Do ostatniego słowa
Tamara Ireland Stone

„Do ostatniego słowa” Tamary Ireland Stone to książka młodzieżowa, która wywołuje silne emocje i porusza ważne tematy.

 
Samantha McAllister to popularna dziewczyna, która skrywa tajemnice - cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD). Jej życie to ciągłe wyzwanie, gdzie nawet drobny błąd w ubiorze, może spowodować wykluczenie jej z grona pprzyjaciół. Kiedy poznaje Caroline, niekonwencjonalną i wyobcowaną, odkrywa Zakątek Poetów - ukryte miejsce dla miłośników poezji. Tam, wśród nowych przyjaciół, Samantha znajduje ukojenie i poczucie przynależności. Jednakże, pewna niespodziewana rozmowa całkowicie zmienia jej perspektywę.

 
Autorka z wnikliwością i delikatnością przedstawia wewnętrzną walkę bohaterki, jednocześnie ukazując, jak ważne jest znalezienie swojego miejsca na świecie i akceptacja siebie. Zakątek Poetów, tajny klub miłośników poezji, staje się dla Samanthy terapeutyczną przestrzenią wolności i samorealizacji, gdzie może być sobą bez obawy o osąd.To historia o sile poezji i sztuki jako formy terapii i wyrazu osobistych przeżyć oraz o dorastaniu i radzeniu sobie z trudnościami, jakie stawia nam życie. Pomimo głównego wątku romantycznego inne wątki, poboczne, również są ciekawe i nie przez Autorkę pomijane. Są to ważne i trudne tematy, takie jak zdrowie psychiczne i presja rówieśnicza i wiele innych. Podejmując je Stone robi to z taktem i delikatnością, pozwalając nam na wczucie się w bohaterów i głębszą refleksję.

 
„Do ostatniego słowa” to opowieść o odwadze, przyjaźni i sile, która płynie z akceptacji własnej niepowtarzalności. To lektura obowiązkowa dla tych, którzy szukają historii pełnej emocji, która skłania do refleksji nad własnym życiem i zdrowiem psychicznym. Stone udowadnia, że młodzieżowa literatura może opowiadać  o istotnych i trudnych tematach, zachęcając do dialogu i zrozumienia. Zostawia ślad w sercu, porusza, inspiruje i jest absolutnie warta przeczytania!  

Rekomendowany wiek: 16+

 
Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @proszynski.young (współpraca reklamowa) 🩷.

Byle być sobą

Byle być sobą do końca

Inni nie mogą

Inni nie mogą do końca

Do końca

Sobą zostać

Byle by kochać

Wierzyć że warto chcieć więcej

Byle by poczuć

Poczuć czym w życiu jest szczęście.

M. Szpak , "Byle być sobą"

Samantha McAllister jest przedstawicielką Szalonych Ósemek, elitarnego grona dziewcząt w swoim liceum. Dziewczyna ma niemal wszystko o czym marzy, lecz szybko okazuje się, że nawet osoba uchodząca za idealną skrywa sekrety. 

Sam najbardziej obawia się odsłonięcia przed Alexis , Olivią, Hayley i Kaitlyn,ponieważ doskonale wie jak wiele może stracić.

Jednak.. pewnego dnia w grupie następuje rozłam. Chcąc ukryć swoje emocje Sam trafia do szkolnego Teatru , a tam poznaje Caroline. 

Nowa koleżanka wprowadza ją do Zakątka Poetów, grupy szkolnych wyrzutków , których Jednak łączy wspólna pasja.  

Czy Samantha odnajdzie swoje miejsce? Czy będzie w stanie przełamać niechęć jaką żywi do niej wrażliwy gitarzysta, Andrew?

 Ileż ta książka ma w sobie piękna i głębi. Wywołała we mnie mnóstwo emocji i pozwoliła na nowo odkryć wrażliwą stronę duszy   

Tamara Ireland Stone stworzyła niesamowitą powieść o lękach, miłości, toksycznych relacjach, marzeniach i potrzebie bycia sobą. Pokazała jak piękne są słowa i jak wiele mogą dać nam i innym.  

Nie zdradzę więcej- zapraszam do magicznego świata niezwyklej szesnastolatki. 

Ta książka wywoła wzruszenie i zachwyt. Polecam całym sercem ?

"Do ostatniego słowa" to książka Tamary Ireland Stone wydana przez Wydawnictwo @proszynski.young [współpraca].

Sam jest dziewczyną, która od wielu lat należy do grupy popularnych Szalonych Ósemek. Mimo że aktualnie ta nazwa nie jest adekwatna ze względu na mniej członkiń, to i tak aspekt "szalone" pozostał. Grupa składa się z typowych it girls, które wyznaczają trendy, chodzą na każdą imprezę, mają załatwiane bilety na koncerty i krytykują wszystko, co inne niż ich standardy.

Sam ma jednak pewien sekret, który, jakby ujrzał światło dzienne, mógłby zniszczyć jej dotychczasowe życie, w szczególności, że obraca się ona w kręgu, gdzie nawet bardziej banalne kwestie mogą kogoś wykluczyć. Sekretem dziewczyny jest OCD, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne.

Pewnego dnia Sam poznaje outsiderkę Caroline, która uważa, że pokaże dziewczynie coś, co odmieni jej dotychczasowe życie. Sam dostaje wskazówki, jak dołączyć do Zakątka Poetów - tajnego klubu założonego przez wykluczonych przez szkolną społeczność nastolatków, których łączy miłość do poezji. I tak zaczyna się nowy, sekretny etap życia Sam, która może pozwolić sobie na bycie sobą. Do momentu, w którym wszystko zaczyna się walić.

Jeśli chodzi o moje odczucia, to spodziewałam się zupełnie czegoś innego i coś innego dostałam. Czy w tym przypadku to źle? Nie. Wręcz przeciwnie. Chodzi tutaj przede wszystkim o mylący tekst na okładce "Jedna z najsmutniejszych książek, jakie kiedykolwiek przeczytasz...", gdzie po lekturze książek innych autorów (np. Kathleen Glasgow "How to make friends with the dark"), które naprawdę emocjonalnie mnie przetyrały, bałam się, że doświadczę czegoś podobnego. Nic bardziej mylnego.

Książka jest niesamowicie wciągająca. Czytałam ją z obawą, że w którymś momencie coś się popsuje, wydarzy się coś tak szokującego i smutnego, że nigdy się z tego nie pozbieram. Tutaj doświadczyłam komfortu i przyjemnego przytaczania kwestii, które jednak są bardzo trudne, ale bez jakiegoś zbyt wielkiego patosu. Cała sytuacja Sam była opisana naprawdę świetnie, jej zachowania, sposób myślenia. Autorka zwraca uwagę na istotne kwestie, nie umniejsza problemom (TW na stronie wydawnictwa: depresja, bullying, ableizm, halucynacje, derealizacja, myśli natrętne, samobójstwo, ataki paniki, okaleczanie, narkotyki, śmierć, żałoba), ale też nie sprawia, że człowiek po lekturze nie wie, co ze sobą zrobić i nie jest zmiażdżony.

Gdy doszłam do momentu, który sprawia, że zaczyna się ta smutniejsza część książki, nie czułam się bardzo źle. Byłam zszokowana takim obrotem spraw, bo nie spodziewałam się tego, ale też nie zostałam zaatakowana brutalnie czymś drastycznym. Mam wrażenie, że bohaterowie książki, którzy byli przy Sam, a także ona sama, sprawili, że zwyczajnie trzymałam kciuki za dziewczynę i jej powrót "do normalności" był dla mnie istotny.

Mimo problemów, które książka porusza, jest to totalnie komfortowa lektura. Wszystko dzieje się w swoim tempie, rozwija naturalnie. Zmiany, które następują w bohaterach, również mają swoje podłoże i uzasadnienie. Autorka w przyjemny sposób opowiada o potrzebie akceptacji i miłości, nawet ze świadomością naszych demonów. Jeśli miałabym ją przeczytać drugi raz, przeczytałabym. Trzeci również. Podczas lektury miałam wrażenie, że jeśli spotkałabym się z autorką, to mogłybyśmy wypić razem hektolitry kawy i nie skończyłyby nam się tematy do rozmów. Jej subtelność przy tak poważnych tematach jest ujmująca.

"Do ostatniego słowa" to poważne kwestie ujęte w przystępny sposób, rozsądna główna bohaterka i ciekawe postaci drugoplanowe, podkreślenie roli pasji i samej poezji w życiu człowieka. Jest to książka, która znajdzie drogę do Waszych serc.

Do tego książkę zaczęłam czytać w wersji papierowej, ale z braku czasu przerzuciłam się na audiobook i powiem Wam, że jest świetny. Bardzo dobrze się słuchało w takiej wersji.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu @proszynski.young.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne należy do grupy poważnych zaburzeń lękowych, które polega na występowaniu kompulsji-czynności przymusowych oraz natrętnych, uciążliwych myśli- obsesji.

Objawy te notorycznie nawracają, stają się przyczyną ogromnego dyskomfortu, a co gorsza, mocno utrudniają codzienne funkcjonowanie, mogą również komplikować relacje społeczne, ze względu na wstyd, brak akceptacji, brak tolerancji wobec odmienności.

Tamara Ireland Stone w swojej niezwykle sugestywnej opowieści mistrzowsko ukazuje, jak czuje się osoba dotknięta tym zaburzeniem, pozwala zrozumieć, na czym dokładnie ono polega, tym samym rozbudza ogromne pokłady empatii i tolerancji, a co najważniejsze, szerzy świadomość na temat problemu. Jestem przekonana, że osoby, które znajdą u siebie podobne objawy, uwierzą, że fachowa pomoc, która im się należy, pozwoli im w większym stopniu zapanować nad swoimi myślami, zapewni wsparcie. Co najwspanialsze, ta wartościowa lektura może im pomóc odnaleźć swój sposób na wyładowanie wszelkich emocji i obsesji, tak jak to było w przypadku Sam.

Ta powieść to naprawdę niesamowicie silne przeżycie, które wywołuje wiele intensywnych, odurzających emocji. Niezwykłego klimatu nadają książce jakże intymne wiersze, stworzone przez bohaterów. To w nich wyrażają swoje wszelkie uczucia, jak i obawy. Jest w nich cierpienie, lęki, a także ból, który jest wręcz namacalny. To nie tylko sposób, by wyrazić uczucia, o których jest wyjątkowo ciężko mówić, ale także metoda na oczyszczenie, wymagająca jednak ogromu odwagi i zaufania, gdyż czytanie tych osobistych słów, nawet przed ,,swoją" publicznością, nie jest zadaniem łatwym.

Nadzwyczaj intymna, przepełniona smutkiem, lękiem, samotnością, jak i rezygnacją, dosłownie przenikająca na wskroś! To nie tylko wartościowa opowieść dotykająca bardzo ważnych zaburzeń lękowych, ale również kojący balsam, dopełniony ciekawym wątkiem metafizycznym, który oprócz cennej lekcji, niesie za sobą nadzieję, zrozumienie i ukojenie! Ta książka zatrzęsie Waszym światem! Polecam gorąco!

,,Do ostatniego słowa" to książka o Samanthe McAllister, która zmaga się z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi. W gronie swoich przyjaciółek często czuła się jak piąte koło u wozu. Ukrywa przed nimi swoje problemy psychiczne. Pewnego dnia poznaje Caroline, która zaprowadza ją do małej salki, zwanej Zakątkiem Poetów. Podczas spotkań z grupa nastolatków, które w jakimś stopniu czują się odrzucone przez rówieśników, dziewczyna czuje, że w końcu może być sobą i odpocząć od ciągłych wymagań wobec niej. Poznaje tam również Aj, chłopaka który stał się jej bardzo bliski.

W książce dzieje się nie wiele, a zarazem bardzo dużo. Bardzo polubiłam Sam. Miałam ochotę ja nie jeden raz przytulić. Nie podobały mi się jej relacje z przyjaciółkami. Czytając miałam wrażenie, że to nie jest przyjaźń. Trzymałam za nią kciuki by potrafiła zostawić stare znajomości i z podniesioną głową weszła w nową grupę.

Książka potrafiła dostarczyć mi wielu emocji. Może nie doprowadziła mnie do łez, ale na pewno zostanie w mojej głowie na dłużej. Zabrakło mi w niej trochę bardziej rozwiniętego wątku miłosnego z AJ. Chciałabym bardziej poznać tego chłopaka. Wydaje się również ciekawą postacią, która w dzieciństwie trochę przeszła.

,,Do ostatniego słowa" to książka nie tylko o problemach psychicznych z jakimi borykają się dzisiaj młodzi ludzie. Jest to również powieść o poszukiwaniu swojego miejsca, przyjaźni i o uświadomieniu sobie, że każdy z nas popełnia błędy i nigdy nie jest za późno by się do niech przyznać i spróbować je naprawić.