Oko jelenia. Srebrna Łania z Visby

http://ksiazeczkidopoduszki.blogspot.com/2014/01/pilipiuk-oko-jelenia-srebrna-ania-z.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka to ciąg dalszy losów bohaterów rzuconych przez kosmicznego nomada do XVI w., a dokładnie do zimnej Norwegii, gdzie rządy sprawują luterańscy Duńczycy. Czas niespokojny gdyż duńska dominacja za wszelką cenę próbuje wyrugować katolicyzm. Choć wydawać by się mogło, że ludność siedzi pod butem, w ,, podziemiach" działa Bractwo Świętego Olafa, któremu przyświeca cel wygnania lutrów i przywrócenia korony prawowitego władcy.

Zrządzeniem losu Marek, Helena i Staszek trafiają pod opiekę Nilsa, jednego z członków tajnego bractwa. Mężczyzna ratuje ich z opresji, kiedy udaje się im odbić panienkę Helenę z katowskich rąk.
Wytchnienie jednak nie trwa długo, bo jak się szybko okazuje dziewczyna nie dość, że fizycznie okaleczona, to jeszcze poważnie zachorowała.. Staszek widzi ratunek w lakach, które w XXI wieku dostępne były od ręki, jednak w ich czasach, jeszcze nie zostały nawet wynalezione.. Tak więc jedno z pomieszczeń adaptuje na prowizoryczne laboratorium i próbuje wyhodować penicylinę...

Nadzór nad nimi nadal prowadzi łasica- bezlitosne kosmiczne stworzenie. Wyznacza im zadania i każe się rozdzielić na dwie grupy.. Tak więc od tego momentu nasi bohaterowie muszą stawić czoła trudom jakim się mi nawet nie siło.. uważając przy tym, aby nikt nie odkrył, że pochodzą z odległych czasów..

Drogi Marka i kapitana Srebrnej Łani - hanzeatyckiego kupca Petera Hansavritsonie łączą się.. tylko co z tego wyniknie...

Historia nabiera pędu i trzyma w napięciu, chociaż niekiedy rozkminy moralne bohaterów są zbyt długie i troszkę płycą akcję, która chwilę wcześniej jest świetnie podbita. Niemniej niektóre zwroty akcji są zaskakujące i powodują, że książka przyciąga jak magnez.

 ,,Witajcie w świecie, gdzie jutro jest luksusem" - czy wszyscy bohaterowie dotrą do tomu III ? - ja już czytam :)

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Oko jelenia - Srebrna Łania z Visby'' tom 2

Andrzej Pilipiuk 

 

Norwegia. Kolejna część, kolejne historie. Nils. Marek wyruszy dalej, Helena-Estera i 19 letni Staszek dostaną inne zadanie. Różnica skąd są, inne obyczaje, rozmowy z Łasicą-Iną. Jesień w Norwegii, fiordy. I 1558 rok. I problemy tego wieku. Zero przyjemnych bucików, a tu zima, TA ZIMA norweska ? Raz Helena, raz Estera. Normalnie jak Podziemny Krąg.

Przygoda na okręcie. I dalej. Wilki...wilkołaki? Nanotechnologie.

I nowy bohater Maksym Omelajnowicz z konikiem. Kozak. Dosłownie i w przenośni!

,,Tfu!- splunął z dezaprobatą Kozak. - Co za kraj pogański, że szczątków zmarłego ziemi nie oddali.'' I jego listy analizujące wszystkie zdarzenia, jak by to streszczenie dwóch tomów ?

I poszukiwanie Staszka przez Helę... trwoga :(

Odebranie Scalaka. Coraz bardziej zagmatwana historia.

Ivo.

Nie dziwię się że autor wrzucił bohaterów w te czasy. Dużo zawodów rzemieślniczych, burzliwe dzieje, jest na czym ,,oko'' zasadzić ?

,,Kowal dorzucił w węgle zwitki brzozowej kory i kawał żelaza.''

I wspominki XXI wieku.

,,Księgarnia, laptop z dostępem internetu, kino, żeby było pójść z Agatą...''

,,Ciekawe gdzie są Staszek i Hela?'' przemyślenia Markusa.

Dalej szukają ,,Oko jelenia'' na usłudze Łasicy.

,,Są religie prawdziwe i religie fałśzywe. Prawdziwe są częściami jednej. Fałśzywe też są częściami jednej, ale innej. Dwie siły, dobro i zło, zwarły się w walce.''

,,Czy znasz historię o tym, jak cesarzowa Helena odnalazła w jaskini pod Golgotą szczątki krzyża?''

Ile tam historii, wszystko jest tak barwnie opisane.

Tu przeszłość miesza się z teraźniejszością:

,,- Nie bawiłeś się nigdy tak, że kładzie się na monecie kawałek papieru i końcem ołówka pociera, aż się odbije...'' 

Gry i zabawy, hołd dla wszystkich rzeczy!

Artystycznie nie do zaszufladkowania jest ta seria!

Połknąłem ją w parę godzin!

 

#współpracabarterowa

(Kliknij aby rozwinąć opinię)