Sekret prawie byłego męża

Był gnidą za życia. 

Nie zmienił tego po śmierci.

Zostawił po sobie smród i niezły galimatias.

Jednym słowem nieokiełznany chaos.

Bo jak inaczej nazwać pozostawione zwłoki, prawie byłego męża, pod domem prawie byłej żony, którego adresu prawie były mąż znać nie powinien? 

Agata Bunc zostaje postawiona w trudnej sytuacji. Jest trup, jest morderstwo. A jak wiadomo, pierwsza podejrzana jest zawsze żona. Na domiar złego wszystkie poszlaki na nią wskazują, a prokurator zaciera paluszki na szybkie zakończenie śledztwa.

Ale szalone Gracje nie pozwolą, aby Agata pisała swoje kryminały zza krat. Zaczynają własne śledztwo i nie mają w tym sobie równych. 

Tak oto właśnie zaczyna się nowa historia Gracji z Ustki.

Nowa historia, nowe fakty, nowy trup. 

Niesamowity styl Anety Jadowskiej przenosi nas wprost do miejsca akcji i mamy wrażenie jakbyśmy tam byli. 

Świetnie wykreowana intryga, której rozwikłanie może nas kosztować wiele radości. 

Historia wciąga i bawi. Polubiłam te szalone dziewczyny. Są jak trzy muszkieterki. Jedna za wszystkie, wszystkie za jedną. 

3 Gracje. Nina, Zuza i Agata. Mimo, że ich przyjaźń nie trwa od wieków i nie znają wszystkich własnych sekretów, są dla siebie wsparciem w najtrudniejszych momentach. 

Czy uda im się oczyścić dobre imię przyjaciółki? 

Jak zwykle czytając książki autorki dobrze się bawiłam również przy tej. Czekam na kolejną część. 

Aneta Jadowska po raz kolejny udowadnia, że doskonale łączy kryminał z humorem, tworząc powieść pełną błyskotliwych dialogów, intrygującej zagadki i barwnych postaci. „Sekret prawie byłego męża” to drugi tom serii „Gracje z Ustki”, który wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się aż do samego końca.

Tym razem główną bohaterką jest Agata Bunc – pisarka kryminałów, kobieta o ciętym języku i niebanalnym podejściu do życia. W pierwszym tomie serii pomagała Ninie Rawicz w rozwikłaniu tajemnicy jej domu, teraz jednak sama znajduje się w centrum wydarzeń. Kiedy jej prawie były mąż zostaje zamordowany, Agata musi zmierzyć się nie tylko z własnymi uczuciami i przeszłością, ale także z tajemniczym śledztwem, które okazuje się znacznie bardziej skomplikowane, niż początkowo mogłoby się wydawać. A to dopiero początek!

Jadowska świetnie buduje napięcie i prowadzi fabułę w sposób, który nie pozwala czytelnikowi się nudzić. Intryga kryminalna jest dopracowana, a humor obecny na każdej stronie sprawia, że książkę czyta się z ogromną przyjemnością. Zabawne riposty Gracji, dynamiczne dialogi i nieoczekiwane zwroty akcji sprawiają, że lektura jest zarówno emocjonująca, jak i rozrywkowa.

Ważnym elementem książki są również zwierzęcy bohaterowie – psy Agaty, które nie tylko dostarczają uroczych momentów, ale także odgrywają kluczową rolę w fabule. To właśnie one przypominają, że lojalność i przyjaźń nie zawsze przychodzą od ludzi, a czasem od czworonożnych towarzyszy.

Styl Jadowskiej jest lekki, przystępny i pełen werwy, co sprawia, że książka jest idealną lekturą na każdą okazję. Autorka po raz kolejny pokazuje, że potrafi nie tylko konstruować ciekawe zagadki kryminalne, ale także kreować postaci, które czytelnik pokocha od pierwszego spotkania. Agata Bunc to bohaterka, którą trudno jest nie polubić – inteligentna, odważna i obdarzona świetnym poczuciem humoru.

„Sekret prawie byłego męża” to pozycja obowiązkowa dla fanów kryminałów z przymrużeniem oka. To mieszanka humoru, zagadki i świetnie poprowadzonych wątków obyczajowych. Jeśli szukacie książki, która nie tylko dostarczy emocji, ale i poprawi humor, to ten tytuł będzie strzałem w dziesiątkę. Aneta Jadowska po raz kolejny pokazuje, że zasługuje na miano jednej z najlepszych polskich autorek gatunku. Teraz pozostaje tylko czekać na kolejny tom przygód Gracji!

Gracje z Ustki trzymają fason, bez dwóch zdań. Tak jak w poprzednim tomie, tutaj również jest zabawnie, ciekawie i  kobieco. Takiego tria chyba nikt nie pokona. Autorka jest fantastyczną obserwatorką rzeczywistości i pięknie potrafi to przenieść na kartki książek. Poczucie humoru i dystans do świata są tutaj wartościami dodanymi, a sama historia jest poruszająca. Drugi tom cyklu podobał mi się jeszcze bardziej niż pierwszy. Lektura "Sekretu..." to był bardzo dobrze spędzony czas :)

Wracamy do domu Niny i nietuzinkowych Gracji.

Czy teraz wiodą spokojne życie? No nie. Tym razem spokój burzy znaleziony pod płotem trup...który się okazuje być prawie byłym mężem Agaty. Oczywiście autorka kryminałów natychmiast staje się główną podejrzaną. Ewidentnie ktoś ją wrabia. Kto? Tego Gracje muszą się dowiedzieć same. Rozpoczynają śledztwo.

Jak w pierwszej części, nie zabraknie nagłych zwrotów akcji i zabawnych sytuacji. Pani Aneta genialnie kreuje bohaterów - są bardzo realni i wzbudzają dużo emocji. To jest historia od której trudno się oderwać. Umili Wam weekend lub wolny wieczór. Lekka, inteligentna, zabawna. Bardzo polecam!

Och, ubawiłam się setnie!
Trzy Gracje, wisząca nad nimi klątwa (hipotetyczna) i kolejny nieboszczyk (już mniej hipotetyczny)... i zaskakujące rozwiązanie. Doskonała książka!
Mam wielką nadzieję, że pojawi się kolejna część - wszak Gracje są trzy, więc ta ostatnia też powinna doczekać się własnego.. nieboszczyka!

Pewnego wiosennego i deszczowego dnia, gdy kwitły hiacynty w sadzie za domem Niny, Zuzy i Agaty zostaje znaleziony trup. Zastrzelony dokładnie. Sprawą zajmuje się "stary znajomy" policjanci Straszewicz i Garstka. Gdy okazuje się, że nieboszczykiem jest prawie były mąż Agaty w dodatku wpływowy prokurator sprawą zainteresował się prokurator Dunin, który chce szybkiego rozwiązania sprawy i najlepiej Agaty w areszcie. 

Jak możecie sobie wyobrazić dziewczyny biorą sprawy w swoje ręce, by nie tylko oczyścić Agatę z zarzutu morderstwa, ale również poznać sekrety denata Bartoszczyka. 

Trzech upartych pisarek nic nie jest w stanie powstrzymać, dla nich nie ma rzeczy niemożliwych.

W tym samym czasie Nina dostaje wszystkie papiery po Luli, kobiecie, która zapisała dom Uklejów z całą masą tajemnic w komplecie. Czy rozgrzebywanie tak starych spraw to dobry pomysł? Są tacy, którzy są przeciwni. 

Jak ja czekałam na kolejną część przygód tych zwariowanych pisarek. To trwało wieki... Tak naprawdę to rok, ale miałam wrażenie, że dużo dłużej. Mam cichą nadzieję, że na kolejny tom nie będę musiała tak długo czekać, bo to nieludzkie trzymać czytelników w takiej niepewności zwłaszcza teraz gdy tajemnice Luli mają ujrzeć światło dzienne. 

Tak polubiłam dziewczyny, że łapałam się na tym, żeby wygooglować książki, które wydały ? ale ciii... ? Dziewczyny mają w sobie to coś, co sprawia, że żałuję, że są tylko wytworem wyobraźni autorki ?

Teraz nie pozostaje mi czekać na kolejny tom z nadzieją, że będzie tak samo udany jak dwa poprzednie. 

Bardzo przytulny kryminał. Czyta się szybko, zabawny język. Dobrze spędzony czas.