Odległe brzegi

Skusiłam się na te książkę, gdy ją ujrzałam w bibliotece.
Nazwisko autorki przewijało mi się przed oczami często więc chciałam sprawdzić jakie na mnie zrobi wrażenie jej pisarstwo. Już od początku stwierdziłam, że nie zostanę fanką Kristiny Hannach. Książka według mnie jest przeciętna. Typowo amerykańska literatura, jakiej w dzisiejszych czasach sporo, pozbawiona głębi psychologicznej.
Wieloletnie małżeństwo, żona ubolewająca nad tym, że wieje w nim nudą, a seks pozbawiony jest namiętności postanawia nie podążyć tym razem za mężem, który ma znów szansę robić za gwiazdę, tym razem telewizyjną.
Czyta się szybko, ale bez cienia emocji. Bohaterowie są trochę tacy nijacy, bezbarwni, natomiast dokładnie wiadomo w co w danym momencie ubrani.

Elizabeth i Jack przeżywają kryzys w małżeństwie po ponad 20 latach wspólnego życia.  Autorka doskonale nakreśliła portret psychologiczny Elizabeth. W powieści wiele odniesień do jej wcześniejszego życia. Wiele osób chciałoby być na miejscu Elizabeth, mieć porzystojneg męża, brak zmartwień finansowych i dużo wolnego czasu. Deklarują sobie miłość, rozumieją się i nie mają zmartwień, a jednak coś szwankuje. Dopiero rozłąka pokazuje im, że są dla siebie stworzeni, a kompromisy zawsze się zdarzają.