Jaskinie Umarłych
Katarzyna Wolwowicz

W jaskiniach umarłych śmierć

okrutna, nielitościwa.

W jaskiniach umarłych zemsta 

krwawa i mściwa.

W jaskiniach umarłych...

czyjeś ostatnie tchnienie,

skalnych ścian zawodzenie, 

mroków ciemności dudnienie. 

Dusza traumą przeszyta, 

serce zranione wspomnieniem. 

Hiszpańskim duchem okryta,

umysł zatruty złudzeniem. 

Przeszłość teraźniejszością rozmyta, 

prawda kreślona bólu zawodzeniem. 

W jaskiniach umarłych skryta,

w chłodzie skał pachnąca cierpieniem. 

W otoczeniu mrocznej wilgoci skalnych ścian, pomroce ciemnych jaskiń i jesiennej aury autorka snuje opowieść o odbieraniu czyjegoś życia w imię traumy i nienawiści. Gęstą aurą niepokoju okrywa słowa pisane i intrygująco kreśli obraz brutalnego seryjnego mordercy. Prowadzi czytelnika przez meandry ludzkich relacji, kryjących się w skrzywdzonym dziecku i zdradzie drugiej osoby. Uwydatnia pobudki sprawcy, ukazując zakamarki jego przeszłości i straty, która narodziła w nim potwora. 

„ Jaskinie umarłych ” to również ucieczka i poszukiwanie prawdy dotychczas zamglonej i zniekształconej przez wspomnienia. Carmen, tajemnicza profilerka kryminalistyczna z hiszpańską duszą, staje przed trudną walką o rozwiązanie zagadki śmierci męża. Autorka wnikliwie maluje portret kobiety, barwiąc jej historię tragedią i niepokojem, strachem przed powrotem złych wspomnień i lękiem o własne życie. Jej droga ku prawdzie będzie wyboista i niepokojem naznaczona, pokryje ją mgła niepamięci, a towarzyszyć będzie jej nieoczywistość i niepewność. 

Mimo że sprawcy domyśliłam się wcześnie, a thriller ten specjalnie mnie niczym nie zaskoczył, to uważam, że to książka z duszą. Taką klimatyczną i intensywną. Bez zbędnych opisów, obyczajowych wątków, za to z wyrazistymi bohaterami, lekką i swobodną narracją, wzbogaconą w hiszpańskie zwroty, która wprost pochłania. Polecam. 

“Jaskinie Umarłych” autorstwa Katarzyny Wolwowicz to mroczny thriller, który zręcznie prowadzi nas przez zawiłości ludzkiej psychiki. 

 
Wolwowicz kreuje w nim postać Carmen Rodriguez, profilerki kryminalistycznej, która w jesiennej scenerii Jeleniej Góry staje przed wyzwaniem nie tylko złapania brutalnego mordercy, ale i zmierzenia się z własnymi demonami. Musi ona stworzyć portret psychologiczny sprawcy serii makabrycznych morderstw, jednocześnie walcząc z zaburzeniami świadomości. 

 
Czy uda jej się rozwiązać tę sprawę mimo przeciwności?

 
Autorka umiejętnie splata losy bohaterów, oferując czytelnikowi perspektywę zarówno policjantów, jak i profilerki, co pozwala na głębsze zrozumienie ich motywacji i psychiki. Fabuła książki jest przemyślana i trzyma w napięciu do samego końca. Tajemnicza przeszłość głównej bohaterki oraz zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że “Jaskinie Umarłych” to pozycja, której trudno się oprzeć. A historii zakończenie rozbudza tylko ciekawość.

 
Autorka z sukcesem balansuje na granicy między dobrem a złem, ukazując wpływ wychowania i doświadczeń z dzieciństwa na dorosłe życie swoich postaci. To powieść, która nie tylko dostarcza solidnej dawki emocji, ale również skłania do refleksji nad dzieciństwem i naturą ludzkiego umysłu.

 
“Jaskinie Umarłych” to doskonale skonstruowany thriller psychologiczny, który z pewnością zadowoli fanów gatunku. Koniecznie sięgnijcie po ten debiut!

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska, a Autorce za wspaniałą lekturę (współpraca recenzencka)🩷.

Jaskinia umarłych obrazy okrutnej zemsty widziała.
Jaskinia umarłych świadkiem wymierzenia sprawiedliwości została.
Jaskinia umarłych krwawą zbrodnię w swych czeluściach otrzymała.
Jaskinia umarłych miejscem ostatniego tchnienia ofiary się stała.

Śmierć w męczarniach, z nienawiści, zemsty, okrucieństwa.
Zadana bez skrupułów, bez litości, bez emocji.
Zemsta była krwawa, bestialska, oddająca sprawiedliwość, zadośćuczyniająca.

Skrzywdzone dziecko. Poranione na ciele, duszy i sercu. Traumatyczne najwcześniejsze lata życia. Zakrzywiona rzeczywistość.
Rana powoli sączącą się z własnego wnętrzna. Nigdy niezabliźniona.

Historia osnuta ludzkim dramatem, przepełniona demonami przeszłości, niesprawiedliwością i cierpieniem. Traumy dzieciństwa i niezagojone rany, dały upust trzymanym w sobie emocjom.

Carmen ze słonecznej, ciepłej Hiszpanii do zimnej, jesiennej Jeleniej Góry przyjechała. Miała stworzyć portret psychologiczny zabójcy.
Borykając się z własną, traumatyczną przeszłością, powracającymi lękami, lukami w pamięci, prowadzi śledztwo "jaskiniowca" wraz z dwoma policjantami.

Autorka zbudowała mroczny klimat na kanwie działania ludzkiej psychiki. Zachowania bohaterów odzwierciedlają ich głęboko skrywane emocje, które nigdy nie wybrzmiały.

Świat jest pełen złych ludzi. A źli ludzie powracają...

Po latach spędzonych w HiszpaniI policjantka Carmen Rodrigez postanawia zawitać w rodzinne strony. Jej przyjazd do Polski zbiega się niefortunnie z serią przerażających wydarzeń w Jeleniej Gorze. W pobliskiej jaskini znalezione zostaje ciało brutalnie zmasakrowanej młodej kobiety. Wszystko wskazuje na to, że morderca znał ofiarę i być może łączyło go z nią bliższa zażyłość. Kto zabija i jaki ma motyw? Czy ofiar będzie więcej? Czy prawdą jest, że „zło zawsze powraca”? Zapraszam moi drodzy do lektury całkiem dobrego thrillera od @skarpawarszawska
.
Powiem od razu, że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością @ i na pewno nie ostatnie. O ile bacznie będziecie śledzić wydarzenia, to dość szybko domyślicie się, kto jest tym dobrym a kto złym. Czy to w jakiś sposób zniechęciło mnie do książki? Absolutnie nie. Nadal uważam, że książka jest warta przeczytania. Ma wszystkie cechy intrygującego i trzymającego w napięciu thrillera psychologicznego. Postacie są takie jak być powinny – pełne sprzeczności i skonfrontowane z własnymi słabościami i traumami. Z przyjemnością sięgnę w przyszłości po inne książki autorki, bo nie mogę zbyt wiele złego powiedzieć ani o jej warsztacie pisarskim, ani o całej tej historii. Polecam:)
.
PS. Taka ciekawostka ode mnie. To już druga książka w ostatnim czasie (po Dream Lake – Irmina Maria), w której mamy wyraźne nawiązanie do postaci Borysa Szyca. Ma facet wzięcie, hehe.

Sięgając po powieść „Jaskinie umarłych” nie do końca wiedziałam czego się spodziewać. Jednak opis tak mocno mnie zaintrygował, że musiałam poznać tę historię. Dodatkową zachętą było dla mnie to, że główną bohaterką jest profilerka policyjna, a nigdy nie czytałam jeszcze książki z taką postacią pierwszoplanową.

Akcja toczy się w Jeleniej Górze. Carmen Rodrigez przyjeżdża do tego miasta, aby pomóc policji w rozwiązaniu spraw kryminalnych jako profilerka. Wkrótce dochodzi do brutalnych morderstw. Kobieta ma za zadanie stworzyć profil psychologiczny zabójcy. Jednak nie tylko zmaga się ze skomplikowaną sprawą kryminalną, ale musi też stawić czoła swoim własnym demonom przeszłości. Carmen wraz z grupą dochodzeniową stara się dorwać mordercę. Nie wie jednak, że jeden z policjantów zaczyna odkrywać jej mroczną przeszłość. Czy Carmen będzie w stanie zaufać nie tylko innym, ale i samej sobie?

Jejku! Jakie to było dobre! Katarzyna Wolwowicz porwała mnie do świata przedstawionego i nie chciała z niego wypuścić! Genialna fabuła, świetni bohaterowie, dobrze zbudowane napięcie. Jestem wręcz zachwycona całokształtem tej historii! "Jaskinie Umarłych" autorstwa Katarzyny Wolwowicz to mroczny thriller, który wciąga nas nie tylko w świat przedstawiony, ale i niebezpieczne zaułki ludzkiej psychiki.

Autorka świetnie buduje atmosferę pełną napięcia. Zaskakuje nas nieoczywistymi zwrotami akcji. Już od pierwszej strony jest wyczuwalne napięcie, które nie opuszcza nas aż do ostatniej strony. Ciekawość czytelnika podsyca nie tylko fakt kto stoi za tymi brutalnymi morderstwami, ale i przeszłość Carmen. Akcja płynie dobrym tempem i jest zupełnie nieprzewidywalna. Katarzyna Wolwowicz niejednokrotnie nas zaskakuje i szokuje!

Dużą zaletą tej książki jest to, że autorka skupia się przedstawieniu psychiki ludzkiej. Nie tylko Carmen jako głównej bohaterki, ale poznajemy psychikę i motywy działania mordercy. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Każda postać jest dobrze przemyślana i widać, że autorka spędziła sporo czasu nad stworzeniem ich charakteryzacji. Dzięki temu czytelnik może lepiej zrozumieć motywy postępowania głównych bohaterów.

Reasumując, „Jaskinie umarłych” to niesamowicie przemyślany i wciągający thriller. Świetna, bogata w napięcie fabuła, przemyślani bohaterowie, nieoczekiwane zwroty akcji. Ta książka to gratka dla fanów tego gatunku. Jeżeli szukacie ciekawego i nietuzinkowego thrillera to zdecydowanie jest to pozycja dla Was! Bardzo gorąco polecam! Cieszę się, że mamy na polskim rynku wydawniczym tak świetne dzieła polskich autorów!

Na terenie Czerwonej Jamy w Karkonoszach zostaje znalezione poturbowane ciało młodej kobiety, a na nim wypalone znamię. Znak rozpoznawczy mordercy. W powietrzu unosi się pozostałość cierpienia i krzywdy, jaka została jej wyrządzona. Jednak na jednej ofierze się nie skończy.

Do Polski powraca profilerka Carmen Rodrigez, która podąża za mordercą, ale także mierzy się z własnymi demonami zostawiając za sobą bolesną przeszłość, aby ruszyć do przodu i zacząć od nowa.

Porywający i mroczny kryminał, który porywa od pierwszych stron i budzi niepokój. Miejsca, które upatrzyła sobie autorka na składanie trupów wywołują ciarki na ciele. Sama lubię podążać górskimi ścieżkami, jaskiniami i zakątkami, i nie wyobrażam sobie natknąć się na takie znalezisko... Autorka w tej książce przeszła samą siebie, gdyż czytając byłam w tej jaskini, czułam ten zapach i współodczuwałam ból ofiar.

Kupujcie i czytajcie, a się nie zawiedziecie! :)

"Jaskinie umarłych" autorstwa Katarzyny Wolwowicz to wciągający i nieodkładalny thriller, który porywa Czytelnika w świat okrutnego mordercy, tajemnic i świetnie poprowadzonego śledztwa. 

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki, ale z całą pewnością nie ostatnie. Podoba mi się lekkość z jaką ona pisze i świetne portrety psychologiczne postaci. Fabuła i intryga przedstawione w książce są dość ciekawe, jednak dobrze śledząc wydarzenia i wczytując się w fabułę z łatwością można się domyślić kto jest zły, a kto dobry. Czy przeszkadzało mi to w czytaniu? Zdecydowanie nie, a wszystko to dzięki świetnie wykreowanym postacią. 

Każdy z bohaterów jest inny, niejednoznaczny, pełen sprzeczności, pełen traum i słabości. Postać Carmen jest rewelacyjna i takie jakie lubię, czyli prawdziwa silna kobieca bohaterka, która walczy w imię dobra i pokonuje swoje demony. Z ogromnym zainteresowaniem śledziłam nie tylko jej pracę, ale stopniowo odkrywałam powody wyprowadzki z Hiszpanii. 

Samo zakończenie daje jasno do zrozumienia, że będzie kolejny tom którego już nie mogę się doczekać. 

,,Jaskinie umarłych" to świetnie skonstruowany thriller psychologiczny, który pomimo przewidywalnej fabuły czyta się wyśmienicie. Serdecznie POLECAM!

"Ludzie potrafią ranić, nawet tych, których kochają, a zwłaszcza tych, którzy kochają ich."

Ukryta w cieniu drzew, w głębi stromej skarpy Czerwona Jama staje się miejscem okrutnej zbrodni. Ofiarą jest młoda kobieta, której ciało zbezczeszczono i pozostawiono w jaskini. 

Do sprawy zostaje przydzielona nowa profilerka kryminalistyczna Carmen Rodrigez, która niedawno przeprowadziła się do Jeleniej Góry. Już pierwsze spostrzeżenia nie pozostawiają wątpliwości, że sprawca dał upust niepohamowanej nienawiści i nie spocznie póki nie wypełni wszystkich chorych zamierzeń. Zawiłe śledztwo pełne zwrotów akcji, budzi wiele pytań i emocji. Rodrigez wspólnie z dwójką policjantów Bogusławem Leśniakiem i Borysem Szykiem nie mają łatwego zadania, a wzajemna nieufność nie pomaga w rozwikłaniu zagadki.

Seria z komisarz Olgą Balicką, sprawiła, że Katarzyna Wolwowicz trafiła na moją listę Autorów, po których twórczość sięgam w ciemno. Widząc zapowiedź Jaskini umarłych wiedziałam, że nie mogę przegapić tego tytułu. Już sam początek mocny, wyrazisty, skupił całą uwagę. Fabuła opiera się na dwóch kryminalnych wątkach, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i mroczny obraz. "Zło zawsze powraca." Śledzimy trudne i skrupulatne dochodzenie, analizując i odkrywając poszczególne elementy planu sprawcy. Równolegle zagłębiamy się w przeszłość Carmen, która "Skrywała w sobie wiele tajemnic". Jej postać wzbudza ciekawość i wiele skrajnych emocji. Bolesny ciężar doświadczeń i niepokojące zdarzenia, które prześladują ją od dłuższego czasu, sprawiają, że sama zaczyna wątpić w siebie i własny racjonalny osąd. 

Atmosfera zagęszczała się z każdą kolejną stroną, a akcja przyspiesza, nie pozwalając na dłuższy oddech. Przyznam, że udało mi się rozszyfrować tożsamość sprawcy, lecz w żadnym razie nie popsuło mi to przyjemności z lektury, a nawet sprawiło to nie lada satysfakcję. Końcówka sugerująca kontynuację, na którą już teraz czekam.

Polecam miłośnikom gatunku.