Entropia

Młoda kobieta w pewną mroźną noc decyduje się na tragiczny krok. W samotności, z dala od bliskich dokonuje aktu samospalenia. Co nią kierowało? Co doprowadziło ją do tak tragicznego zakończenia własnego życia?

Na te i inne pytania będzie musiała odpowiedzieć Alicja Mort. Nie tylko dlatego, że tego chce. Ona po prostu będzie wywołana do tablicy. Przy zwłokach młodej kobiety zostaną znalezione dowody, które bezpośrednio będą ją z nią wiązać.

Błyskotliwa i potwornie skuteczna w rozszyfrowywaniu ludzi Alicja będzie musiała poradzić sobie z własnymi wewnętrznymi demonami, jednocześnie próbując wykorzystać szansę na uspokojenie własnego, mocno skomplikowanego życia.

Jej prywatne dochodzenie będzie prowadziło do kolejnych, nieoczywistych ale i trudnych faktów, których poznanie niekoniecznie przyniesie ukojenie. Czy aby na pewno zrobiła wszystko co było w jej mocy i czy kiedykolwiek krzyczące sumienie wreszcie się uspokoi?

„Entropia” to moje trzecie spotkanie z Alicją Mort. Trzeba przyznać, że Bartosz Szczygielski troszkę kazał nam czekać na kolejną odsłonę serii z byłą policjantką. Od razu napisze, że oczekiwanie się opłaciło.

Mamy tu umiejętne połączenie klasycznego kryminału z psychologicznym dramatem, który koncentruje się nie tylko na zagadce śmierci młodej kobiety, ale też na emocjach głównej bohaterki, jej poczuciu winy, samotności i wewnętrznym poczuciu pomocy.

Napięcie tutaj buduje się bardzo powoli, narasta z każdą przeczytaną stroną, aż do finału, w którym dzieje się naprawdę dużo.

Całość świetnie dopełnia cała trylogię, ale od razu uspokoję, „Entropię” można tez czytać zupełnie osobno bez znajomości poprzednich części.

Kawał dobrej lektury.

Polecam serdecznie

Ta bohaterka sprawia, że wypatruję każdej kolejnej powieści, w której się pojawia! Alicja Mort to kobieta z bolesną przeszłością, ale dzięki swoim doświadczeniom jednocześnie silna i świadoma własnej wartości i umiejętności. A jej wyjątkowy talent do czytania ludzkich emocji każdy z nas chciałby mieć. Czy tym razem jednak instynkt ją zawiódł? A może trafiła na ideał mężczyzny?

Zaczęłam od wątku romantycznego, ale nie obawiajcie się, bo „Entropia” Bartosza Szczygielskiego, to przede wszystkim mocne kryminalne uderzenie z elementami thrillera i rozbudowaną warstwą psychologiczną. I ta historia, zapoczątkowana pewnej mroźnej nocy desperackim czynem młodej kobiety, boleśnie drastyczna w swoim przekazie, zdecydowanie się broni.

Autor w tej części wprowadza jednak więcej światła bijącego z prywatnego życia Alicji - przyjaźń z Joanną Chrzanowską, która nie ustaje w próbach wyrwania jej z emocjonalnego marazmu, a także delikatny wątek nowej relacji z Michałem Olędzkim, w którym Alicja, paradoksalnie, nie wyczuwa fałszu. I to właśnie staje się najbardziej niepokojącym sygnałem, który każe jej w pewnym momencie zwątpić w siebie. Czy trafiła na swój ideał, czy może na nieprzeciętnego oszusta?

„Entropia” to historia o chaosie, który wkrada się do życia, gdy przestajemy ufać samemu sobie. Gdy ci, którzy powinni chronić, kierowani najniższymi ludzkimi pobudkami, krzywdzą bezbronnych. I gdy wyrzuty sumienia przejmują nad nami kontrolę - bo zbyliśmy osobę, która próbowała nam coś przekazać, a za chwilę już nie żyła. Bo przeoczyliśmy sygnały będące wołaniem o pomoc.

Nie miałam najmniejszych wątpliwości, że i tym razem Autor zabierze mnie w podróż pełną mroku, napięcia i emocji sięgających głęboko pod skórę. I zabrał, a nawet porwał! W swoim dynamicznym, mocnym stylu, z żywymi dialogami stopniowo zdzierał kolejne warstwy sekretów i win. A obnażona prawda okazała się jednak absolutnie inna, niż oczekiwałam. Ale to było w pełni pozytywne zaskoczenie!

Spokojnie możecie sięgnąć po tę część bez znajomości poprzednich, ale najlepiej rozpocznijcie spotkanie z Alicją Mort od „Asymetrii”. Nie odmawiajcie sobie przyjemności przyglądania się zmianom w sytuacji zawodowej i osobistej bohaterki, ale i w niej samej, bo jest postacią co najmniej nietuzinkową.

Bartosz Szczygielski to autor, którego twórczość szczególnie cenię. Na każdą jego powieść czekam z niecierpliwością. Po „Entropię”, finałowy tom serii z Alicją Mort, sięgnęłam z przyjemnością, ale i z pewną dozą niepewności. Pamiętałam, że pierwsza część cyklu nie spełniła moich oczekiwań, a główna bohaterka nie wzbudziła mojej sympatii. Drugi tom, „Dysharmonia”, okazał się znacznie lepszy, dlatego wobec „Entropii” miałam nadzieję na spektakularne zwieńczenie historii.

Alicja Mort, obdarzona niezwykłą umiejętnością rozpoznawania kłamstw, zostaje uwikłana w tajemnicze wydarzenie, które rozpoczyna się podczas zimowej nocy na stacji benzynowej. Spotkanie z kobietą, której spojrzenie zwiastuje tragedię, prowadzi do pożaru o tragicznych konsekwencjach. Wydarzenie to odsłania przed Mort sprawę sprzed lat, która – choć formalnie zamknięta – wciąż kryje w sobie niewygodne prawdy.

Prowadząc własne dochodzenie, bohaterka odkrywa sieć kłamstw, win i zatajonych faktów, które wciąż mają wpływ na życie wielu osób. Każdy krok w głąb sprawy uświadamia jej, że prawda nie tylko boli, ale także potrafi niszczyć – jak ogień, który trawi nie tylko ciało, ale i ludzkie sumienie.

W trzecim tomie autor ponownie zabiera czytelnika w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i moralności. Już od pierwszych stron wyczuwalna jest atmosfera niepokoju i napięcia. Fabuła „Entropii” została misternie skonstruowana – daleko jej do prostej, linearnej intrygi. Zamiast tego otrzymujemy wielowarstwową sieć powiązań, w której każdy trop prowadzi do kolejnych niedopowiedzeń. Tempo akcji nie jest jednolite: raz przyspiesza, wciągając w dynamiczne sceny, innym razem zwalnia, umożliwiając wnikliwą obserwację psychologicznych rozgrywek. Taki rytm nie jest przypadkowy – odzwierciedla chaotyczny, „entropiczny” charakter śledztwa oraz samej Alicji, balansującej między kontrolą a utratą gruntu pod nogami.

Bartosz Szczygielski prowadzi intrygę z precyzją doświadczonego iluzjonisty – podrzuca mylne tropy, zwodzi czytelnika i nie pozwala mu przewidzieć zakończenia. Zaskakujące zwroty akcji nie są tu jedynie tanim chwytem, lecz naturalnym efektem coraz głębszego odkrywania tajemnicy.

Podsumowując, „Entropia” to wciągająca, dojrzała i pełna emocji kontynuacja cyklu o Alicji Mort. To zdecydowanie najmocniejsza część serii – zarówno pod względem konstrukcji fabuły, jak i pogłębienia portretu głównej bohaterki. O ile wcześniejsze tomy koncentrowały się na odkrywaniu jej zdolności oraz miejsca w świecie stworzonym przez autora, o tyle w tej odsłonie akcent przesunięty został na konsekwencje emocjonalne i moralne. Gęsta atmosfera, świetnie poprowadzona intryga oraz umiejętne budowanie napięcia sprawiają, że od lektury trudno się oderwać. Szczygielski po raz kolejny dowodzi, że potrafi z pełną świadomością manipulować czytelnikiem, prowadząc go przez labirynt kłamstw, półprawd i ludzkich dramatów.

Gdybyś miał* być żywiołem, to do którego Ci najbliżej? ?

Mi zdecydowanie do powietrza ?

"Entropia" Bartosza Szczygielskiego, to trzeci tom cyklu z Alicją Mort, która jest byłą policjantką. Odeszła jednak ze służby, aby nie obciążać się psychicznie brutalnością. Czy uda jej się od tego uciec?

Płaszcz Alicji zostaje znaleziony na miejscu zbrodni - samobójstwo kobiety. W kieszeniach mieszczą się paragony, które nie należą do bohaterki. Mało tego, ktoś włamuje się do jej samochodu i podrzuca czapkę z nadajnikiem GPS. W ten sposób Mort zostaje wplątana w coś, co w głębi duszy czuje, że musi rozwiązać i są to ślady zostawiane dla niej.

W książce mamy od samego początku śledztwo, które z każdą kolejną stroną się rozwija. Alicja przeżywa również prywatne rozterki, jak to w życiu bywa. Jednak wszystko, to co składa się na jej osobę, sprawia, że jest bohaterką z krwi i kości.

Bartosz Szczygielski buduje narrację i historię w taki sposób, że ciężko się oderwać od książki. Niepokój i ciężka atmosfera, nie odpuszczają nawet na chwilę. ?