Historia srebrnego talizmanu
Joanna Maria Chmielewska

Książkę czytałam po raz drugi. Pierwszy raz przeczytałam ją zaraz po tym, jak została przeze mnie wygrana w konkursie. Było to w 5. klasie podstawówki, a dziś jestem uczennicą 2. klasy technikum. Widzicie więc, że minęło sporo czasu, a ja wszystko z niej zapomniałam. Postanowiłam więc sięgnąć po nią ponownie. Jest to raczej pozycja dla dzieci, z szybko rozwijającą się akcją, bez zbędnych opisów. Za to z ciekawymi ilustracjami, które według mnie średnio oddawały to, co miały przedstawiać. Nie chodzi o to, że były brzydko narysowane, bo wiem, że sama nie zrobiłabym tego lepiej, ale niektóre wyglądały tak, jakby osoba ilustrująca nie do końca zrozumiała tekst, jaki miała zobrazować. Książka dla dzieci opowiada o Marcinie, którego wieku autorka chyba nie podała albo mi umknął. Wiemy jednak, że ma starszą siostrę, z którą często się kłóci oraz chodzi do szkoły, czego nie znosi. Taki typowy, niewyróżniający się chłopak, do którego pewnego dnia odezwał się spod sterty papierów pluszowy miś. Fabuła książki jest, przyznaję, trochę banalna, bo chłopiec prawie od razu mu wierzy, ale jak już wspomniałam - to książka dla dzieci. Mimo tego szczegółu czytało się bardzo miło i przyjemnie zwłaszcza, że zupełnie nic z niej nie pamiętałam! Opisy są proste, autorka nie używa żadnych trudnych słów. Wszystko odkrywamy razem z Michałem - wrogów, przyjaciół, Miasto Zapomnienia oraz Dolinę, w której swoje leże ma Potwór. Myślicie zapewne, że będzie tu potrzebna siła, broń, ale zdziwicie się, w jaki sposób należy pokonać Potwora. Wydaje mi się to nawet trudniejsze od władania bronią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)