Poszukiwana

Okładka jest w kolorze zielonym, widzimy postać, kobietę, a przed nią las. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilkanaście zdań o autorze. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Gdzieś tam pojawiła się literówka, ale nie przeszkadzała w czytaniu. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Podzielona została na kilka części i rozdziały, które są raczej krótkie. 

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem i na ten moment muszę stwierdzić, że ostatnie. Czytało się szybko, co jest na plus. Pomysł na książkę nie najgorszy, ale jakoś mnie nie porwała. Była bez polotu, często wydawało mi się, że jest nuda, mdła, brakuje jej charakteru dla typowego horroru czy powieści grozy. Były momenty gdzie czytałam z większym zainteresowaniem, ale to tylko kilka w całym morzu tych zwykłych, nawet i nijakich, nic nie wnoszących zbytnio. 
Nie do końca rozumiem wplatanie wątku chłopaka głównej bohaterki, moim zdaniem nie przyniosło to nic ciekawego do całości. 

Bibi jest specyficzną dziewczyną, która tworzy słowem. Przeżyła już trochę, a to, co ją czeka... Rok życia. Nieuleczalna choroba. Jednak ona rzuca wyzwanie. Samej sobie? Chorobie? Lekarzom? Trudno jednoznacznie stwierdzić. Niemniej jednak zawziętość ona ma, ale nie nazwałabym ją swoją książkową przyjaciółką. Nikt z tej powieści nie przypadł mi do gustu. Wydawali mi się dziwni, fałszywi, nie można było im ufać, kompletnie. 

Mamy tutaj też wątek fantastyczny, paranormalny, który też zamysł miał dobry, ale coś poszło nie tak z wykonaniem. Odnoszę wrażenie, że książka została napisana na siłę, zdecydowanie mocno przeciągnięta, bo gdyby ją skrócić o te niepotrzebne rozdziały, czytałoby się podejrzewam o wiele przyjemniej i nie wiało by nudą i nie czuć by było znużenia przeciąganiem, a raczej zapełnieniem stron. 
Nie wiem czy to ja zaczęłam od kiepskiej powieści pisarza, ale nie mam ochoty poznawać nego dalszych powieści niestety. Nie czuje się przekonana. 

Reasumując uważam, że całkiem niezła byłaby to historia, gdyby nie bohaterowie, którzy od razu niemal z góry wydają się fałszywi, zdarzenia - niektóre po naciągane i na siłę, gdyby nie zapychanie stron wątkami zbytecznymi. Oczywiście autor potrafił mnie zaskoczyć i to pozytywnie, ale było tego stanowczo za mało. Szkoda. Nie polecam. 

A Wy znacie pióro Deana Koontza? Czytaliście tę powieść? 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bibi Blair to młoda kobieta, której życie toczy się swoimi prawami. Jest wesoła, pełna energii i przekonana, że wszystko będzie dobrze. Jej mąż wykonuje bardzo niebezpieczny zawód, a ona się tym zbytnio nie martwi. Pewnego dnia jej życie wywróci się do góry nogami. Jej zdrowie załamie się w takim stopniu, że nie wiele się będzie to różniło od wyroku śmierci. Pozostanie jej tylko rok życia. Bibi nie chce w to uwierzyć, nie poddaje się. Ponadto w jej życiu wydarzy się coś, co ciężko wytłumaczyć nawet lekarzom. Tak samo szybko jak zaczęła chorować, tak zdrowieje. Czy za tym kryje się coś więcej? Co, jeśli żyje dlatego, że ma ocalić kogoś innego, np. Ashley Bell? Staje się to jej obsesją. Bibi zaczyna poszukiwać tajemniczą kobietę, a przy okazji wkracza na ścieżkę pełną niebezpieczeństw. 

Pomysł na książkę narodził się po tym, jak Koontz dostał list od przyjaciela, u którego zdiagnozowano glejakowatość mózgu. Napisał on w liście, że dawano mu rok życia, a on tymczasem przeżył dwa razy dłużej i wciąż się nie poddaje. 

Poszukiwana została zaliczona do gatunku horroru, jednak moim zdaniem pisze się ona na pograniczy gatunku, a najbliżej jej do thrillera psychologicznego. Jest to opowieść o sile wyobraźni, choć nie jest aż tak dobra. Pierwsze kilkadziesiąt stron wprowadzenia jest trochę męczące. Długie opisy są nużące, ślimacze tempo daje poczucie stania w jednym miejscu. Niecierpliwy czytelnik może zostać zniechęcony do dalszego czytania w takim momencie. Dobrze, że po przebrnięciu tych początkowych fragmentów dostajemy solidnego kopa, po których nie oderwiemy się od książki. Wciąga coraz bardziej z każdą przerzuconą stroną. Dzieje się dużo. Autor kończy rozdziały w takim miejscu, że wywołuje u czytelnika takie złudzenie, że powie sobie "a, to już ostatni rozdział na dzisiaj", tymczasem czyta dalej. Końcówka jest trochę infantylna, ale Koontz wie, jak bawić się z czytelnikiem. Manipuluje naszymi emocjami i odbiorem powieści. Uderza ze zdwojoną siłą i znacznie wykracza poza opowieść o szukaniu nieznajomej dziewczyny. 

Poszukiwana to budzący dreszczyk emocji thriller. To wspaniała opowieść o sile umysłu i wyobraźni. To także poruszająca historia, która pokazuje jak dużym kapitałem jest szczęśliwe dzieciństwo. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Ludzie ukrywają przed sobą prawdę o samych sobie. To samooszukiwanie się jest mechanizmem umożliwiającym radzenie sobie z życiem, a większość ludzi, w większym czy mniejszym stopniu, zaczyna oszukiwać siebie już w dzieciństwie." Książka, która dowodzi niesamowitej pomysłowości autora, umiejętności tworzenia wielopłaszczyznowych powieści i wywoływania mnóstwa emocjonujących wrażeń. I właśnie siła wyobraźni staje się przewodnią myślą thrillera psychologicznego. Zdolność człowieka do wytwarzania impulsów intensywnie pobudzających imaginację, świadome naginanie rzeczywistości, dokonywanie lustrzanych odbić i zakrzywień w otaczającej przestrzeni, tak aby wywołane zmiany uczynić prawdopodobnym pejzażem bogatych odniesień do uczuć, miejsc i czasu. Niczym nieskrępowana fantazja, moc sugestii, pozytywnego nastawiania, a nawet zdolność do samouleczenia choroby nowotworowej. Ucieczka w świat książek, fantazji, ukierunkowanej kontroli podświadomości, jako antidotum na dramatyczne zdarzenia z przeszłości, odtrutka wypełnionych cierpieniem myśli, remedium na toksyczne skojarzenia. Tworzenie bogatych obrazów alternatywnej rzeczywistości, świadomego oszukiwania się mającego pomóc w przezwyciężeniu bolesnych i upiornych wspomnień. Rozbudowany thriller, o mistrzowsko skonstruowanej bazie psychologicznej, ciekawie nawiązujący do paranormalnych nut, nadprzyrodzonych perspektyw. Jestem pełna podziwu dla błyskotliwego połączenia naturalnych i mistycznych niebezpieczeństw w intrygującą historię, zaprezentowania nieograniczonych możliwości wewnętrznego ducha głównej bohaterki, niezniszczalnego pragnienia walki z nieznanym i pozornie niepokonanym wrogiem. Książka mocno wciąga, często zaskakuje zwrotami akcji, nie pozwala na odłożenie jej na półkę do późniejszego czytania. Plastycznie i przekonująco odmalowuje przywoływane obrazy, zatrważające koszmary i towarzyszącą im aurę tajemniczości. Choć przyznam, że w momencie połączenia się dwóch głównych wątków powieści, mój entuzjazm dla opowiadanej historii nieco przygasł, gdyż scenariusz zdarzeń zaczął się już w bezpośredni i jednoznaczny sposób odnosić do elementów czystej sensacji i horroru. Oczywiście, miało to fascynujący i zajmujący smaczek, lecz zbyt przewidywalny i łatwy do rozszyfrowania. W finalnej odsłonie powieści wyczekiwałam innych barw, ale to kwestia indywidualnych odczuć. Bibi Blair, dwudziestodwulatka, powieściopisarka, po diagnozie glejaka mózgu, natychmiast stanowczą postawą sprzeciwia się śmierci, w żadnym wypadku nie wyraża zgody na pasywne i pokorne wyczekiwanie na nieuchronność końca losu. Kobieta staje do bitwy z własnymi lękami, niekorzystnymi rokowaniami lekarzy, wyrokiem wydanym przez przeznaczenie. Z determinacją sięga po możliwości kryjące się w jej uzdolnieniach i talentach. Pragnie strach zamienić w siłę, bezwolność w wolę, zmartwienie w próbę, a zwątpienie w pewność. Okazuje się, że ma jeszcze zagadkową misję do wypełnienia, musi ocalić nieznaną jej Ashley Bell. Dlaczego tylko Bibi może podjąć się tego wyzwania? Jakie wiążą się z nim niebezpieczeństwa i zagrożenia? Czyżby w grę wchodziła jakąś szaleńcza i zuchwała prowokacja? Kto miałby za nią stać i z jakim motywem? bookendorfina.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

POSZUKIWANA ASHLEY BELL Do Deana Koontza mam duży sentyment. To w końcu jego książki, razem z powieściami Mastertona i Kinga, stały się moimi pierwszymi lekturami dla dorosłych, kiedy jako nastolatek zwróciłem swoją uwagę na literackie horrory. Sentyment to jednak byłoby za mało, by po latach wciąż cenić czyjąś twórczość tylko za pierwsze wrażenie, jakie wywarła na niedoświadczonym młodziku. Na szczęście Koontz jest po prostu znakomitym autorem i chociaż w swoim życiu napisał już ponad 50 książek, ,,Poszukiwaną" udowadnia, że daleki jest od wypalenia się. Bibi Blair jest młodą kobietą, które życie toczy się swoim rytmem. Nie brak jej energii, wesołości i przekonania, że wszystko będzie dobrze. Nie martwi się nawet zbytnio o swojego męża, który wykonuje niebezpieczny zawód. Jednak pewnego dnia całe jej życie wywraca się do góry nogami. Nagłe załamanie stanu zdrowia prowadzi do diagnozy niczym nie różniącej się od wyroku śmierci - Bibi pozostaje rok życia. Kobieta nie chce w to uwierzyć, nie zmierza się poddawać. Tak samo nagle, jak zaczęła chorować, wraca do zdrowia, zadziwiając wszystkich wokoło. Ale co jeśli za jej ozdrowieniem kryje się coś więcej? Co jeśli żyje dalej dlatego, że ma ocalić kogoś innego, a dokładniej Ashley Bell? Myśli te stają się jej obsesją, Bibi nie wie jednak kim jest Ashley ani przed czym ma ją ratować. Zaczynając poszukiwania tajemniczej kobiety, Bibi wkracza na pełną niebezpieczeństw ścieżkę... ,,Poszukiwana" to powieść typowa dla Koontza w każdym calu. Zaczynając od tematyki na granicy thrillera, horroru i fantastyki, przez znakomity, wciągający od pierwszego zdania styl, na powolnym, ale nie nudnym prowadzeniu akcji kończąc, wszystko jest takie, jak w tych jego utworach, które pokochałem. Prosty, konsekwentnie rozwijany pomysł, ciekawi, sympatyczni bohaterowie i ten klimat, który czuje się od samego początku. Klimat, jakiego nie powstydziłby się sam Stephen King. Czy miłośnicy gatunku potrzebują czegoś więcej by bawić się znakomicie? Na szczęście ,,Poszukiwana" to nie tylko kolejna powieść dla miłośników utworów z dreszczykiem, jakich wiele na rynku, ale naprawdę znakomita i wyróżniająca się pośród nich książka. Koontz to jeden z mistrzów gatunku i to się czuje. I nawet jeśli zdarzają mu się pewne wpadki, nie da się zaprzeczyć jego klasie. I znajomości pisarskiej materii. Bo chociaż akcję prowadzi powoli, w leniwy, niespieszny sposób, robi to wspaniale. Strona obyczajowa przekonuje i angażuje, zawsze zresztą, podobnie, jak u wspominanego wyżej Kinga, należała do najsilniejszych stron jego twórczości. Niemniej elementy gatunkowe też przekonują i wywołują należyte emocje. Jak dla mnie, znakomita powieść. Dlatego też polecam ją Waszej uwadze. Jeśli cenicie Koontza takiego, jakim był w czasach ,,Gromu", na pewno się nie zawiedziecie. ,,Poszukiwana" przypomniała mi te emocje, jakie towarzyszyły odkrywaniu jego twórczości i dostarczyła dużo przyjemności. Warto więc po nią sięgnąć. Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/06/26/poszukiwana-dean-koontz/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"W świecie słów wyobraźnia jest jednym z sił natury"

 

Koontza czytuję od lat i do tej pory moje oceny jego książek oscylowały między "dobra" a "rewelacyjna". Niestety "Poszukiwana", mnie totalnie znudziła i cztery gwiazdki, to w mojej ocenie maksimum, na jakie mogę ją ocenić.

 

Owszem, jest tu ogromna pochwała wyobraźni i tego, co ona potrafi wyczarować. Jest antywojenne przywołanie holokaustu i symboliczne ostrzeżenie o tym, że wielogłowa hydra idei hitlerowskich znowu, niestety  rośnie w siłę. Tu i ówdzie słychać głosy wątpliwości, czy w ogóle holokaust miał miejsce. To wszystko ważne i potrzeba jest wielka o tym przypominać. 

 

Jednak to wszystko jest napisane jakoś tak mdło, to najwłaściwszy wyraz, jaki mi przychodzi do głowy na określenie tej książki. Nie czułam strachu, napięcia, a miejscami nawet zwykłego zaciekawienia, jak dalej potoczą się losy Bibi Blair. Nie rozumiem też, po co i w jakim celu były te wstawki z tajnej misji narzeczonego Bibi gdzieś w dalekim muzułmańskim kraju.

 

Mam nadzieję, że to jednostkowy "wypadek przy pracy", jednego z moich wiernie czytanych pisarzy.

 

P.S Swoją drogą muszę wypróbować  scrabblemancję ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka na początku mega wciąga ale potem wiele sytuacji jest abstrakcyjnych i sama nie wiedziałam czy to jeszcze fakty czy już fikcja mógł być fajny kryminał wyszła komedia sf

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Muszę przyznać, że mnie zaskoczyła. Dość długo czekłam by zrozumieć o co chodzi, dlaczego stało się co się stało. I nagle: wow! Nie jest to może wybitne dzieło, ale przyjemnie się czyta i wciąga.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)