Podejrzany X. Pochodna zbrodni

„Podejrzany X. Pochodnia zbrodni” to jeden z najsłynniejszych japońskich kryminałów autorstwa Keigo Higashino, łączący intrygę detektywistyczną z głębokim dramatem psychologicznym. Przyznam szczerze, że to pierwszy japoński kryminał, po który miałam okazję sięgnąć, aczkolwiek nie będzie ostatnim!
Fabuła rozpoczyna się, gdy Yasuko Hanaoka, samotna matka pracująca w barze, zabija w obronie własnej swojego agresywnego byłego męża. Gdy kobieta i jej córka stają przed widmem odpowiedzialności karnej, z pomocą przychodzi jej cichy i niepozorny sąsiad – matematyczny geniusz Ishigami.
Ishigami proponuje, że pomoże im zatuszować zbrodnię – i opracowuje perfekcyjny plan, który z pozoru eliminuje wszelkie dowody. Śledztwo prowadzi detektyw Kusanagi, a jego przyjaciel Yukawa, fizyk i dawny znajomy Ishigamiego, zaczyna podejrzewać, że za sprawą kryje się coś więcej, niż może się wydawać.
W przeciwieństwie do klasycznych kryminałów Higashino nie skupia się na tym, kto zabił, bo ta informacja jest znana czytelnikowi już od samego początku. Prawdziwym napięciem jest tu odkrywanie zacieranych śladów, ale również tajemnica Ishigami, który zdecydował się w tym pomóc. Zakończenie zaskakuje nie tyle zwrotem akcji, co moralną głębią i tragicznym wymiarem całej historii.
To opowieść o miłości bez wzajemności, o granicach ludzkiego oddania i o tym, jak bardzo skomplikowane mogą być motywy stojące za zbrodnią. Mistrzowsko napisana, z chłodną precyzją i cichym dramatyzmem – idealna dla czytelników ceniących psychologiczną stronę thrillera, bo autor w największej mierze skupia się na psychologicznych aspektach, odsuwając zbrodnię nieco na bok.
Wokół tego tytułu było naprawdę głośno, a ja po przeczytaniu uświadomiłam sobie, o co tak naprawdę tyle szumu i wiem, że nie był on bezpodstawny! Polecam!

Czy zastanawialiście się kiedyś, jaką rolę w naszym życiu pełni matematyka? Dla jednych to tylko szkolny przedmiot, dla innych sposób na porządkowanie świata. Dla Ishigamiego, bohatera „Podejrzanego X. Pochodnej zbrodni” Keigo Higashino, matematyka staje się sztuką strategii – kluczem do ochrony ukochanej osoby oraz… do zbrodni doskonałej.

Yasuko, samotna matka, wychowuje córkę po rozwodzie. Jej spokój burzy były mąż, który nie daje jej wytchnienia. Kiedy dochodzi do tragedii, z pomocą przychodzi jej sąsiad, cichy i skryty, lecz o umyśle ostrym jak katana – matematyk Ishigami. Tworzy on misterny plan, dzięki któremu kobieta ma uniknąć podejrzeń. Ale czy zbrodnia doskonała naprawdę istnieje? A może zawsze zdarzy się nieprzewidziane zdarzenie, które burzy całą strategię?

I rzeczywiście na scenie pojawia się Yukawa, błyskotliwy fizyk i dawny przyjaciel Ishigamiego. To, co miało być precyzyjnie ułożoną łamigłówką, zaczyna się komplikować, gdy Yukawa podejmuje intelektualne wyzwanie. Śledztwo nieuchronnie zbliża się do prawdy, a napięcie rośnie z każdą stroną. Autor buduje atmosferę pełną niepewności, gdzie chłodna kalkulacja ściera się z emocjami, a bohaterowie muszą zmierzyć się z konsekwencjami swoich decyzji.

Ależ zafascynowała mnie ta historia! To, jak Autor stopniowo odkrywa kolejne elementy misternej układanki stworzonej na użytek śledczych, jak splata logikę z uczuciami, to prawdziwe mistrzostwo. Ta opowieść rozwija się jak ceremonia parzenia herbaty, powoli, precyzyjnie, z każdym kolejnym etapem odsłaniając coraz więcej ukrytych smaków. A gdy już wydaje się, że znamy wszystkie odpowiedzi, nadchodzi uderzenie, które obraca wszystko w co wierzyliśmy do góry nogami.

Zakończenie? Zaskakujące, przejmujące i pozostawiające czytelnika z pytaniami o granice poświęcenia pokazuje, jak bardzo można zatracić się w uczuciach i do czego jesteśmy zdolni w imię miłości. Jeśli szukacie thrillera, który wciągnie Was od pierwszej strony i nie pozwoli o sobie zapomnieć, to ten jest dla Was idealny. Warto dać się porwać tej precyzyjnie skonstruowanej opowieści, bo finał wstrząśnie Wami bardziej, niż się spodziewacie. Ale jeśli kiedykolwiek zostaniecie postawieni w sytuacji równie podbramkowej jak Yasuko, życzę Wam takiego sąsiada jak Ishigami… choć może jednak lepiej, byście nigdy nie musieli się o tym przekonywać.

dla tych oczu, dla miłości 

można się poświęcić 

w matematycznej ścisłości 

doskonałą zbrodnię umieścić 

tropy i ślady rozmyte 

utkane misternie tak

w głowie myśli ukryte 

i tylko prawdy wciąż brak

on chciał tylko jej szczęścia 

dla niej siebie poświęcił 

finezyjnie utkane te przejścia 

gdzie prawdę w kłamstwie umieścił 

na końcu został krzyk

donośny i cierpiący 

jak bestii głośny ryk

tak bardzo przejmujący 

Połączyła ich tajemnica. 

Rozłączyła prawda. 

Pomiędzy była tragedia. 

Matka. Jej córka. I on. Ishigami. 

I jego miłość. Do niej. 

Bo to dla niej. Dla nich. 

Dwa punkty w jego układzie współrzędnych. 

Piękno i cud. W matematycznym świecie odczuwania. 

Wszystko, co był w stanie zrobić. 

Oddać, ofiarować i wziąć ze sobą. 

„Czasami, by kogoś ocalić, wystarczy po prostu być”.

W tej cichej i wycofanej duszy, w genialnym umyśle zrodziła się nadzieja. Nadała rytm. Pomogła tkać i drążyć. Zatuszować to, co ona zrobiła. Ukryć. Wymazać. Zmienić bieg wydarzeń. Rozsupłane te nici. Poplątane. Rozgrzebane domysły. Genialnie zmylenie tropów. Prawie doskonałe. Prawie idealnie. 

Te warstwy, które się rodziły. Te myśli, które krążyły i drżały. Słowa wnikające w umysł. Zagłębianie się w okoliczności. Szukanie. Dążenie. Próba zrozumienia. Gra pozorów. Mocno angażująca to powieść z bohaterami nietuzinkowymi, którzy wprowadzają w nią wyjątkowość. Emocje drążące umysł. I człowiek, który poświęca wolność w imię uczucia. Oddaje wszystko, by nie mieć nic. 

Wyborny powiew świeżości. Orzeźwiający. Pierwszy w moim dorobku czytelniczym japoński kryminał. Psychologiczna i inteligentna gra na najwyższym poziomie. Od początku wiadomo, kto zabił. W jaki sposób potoczyła się historia. Ale tylko pozornie. Każda kolejne słowa pisane stawiały nowe pytania, a odpowiedzi rozpraszały się jak we mgle. Nie ma tutaj rozlewu krwi i pędzącej akcji. Ale jest psychologiczna warstwa, która napędza i podsyca emocje. W umyśle tworzy wiele ścieżek i angażuje. Drapie i drży. Czytajcie. 

Ta książka to kryminalny powiew świeżości. Czytając ją, czułam się jednocześnie jak w potrzasku i na otwartym morzu. To powieść, którą pomimo tematu mord*rstwa czyta się z niezwykłą lekkością i charakterystycznym dla literatury azjatyckiej — poczuciem bycia w centrum wydarzeń, które rozgrywają się w atmosferze otwartości i nieskrępowania. To właściwie połączenie kryminału z thrillerem psychologicznym — te dwa gatunki w pewien sposób dzielą konstrukcję powieści na dwie części. Świetna literatura, nic dodać, nic ująć.

Yasuko pracuje w lokalu z bento i samotnie wychowuje nastoletnią córkę. Stara się zapewnić jej i sobie stabilizację po tym, jak rozstała się ze swoim mężem. Kiedy jednak ten nachodzi je w domu i zakłóca ich spokój, jeszcze tej samej nocy dochodzi do zbrodni, w której największym pokrzywdzonym zostaje właśnie Togashi. W ukryciu jego ciała pomaga kobietom nauczyciel matematyki z pobliskiej szkoły i jednocześnie sąsiad Yasuko i Misato, pan Ishigami. Niedługo po tym, w innej części miasta zostają znalezione zmasakrowane zwł*ki mężczyzny, prawdopodobnie Togashiego. Policja szybko wpada na właściwy trop, ale nauczyciel matematyki regularnie próbuje ich zmylić. W sprawę angażuje się wybitny fizyk Yukawa, który przed laty studiował z Ishigawą.

Ta powieść ma w sobie mnóstwo spokoju, wyważenia i takiej cierpliwości, którą przechwycili jej bohaterowie. Serio, jeszcze nigdy w żadnym kryminale nie spotkałam się z tym, aby postaci miały w sobie tyle luzu, mimo ogona złożonego z policji. I może niektórzy będą się czepiać, że zbyt szybko zostały odkryte poszczególne tropy w śledztwie. Nie do końca w tej książce chodzi o to, aby do samego końca totalnie wszystko było owiane tajemnicą. Mimo to autor i tak bez ustanku bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę, a ten przecież tylko teoretycznie zna prawdę, bo ta została “pokazana” do pewnego momentu. W miarę rozwoju akcji my też dowiadujemy się rzeczy, które wcześniej stanowiły jedynie domysły albo były wielką niewiadomą. Właściwie to...czytelnik wie tyle, co Yasuko. Całą resztę skrzętnie skrywa i zarządza nią jej sąsiad. My poddajemy się jego wskazówkom, jak robi to główna bohaterka.

Świetna książka to mało powiedziane. To coś zupełnie innego i nietypowego w świecie kryminałów i thrillerów. Keigo Higashino oprócz aspektu zbrodni doskonałej (czy taka w ogóle istnieje?) skupił się na rozwoju psychologicznym postaci. Każda z nich ma swoje motywy, każda ma swoje przemyślenia i potrafi wyciągać z nich wnioski.

Do dosłownie ostatniej strony nie miałam pojęcia, jaki ta historia przybierze obrót. Czy byłam rozczarowana decyzjami bohaterów? I tak i nie — bo z jednej strony mam poczucie, że poświęcenie jednego poszło na marne, a z drugiej — najlepsze postępowanie jest tym, które dzieje się zgodnie z naszym sumieniem i komfortem. 

Emocje bohaterów tej powieści udzielają się czytelnikowi, budząc w nim całą stertę wątpliwości, wyrzutów sumienia, rozczarowań i wdzięczności. Ta książka daje przestrzeń do zadania sobie pytania: jak byśmy postąpili w podobnej sytuacji i co w konsekwencji uważane byłoby za happy end?

Ode mnie mocna polecajka!

Czy genialnemu umysłowi ścisłemu łatwiej jest popełnić zbrodnię? Albo takową ukryć?

Podejrzany X to taki trochę odwrócony kryminał. Już na samym początku mamy zaserwowaną zbrodnię. Ba! Dowiadujemy się nawet kto i dlaczego ją popełnił. Wszystko zaczyna się od niespodziewanej wizyty byłego męża pani Yasuko, który znowu przyszedł upominać się o pieniądze... Kiedy w niewybredny sposób naprzykrza się kobiecie i jej nastoletniej córce, te w przypływie frustracji pozbywają się natręta. Kiedy chwilę później, gdy ciało mężczyzny nadal leży na podłodze pokoju rozlega się pukanie do drzwi Yasuko szybko ukrywa martwego mężczyznę i uchyla drzwi dobijającemu się sąsiadowi. Ishigami, nauczyciel matematyki z pobliskiego liceum, zmartwiony hałasem dobiegającym z mieszkania sąsiadki postanowił sprawdzić czy ta nie potrzebuje pomocy. Dzięki sile dedukcji dość szybko dochodzi do tego co się stało i.... Postanawia pomóc kobietom w pozbyciu się zwłok i przygotowaniu alibi.

Z dużym napięciem czytelnik obserwuje rozwój wydarzeń oraz kolejne kroki podejmowane w śledztwie przez policjantów. A już zupełnie ciekawie się robi, kiedy w sprawę angażuje się pewien fizyk, dawny kolega Ishigamiego ze studiów, a obecny znajomy detektywa Kusanagiego. A do tego wszystkiego mamy wpleciony wątek miłosny, jako motor napędowy naszych bohaterów. Książkę czyta się z zapartym tchem, śledząc myśli, emocje i działania podejmowane przez bohaterów, niemal jak w przypadku Raskolnikowa ze Zbrodni i kary. Świetna lektura, zdecydowanie inna w odbiorze niż tytuły europejskie, czy amerykańskie po które zwykle sięgam.

Dzięki @kryminalnatalerzu za możliwość wzięcia udziału w tym booktourze i wniesienie powiewu świeżości na moją czytelniczą listę!

,,Podejrzany X. Pochodna zbrodni" Keigo Higashino

Tutaj mamy ten pierwszy scenariusz. Już na samym początku wiemy bowiem kto zabił, jak to się odbyło i jaki był motyw. Pomyślicie pewnie, że nie ma tu żadnej "zabawy", bo co tu dedukować, jeśli mamy wszystko podane na tacy... Ale... nagle pojawia się tajemniczy mężczyzna, który wprowadza sporo zamieszania. I w zasadzie można się zastanawiać dlaczego cichy, niemal niewidzialny nauczyciel matematyki robi to co robi? Ta tajemnica pozostaje do samego końca. Co do samego przebiegu śledztwa to detektywi chwycili się tropu z zaskakującą łatwością. To jak dla mnie było trochę zbyt proste.

Podobało mi się za to, i to bardzo, że dużą rolę odgrywały tu nauki ścisłe (matematyka i fizyka). Autor skonstruował tę historię jak skomplikowane równanie, pełne zależności, niewiadomych i precyzyjnie dobranych elementów. Fizyka i logika kontra emocje i poświęcenie. Geniusz ścierał się z geniuszem, matematyk z fizykiem, i to nie w scenach akcji, a w rozmowach, spojrzeniach. Wszystko na poziomie intelektualnym.

Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Zmiana perspektywy była genialna, zupełnie się tego nie spodziewałam i wywróciło to mój początkowy pogląd na książkę do góry nogami. I muszę się przyznać, że był moment, gdy zakręciła mi się łza w oku. Ujęła mnie cicha tragedia człowieka, który choć genialny, był też głęboko samotny.

Była w tej książce jakaś melancholia codzienności, którą bardzo cenię w literaturze azjatyckiej. Świetnie pokazane zostały japońskie realia - skromność, powściągliwość, społeczna hierarchia. Czuć dystans między ludźmi, ale i głębokie relacje, budowane nie przez słowa, ale przez czyny.
Ponadto autorowi udało się utrzymać napięcie do ostatniej strony, a historia okazała się być nie tyle klasycznym kryminałem, co opowieścią o granicach ludzkiego poświęcenia. O cichej, niewypowiedzianej, skrywanej latami miłości i jak daleko można się posunąć, by ocalić drugiego człowieka. Nawet jeśli on nie prosi o ratunek.

To co wcześniej przeczytałam o tej książce w ogóle nie było przesadzone. Ja też bardzo polecam ten japoński kryminał, mimo tego że jest zupełnie inny niż nasze rodzime. I ta inność jest jego siłą.

Czytajcie i nie zrażajcie się początkiem. To co znajdziecie dalej z pewnością zadowoli Wasze kryminalistyczne upodobania. Ja polecam.

Uwielbiam otumaniające, mroczne thrillery psychologiczne, z dopracowanymi portretami złożonych postaci, które obezwładniają swą nieobliczalnością! Keigo Higashino nakreślił wyjątkowo niepokojącą, absorbującą, nietuzinkową historię, od której naprawdę ciężko się oderwać. Fabuła została poprowadzona w iście mistrzowski sposób. Pisarz, mimo iż przebieg morderstwa pokazuje czytelnikom już na wstępie, umiejętnie wydzielił napięcie i dzięki licznym zwrotom akcji, zapewnił moc silnych wrażeń aż do samego szokującego finału. Historia ocieka mrokiem, niepokojem, który momentalnie obezwładnia czytającego. Ciekawość, czy oprawcom uda się oszukać policyjne śledztwo, a także klaustrofobiczna atmosfera, dosłownie przyprawiają o dreszcze i szybsze bicie serca. W tej opowieści niczego, a co ciekawsze, nikogo, nie można być pewnym, dzięki czemu pochłania się ją z wypiekami na twarzy, przewracając kartki w absolutnym transie.

Historia zaczyna się z przytupem, a to dopiero początek silnych doznań, jakie autor zafundował niebezpiecznie podekscytowanym czytelnikom. Nie sposób przewidzieć, czym zaskoczą następne strony, dlatego kolejne słowa połykane są w iście zawrotnym tempie. Tak, to jedna z tych powieści, które połyka się na raz, gdyż dawkowanie lektury mogłoby się okazać zbyt wielką męczarnią dla zaintrygowanego czytelniczego serca.

Naszkicowane postacie są wyraziste, wielowymiarowe, wzbudzające wiele skrajnych emocji. Kreacje te zdecydowanie przemawiają do czytelnika, w pewnym stopniu zaburzając mu świadomość, gdzie kończy się realne życie, a zaczyna literacka historia. Jest to również zasługa znakomitego stylu pisarza, dzięki któremu opowieść odbiera się wszystkimi zmysłami, na dodatek w pełnej gotowości.

Misternie uknuta intryga, mistrzowsko stopniowane, obezwładniające napięcie, paleta złożonych, wyrazistych bohaterów, mroczne sekrety, będące siłą napędową do nieprzewidzianych czynów, a wszystko to naszkicowane nadzwyczaj błyskotliwym piórem i dopełnione zakończeniem wbijającym w fotel! Fani porywających, nieobliczalnych thrillerów będą zachwyceni. Polecam gorąco!

Bardzo lubię czytać kryminały. Jest to mój ulubiony gatunek. Wydawało mi się, że nic już w nim mnie nie zaskoczy. Że wszystko już zostało wymyślone. Ale od wydawnictwa relacja dostałam książkę "Podejrzany X. Pochodna zbrodni" i to było ogromne zaskoczenie. 

W Tokio zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Wygląda na to, że morderca chciał ukryć tożsamość ofiary. Śledztwo w tej sprawie prowadzi detektyw Kusanagi. Często prosi o radę i inne spojrzenie na śledztwo swojego przyjaciela fizyka Yukawę. Badane tropy i poszlaki prowadzą Kusanagiego do samotnej matki i jej sąsiada, nauczyciela matematyki. Wydaje się, że tych dwoje nic nie łączy i każde z nich ma alibi. Jednak Kusanagi nie przestaje ich obserwować, a Yukawa próbuje odkryć co skrywa jego dawny kolega z uniwersytetu. 

Jak zareaguje na to co odkryje?

Jak to możliwe, że chociaż już na początku książki poznajemy zarówno mordercę, jaki i ofiarę, a i tak na końcu książki zbieramy szczękę z podłogi? 

Moje pierwsze spotkanie z japońskim kryminałem uważam za bardziej niż udane. Keigo Higashino stworzył wciągająca i inteligentną intrygę, od której trudno się oderwać. Wydaje się, że czytelnik wie wszystko, a tak naprawdę nie wie nic. Mimo to wszystko jest logiczne i precyzyjnie zaplanowane. Według mnie intryga jest poprowadzona po mistrzowsku z matematyczna precyzją. Pomysł na pojedynek genialnych umysłów przypadł mi bardzo do gustu.

Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek, jakie miałam okazję przeczytać w tym roku. Jest nieszablonowa, inteligentna, całkiem inna i tym mnie urzekła.

Powieść ta ma specyficzny klimat i dialogi. Z początku trochę trudno było mi się do tego przyzwyczaić. Jednak z czasem fabuła mnie tak pochłonęła, że już nie zwracałam na to uwagi. Nie znam się na kulturze japońskiej, ale te dialogi chyba właśnie są charakterystyczne dla tego kraju. Jest grzecznie i nadzwyczaj kulturalnie. Jestem ciekawa czy w innych powieściach japońskich jest podobnie.

Mam nadzieję, że wydawnictwo relacja pójdzie za ciosem i wyda również dwie wcześniejsze części cyklu z detektywem Galileo. "Podejrzany X" to trzeci tom tego cyklu.

"Podejrzany X. Pochodna zbrodni" autorstwa Keigo Higashino to znakomity thriller który wciąga od pierwszych stron. Jest tu wszystko czego potrzeba czyli skomplikowana intryga pełna psychologicznego napięcia i intelektualnych wyzwań. Fabuła rozgrywa się w Tokio i koncentruje się na brutalnej zbrodni. Śledztwo prowadzone przez detektywa Kusanagiego oraz profesora Yukawę, ujawnia nie tylko zawirowania kryminalne, ale także wewnętrzne konflikty bohaterów. Higashino w mistrzowski sposób łączy wątki kryminalne z psychologią postaci, tworząc atmosferę napięcia, która towarzyszy nam  aż do samego końca.

W centrum opowieści znajduje się matka samotnie wychowująca córkę oraz cichy matematyk, a ich tajemnice okazują się kluczowe dla rozwiązania zagadki. Autor doskonale ukazuje złożoność ludzkich emocji oraz moralnych dylematów, zmuszając nas do refleksji nad tym, co naprawdę znaczy miłość i poświęcenie. Choć od początku wiemy, kto jest mordercą, rozwijająca się fabuła serwuje coraz bardziej zaskakujące zwroty akcji, prowadząc do finału, którego nikt się nie spodziewa. 

Styl pisania Higashino jest płynny, a dialogi naturalne, co sprawia, że przez książkę się wręcz płynie. Sama intryga jest przemyślana i ciężko się od niej oderwać. Autor zręcznie buduje napięcie i niepewność, wprowadzając  w świat złożonych zagadek matematycznych i logicznych. Jego umiejętność tworzenia wiarygodnych postaci, które borykają się z osobistymi demonami, dodaje historii głębi i autentyczności.

"Podejrzany X. Pochodna zbrodni" to nie tylko kryminał, ale także refleksja nad naturą ludzkich relacji i wyborów. Higashino zmusza nas do zastanowienia się, na ile jesteśmy gotowi poświęcić siebie dla bliskich, a także jak łatwo można pomylić ofiarę ze sprawcą. Podsumowując, to niezwykle wciągająca i inteligentna powieść. Gorąco ją polecam.