Człowiek w poszukiwaniu sensu

"Ostatecznie życie sprowadza się do wzięcia na siebie odpowiedzialności"

Chciałam polecić książkę, która sprzedała się w milionach egzemplarzy i zaliczana jest to dziesięciu najbardziej znaczących książek w Ameryce. A mowa o duchowym dziecku Victora Frankla „Człowiek w poszukiwaniu sensu”.

Na początku warto napisać dwa słowa o samym autorze. Był on wiedeńskim psychiatrią, twórcą tzn. III wiedeńskiej szkoły psychoterapii. Przed II wojną światową pracował w Wiedniu w szpitalu psychiatrycznych na oddziale samobójstw. Z powodu swojego żydowskiego pochodzenia został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, a później do Dachau. Obozy przeżył i doczekał wyzwolenia, a po wojnie kontynuował pracę naukową i tworzenie logoterapii czyli terapii sensu.

Pierwsza część książki to spisane na świeżo wspomnienia z obozu. Opis tragicznej codzienności przeplata się tu z opisem przeżyć autora i próbą psychologicznej analizy sytuacji więźniów i strażników. Czyta się to świetnie, Frankl ma bardzo dobry styl. Chociaż świadomość piekła, w którym znajdowali się więźniowie obozów koncentracyjnych była dla mnie przytłaczająca. Nie raz przerywałam czytanie i zastawiałam się czy dałabym radę.

Drugi rozdział to streszczenie tego na czym opiera się stworzona przez Frankla logoterapia, czyli terapia sensu. Zdaniem tego psychoterapeuty ludzie coraz częściej nie wiedzą po co żyją, jaki jest sens ich bycia tu na ziemi. „Sens zmienia się nie tylko z dnia na dzień i z godziny na godzinę lecz także z człowieka na człowieka. Dlatego liczy się przede wszystkim nie jakiś ogólny sens, lecz to, co w danym momencie ma znaczenie w życiu konkretnej jednostki”. Frankla stoi na stanowisku, że ludzkie życie sens ma zawsze, sens ma też cierpienie i trudności, które człowieka spotykają. Autor zachęca w tej książkę, ale również w innych napisanych przez siebie, do wzięcia odpowiedzialności za siebie i swoje życie, gdyż nikt nie zrobi tego za nas. „Ostatecznie życie sprowadza się do wzięcia na siebie odpowiedzialności za znalezienie właściwego rozwiązania problemów i zadań, jakie stale stawia ono przed każdym z nas”.

Głęboko humanistyczna książka, wspomnienia więźnia obozu i refleksja psychiatry o sensie życia. Nie jest to szybka lektura, ale na pewno książka ważna i ciekawa, o tym, że cierpienie i to co przeżywamy ma sens. Jak to mawiał śp. Św. Jan Paweł II w swoim 'Tryptyku rzymskim' głosem pana Krzysztofa Globisza 'ma sens, ma sens, ma sens....'

"Człowiek w poszukiwaniu sensu" Viktor E. Frankl

Autor był profesorem neurologii i psychiatrii, który przetrwał pobyt w  obozach koncentracyjnych w Auschwitz i Dachau.

Opowiada o swoich doświadczeniach i spostrzeżeniach. Jakie postawy może przyjąć człowiek wobec traumy, nowej okrutnej rzeczywistości. Opracował logopedię, terapię opierającą się głównie na poszukiwaniu sensu życia.Książka warta uwagi, wciąż aktualna, ponieważ pokazuje też inne sytuacje, w których może znaleźć się człowiek.

Polecam.

Trudno tę książkę ocenić ,bo jak wziąć pod ocenę tak tragiczne przeżycia?..Ten dokument należy do tych o których mówi się "ciężki" ",mocnego kalibru " i "nie dla każdego". A ja z tym się nie zgodzę,bo żyjemy w czasach , w których nie można zamiatać pod dywan tematów trudnych, ważnych i niewygodnych. Nie ma już tabu - wiemy już też, że wojna to nie historia, która się nie powtórzy.
"Nigdy nie powinniśmy zapominać, że sens życia można odnaleźć nawet wtedy, gdy znajdziemy się w beznadziejnej sytuacji, twarzą w twarz z przeznaczeniem, którego nie sposób zmienić."
,,Człowiek w poszukiwaniu sensu" to pozycja ambitna, nietuzinkowa, którą trzeba poznać, i którą szczerze polecam. Szczególnie powinny przeczytać ją osoby zainteresowane tym, co skrywają zakamarki ludzkiej psychiki

Nie lubię książek psychologicznych, ani poradników. Rady typu "zacznij myśleć pozytywnie" lub "odnajdź swoje wewnętrzne dziecko" doprowadzają mnie do szału. Jednak ta książka jest inna. Opowiada o tym jak być człowiekem. Jest opowiadziana przez kogoś, kto człowiekiem potrafił pozostać w najbardziej ekstremalnych warunkach. Dlatego też chylę czoło i polecam,

Polecam.