia o niej mogły na ich podstawie poznać, z czym tak naprawdę borykają się chorujący na to zaburzenie, czy można pomóc im, jak można, się zachować przebywając w ich towarzystwie, co powiedzieć, aby nie zrobić im przez przypadek przykrości, bo o to jest nietrudno.

Nie podoba mi się zamieszczenie dodatków A, B, C, D, E, gdyż one są zbędne.

Wyjaśnianie pojęć w rozdziale 10 było dla mnie zbyt ogólne, nieoparte na konkretach, powtórkach słownych, lecz domysłach.

Podoba mi się to, że autorka ma właściwe podejście do pacjentów i do głównego opisywanego przez nią tematu i to jest największy jej atut.

Warto przeczytać tę książkę.

Tak właściwie to sama nie spodziewałam się tak dobrej książki. Niby to tylko poradnik, przewodnik, ale czyta się go tak dobrze i lekko jak przygodową, pasjonującą książkę. Co więcej, podczas lektury dotarło do mnie, że tak naprawdę pewnie i ja mam coś z ADHD, chociaż nigdy nie byłam zdiagnozowana. Jakoś nie było ku temu potrzeby...

"ADHD jest zaburzeniem neurorozwojowym związanym z obniżoną aktywnością dopaminową układu nerwowego. Wpływa na działanie licznych obszarów mózgu: kory przedczołowej odpowiedzialnej za koncentracje uwagi, układu limbicznego, który odpowiada za kontrolę emocji oraz - między innymi - prążkowia odpowiedzialnego za percepcję nagrody."
Tamara Rosier przedstawia w bardzo przystępny sposób swoje osobiste doświadczenia, gdyż nie dość, że sama jest osobą neurotyczną, to trójka jej dzieci również ma ADHD.
Zna więc od poszewki bardzo dobrze nie tylko objawy towarzyszące, ale także chce pomóc innym osobom za pomocą przykładów, jak sobie radzić z tym niby "problemem", który niektórzy traktują jako coś złego, bo jest "inne" a nie "normalne".
Autorka niezwykle precyzyjnie i trafnie opisuje różne wyzwania (nie tylko na swoim przykładzie), z którymi trzeba poradzić sobie w życiu, w szkole i w pracy a nawet w zwykłych spotkaniach ze znajomymi. Wiem, że osoby z ADHD żeby przetrwać w swoim środowisku muszą niejednokrotnie opanować wiele technik żeby sprostać otoczeniu. Autorka stara się nauczyć cierpliwości i życzliwości dla siebie i innych, zachęca też czytelników do pracy nad sobą oraz także nad swoimi dziećmi.

"Jesteś dla swojego syna czy córki największym darem na świecie - a przynajmniej możesz nim być. Zostań mistrzem świata we wspieraniu swojego dziecka."
Pamiętam, jak wiele lat temu uważano, że ADHD dotyka tylko dzieci i kojarzono je z niegrzecznym zachowaniem, z takim jakby rozbrykaniem, a przecież tak wcale nie jest. To nie tak, że wszystkie niegrzeczne i rozkapryszone dzieci mają ADHD... I to pewnie w związku z tym powstało wiele krzywdzących stereotypów, które dobrze się mają do dziś.
Oczywiście można się pokusić o pytanie, co takiego można wynieść z lektury tej książki? W czym ona może pomóc? Jaki może mieć wpływ na życie osób z ADHD?
Nie odpowiem wyczerpująco na wszystkie pytania, lecz mnie niemal zauroczyła i w pozytywny sposób zaskoczyła swoją książką autorka. Dowiedziałam się wielu rzeczy przydatnych dla mnie i dla moich bliskich. Z pewnością pomoże mi zrozumieć postępowanie nie tylko moich wnucząt, ale także innych dzieci, z których część zmaga się z ADHD. Wiem też, że zawsze należy mieć nadzieję i pozytywnie patrzeć w przyszłość, bo to jest bardzo ważne, żeby nie patrzeć w negatywny sposób na życie.

"Dorosłe ADHD nie tylko istnieje, ale też wywiera przeogromny wpływ na jakość życiowych doświadczeń."
Książka warta przeczytania, skłania do refleksji i pozwala na lepsze zrozumienie osób codziennie zmagających się z ADHD.

Dziękuję Pani Bognie z PRart Media oraz wydawnictwu Znak za egzemplarz książki.

Ta książka pokazuje nam, że osoby z ADHD są normalnymi ludźmi. To ludzi tacy jak my, tyle że nie zawsze potrafią poradzić sobie ze swoimi emocjami. Osoby te często miewają problemy z pamięcią krótkotrwałą i ze skupieniem się na wykonywaniu jednej czynności. Osobom takim jest ciężko określić swój wewnętrzny poziom baterii. 

W książce jest też przedstawionych kilka testów, na których pytania możemy sami sobie odpowiedzieć i przekonać się czy odnajdujemy w sobie cechy, które posiadają osoby że zdiagnozowanym ADHD. 

Ta książka pokazuje, że nawet posiadając zaburzenia, jesteśmy okej. Nie wyklucza to nas z życia towarzyskiego. Pokazuje jak odzyskać pewność siebie i jak radzić sobie ze swoimi emocjami.