Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę

Lubicie podążać tropem sprawcy wraz z bohaterami książki? Macie w sobie coś z detektywa?

“Jeśli uważasz, że życie uśmiechnie się do ciebie, żeby potem bezlitośnie ci przyłożyć, to cios będzie mniej bolał.”

Miren Triggs detektywem nie jest ale dziennikarka śledcza w sumie ma podobne cele i metody działania. Po odnalezieniu już nie tak małej, Kiery Templeton, zyskała dużą popularność, a nawet wydała książkę opisującą te lata poszukiwań. Ciekawy zabieg autor tu zastosował ukazując główną bohaterkę jako autorkę wcześniejszego tomu. I też ciekawym zagraniem było pozostawienie wśród prezentów dla Miren otrzymanych na spotkaniu autorskim, koperty z napisem :”Wchodzisz do gry?” 

Gina Pebbles zaginęła w 2002 roku. Mimo długich i skrupulatnych poszukiwań, policja nie ma już od dawna pojęcia, jak je kontynuować. Poddali się. A jej zdjęcie, wyglądające na takie z dnia, w którym zaginęła, może być bezcenną wskazówką. Tylko dlaczego trafiło do Miren ?

W tym samym czasie zostaje odnalezione ciało wręcz ukrzyżowanej nastolatki. Przyjaciel Miren - Jim Schmoer dostaje informacje odnoszące się do tego morderstwa. Dlaczego akurat on ?

Czy te sprawy w jakiś sposób się łączą ? Z pewnością ktoś chce żeby ta dwójka podążała za wskazówkami, szukała kolejnych. Ale do czego ich to zaprowadzi ? Prolog wzbudza niepokój i niepewność i od samego początku ta historia jest pewnego rodzaju wyścigiem w czasie. A kto wygra, do końca nie miałam pewności. 

Od razu zaznaczam, że ten tom podobał mi się jeszcze bardziej niż pierwszy. Był rewelacyjny. Walka Miren z demonami przeszłości, z traumą, z samotnością, w której czuje się komfortowo. Do tego Jim zaburzający jej rutynę, sprytnie wkradł się w jej życie i …kobieta nie wie jak to rozegrać, bo po prostu się panicznie boi po tym wszystkim czego doświadczyła. 

A Jim ma do niej anielską cierpliwość i choć nieśmiało ma nadzieję, że w końcu przebije pancerz jakim się otoczyła, nie chce robić tego za wszelką cenę. Czuć, że ją szanuje, że liczy się z tym czego doświadczyła i akceptuje ciągłe odrzucenie. Podziwiałam jego empatię i cierpliwość przez cały czas. 

“Niechcący - bo nikt tego nie chce - nauczyłam się odsuwać od siebie każdego, kto zagrażał mojej samotności, z taką samą łatwością, z jaką tamte trzy typy wykorzystały mnie jak szmatę.”

Ale nie jest to romans, subtelny wątek miłosny, nie odgrywa najistotniejszej roli. Szukamy, zarówno sprawców morderstwa z ewidentnym motywem religijnym jak i zaginionej przed laty dziewczyny. Śledztwo prowadzone jest już bez skakania po liniach czasowych, ale poznajemy wydarzenia z ostatnich dni i z perspektywy Miren, Jima oraz policjanta Bena Millera. Cała trójka już dobrze się zna i odegrali bardzo ważne role w poprzedniej części, nic więc dziwnego, że ponownie starają się współpracować. Jakich odkryć dokonają ? 

Wszystkich otrzymane wskazówki prowadzą do szkoły katolickiej, gdzie pod przykrywką wiary, dzieją się …cuda… 

“Te fragmenty układanki sprawiają, że nabiera ona sensu. Na początku dopasowujesz elementy, nie wiedząc co układasz, aż nagle wstawiasz jeden i już masz jasność.”

Nie wiem jak Wy ale ja lubię książki, w których Kościół i jej przedstawiciele, wierni, są pokazani bez masek chodzących świętych. Tak często bowiem osoby najgorliwiej się modlący, tacy którzy drepczą do kościoła raz za razem, potrafią wręcz jak na fanatyków przystało, interpretować wiarę na swój sposób i wydawać swoje, a nie boskie wyroki, wyrządzić najwięcej krzywd. Czy tak było i tym razem ? Dlaczego Alisson została ukrzyżowana? 

Podejrzeń było bez liku, a bohaterowie jak po nitce do kłębka podążali za tropem. Nie spodziewali się niespodzianek na samym końcu i mnie one również wybitnie zaskoczyły. To kolejna świetnie skonstruowana historia, zawiła, skomplikowana ale dopracowany jest tu każdy szczegół, wszystko składa się w wyraźny obraz całości, który finalnie wydaje się tak oczywisty i aż można być w szoku, że na rozwiązanie zagadek, bohaterowie nie wpadli na samym starcie. Jednak ludzie są bardzo podstępni, nieprzewidywalni i tu widać to bardzo wyraźnie jak potrafią bezwzględnie bronić się przed należną im karą, lub karać za coś czego sami doświadczyli, osoby które nie ponoszą za to winy…

Dacie się zwieść jak bohaterowie i ja? Zaskoczenie finałem jest tego warte. Przynajmniej Wam nic nie grozi, no nic prócz kaca książkowego jaki mi dokuczał wiele dni po przeczytaniu tej książki. 

Końcówka daje nadzieję na ciąg dalszy i z pewnością jeśli takowy powstanie, będę czytać. A tymczasem Wam serdecznie tę książkę polecam, a także poprzednią oczywiście. I dziękuję za egzemplarze do recenzji. 

Javier Castillo powraca z kontynuacją swojej bestsellerowej powieści, przedstawiając czytelnikom dalsze losy dziennikarki śledczej Miren Triggs. W „Grze o duszę” autor ponownie zabiera nas w mroczny świat tajemnic i zaginięć, dostarczając emocjonującej lektury. Po przeczytaniu pierwszej części, od razu zabrałam się a jej kontynuacje,nie mogąc przestać czytać.

Główna bohaterka to Miren Triggs, młoda dziennikarka śledcza, będąca główną bohaterką powieści Javiera Castillo „Śnieżna dziewczyna”. Jej postać cechuje się determinacją i zaangażowaniem w odkrywanie prawdy, zwłaszcza w sprawach dotyczących zaginięć dzieci. W pierwszej części serii Miren angażuje się w poszukiwania trzyletniej Kiery Templeton, która zaginęła podczas parady z okazji Święta Dziękczynienia w 1998 roku. Pięć lat po tym wydarzeniu, gdy rodzice dziewczynki otrzymują tajemniczą kasetę wideo z nagraniem córki, Miren kontynuuje swoje śledztwo, starając się rozwikłać zagadkę jej zniknięcia.

W drugiej części serii, zatytułowanej „Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę”, Miren Triggs podejmuje kolejne wyzwanie, prowadząc śledztwo w sprawie innego zaginięcia sprzed lat. Jej postać jest ukazana jako osoba zmagająca się z własnymi demonami, co dodaje jej głębi i realizmu. Miren nie tylko stara się rozwikłać skomplikowane sprawy kryminalne, ale także mierzy się z osobistymi wyzwaniami, co czyni ją postacią wielowymiarową i intrygującą dla czytelników.

Autor zachowuje dynamiczny styl znany z poprzedniej części, jednak w „Grze o duszę” wprowadza głębszą analizę psychologiczną postaci. Narracja prowadzona jest w sposób płynny, z licznymi zwrotami akcji, które trzymają czytelnika w napięciu do ostatniej strony.

„Śnieżna dziewczyna 2: Gra o duszę” to nie tylko wciągający kryminał, ale także refleksja nad ludzkimi słabościami i demonami, z którymi każdy z nas musi się zmierzyć. Książka z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom thrillerów psychologicznych oraz fanom pierwszej części.

Javier Castillo po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć intrygujące i głęboko poruszające historie. „Gra o duszę” to godna kontynuacja „Śnieżnej dziewczyny”, która zadowoli zarówno dotychczasowych fanów, jak i nowych czytelników poszukujących emocjonującej lektury.

Adaptacja pierwszej części serii została przeniesiona na ekran i jest dostępna na platformie Netflix od stycznia 2025 roku, co świadczy o popularności i uniwersalności historii z Miren Triggs w roli głównej. Ja po przeczytaniu tych dwóch części z wielką przyjemnością obejrzę serial i zobaczę czy ekranizacja dźwignęła pomysł autora.

,,Wszystkie błędy mają jakiś początek,

ale nie mają końca."

,,Śnieżna dziewczyna. Gra o duszę" to drugi tom opowieści z Miren Triggs w roli głównej. Pierwsza część tej serii zakończyła się w sposób zaskakujący, bo choć sprawa została rozwiązana, szybko okazuje się, że to jeszcze nie koniec historii. Miren wciąż nie może zaznać spokoju, a mroczna gra właśnie się rozpoczyna. Dodatkowo dręczą ją koszmary z przeszłości, które przynoszą ból i cierpienie duszy.

Rozstaliśmy się z bohaterką w chwili, gdy miała swoje spotkanie autorskie, podczas którego otrzymała dziwną kopertę z napisem ,,WCHODZISZ DO GRY?". W środku znajdowało się zdjęcie, na którym widać zakneblowaną, jasnowłosą dziewczynę, a pod nim widniały dwa słowa oraz data: ,,GINA PEBBLES, 2002".

Teraz, w 2011 roku, brutalnie zostaje zamordowana piętnastoletnia Allison Hernández, a wokół Miren zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Ktoś wyraźnie próbuje wciągnąć ją w niebezpieczną grę. Jej konsekwencje poznajemy już w pierwszym rozdziale, który mógłby pełnić rolę prologu. Widzimy dziennikarkę w niebezpiecznej sytuacji, w dniu 26 kwietnia 2011 roku. Co się stało i jakie decyzje doprowadziły ją do tego momentu, dowiadujemy się w kolejnych rozdziałach, cofając się w czasie o trzy dni, czyli do chwili, gdy zakończyło się jej spotkanie autorskie.

Fabuła ma zatem konstrukcję klamrową, w której początkowy epizod znajduje swoje rozwinięcie w finałowych stronach powieści. Autor doskonale wszystko zaplanował, tak aby czytelnik nie miał problemów z odnalezieniem się w sytuacji. Poszczególne wątki, które pojawiają się naprzemiennie, oznaczone zostały datą oraz imieniem i nazwiskiem osoby, której dany epizod dotyczy.

Pan Javier Castillo kontynuuje historię o Miren, wciągając nas w jeszcze bardziej mroczną i intrygującą grę, podczas której granica między prawdą a manipulacją staje się coraz bardziej rozmyta. Jest to lektura, która moim zdaniem przewyższa pierwszą część pod względem intensywności i narracyjnej precyzji. Autor ma niezwykły dar stopniowego wznoszenia napięcia i z każdą kolejną stroną potęguje atmosferę zagrożenia i niepewności. Jego styl jest dynamiczny, pełen suspense'u, niespodziewanych sytuacji i zwrotów akcji, które prowadzą do emocjonującego finału, który był trudny do przewidzenia.

W tej części wyraźnie zaznaczają się trzy kluczowe postacie, które odgrywają wiodącą rolę w fabule. Śledztwo prowadzi Miren, ale istotny udział ma także jej dawny wykładowca Jim Schmoer oraz Ben Miller, agent FBI. Ich wątki stopniowo się splatają i prowadzą w coraz mroczniejsze rejony, zarówno dosłownie, jak i emocjonalnie.

Każdy trop, który odkrywają, prowadzi do kolejnych zagadek, a rzeczywistość okazuje się pełna niepokojących zwrotów akcji. Autor doskonale operuje narracją splatając wątki kryminalne z psychologicznymi, wzmacniając atmosferę tajemnicy i niepewności. Mamy wrażenie, że coś tu nie gra i podobnie jak bohaterowie, nie wiemy, co się za chwilę wydarzy.

,,Gra o duszę" to świetnie, z dobrym tempem napisany thriller psychologiczny, który oprócz kryminalnych sekretów oferuje również osobiste wątki z życia bohaterów. Nie ma czasu na nudę, gdyż pan Javier Castillo po mistrzowsku wciąga nas w historię budują atmosferę zagrożenia, nie szczędząc sugestywnych, wyrazistych opisów zarówno emocji, jak i wydarzeń. Akcja jest coraz bardziej intensywna, napięcie nieustannie rośnie, a krótkie rozdziały sprawiają, że książkę pochłania się błyskawicznie, nie mając chwili na wytchnienie. Niemal każdy z nich kończy się elementem zaskoczenia, niepokojącym tonem, niejasnym stwierdzeniem lub refleksją sugerującą, że za chwilę wydarzy się coś złego. To literacka gra, w której my, podobnie jak bohaterowie, czujemy podskórne napięcie i niepewność, nie wiedząc, co czeka nas na kolejnej stronie.

Fabuła wciąga od pierwszej do ostatniej strony i wnika w nasz umysł intensywnie, tworząc w nim wyraziste obrazy poprzez dosyć szczegółowe opisy sytuacji. Doskonale skonstruowana fabuła, niepokojący klimat jest w wyczuwalny na każdym kroku. Atutem są też bohaterowie uwikłani w grę, której stawką może być życie, a towarzyszący im strach oraz skomplikowane śledztwo prowadzące w niebezpieczne rejony. To zdecydowanie mocna strona tej serii, który nie pozwala na chwilę wytchnienia i sprawiają, że jest to historia, obok której trudno przejść obojętnie.

Egzemplarz książki otrzymałam w ramach współpracy z portalem Sztukater

,,Śnieżna dziewczyna. Gra o duszę" to wciągająca od pierwszych stron historia, w której po raz kolejny śledztwo prowadzą dziennikarze śledczy Miren i Jim historia sama w sobie jest nowym wątkiem jednak wiele nawiązań do części pierwszej powoduje, że warto przeczytać w książki w kolejności.

Miren podczas swojego wieczoru autorskiego otrzymuje tajemniczą kopertę, a w niej zdjęcie związanej dziewczyny siedzącej w bagażniku furgonetki i pytanie ,,Wchodzisz do gry?"

W tym samym czasie zamor*dowana zostaje uczennica katolickiej szkoły Malow, do tej placówki uczęszczała również zaginiona przed laty Gina - dziewczyna, która widnieje na otrzymanej przez dziennikarkę fotografii. Czy te dwie sprawy się łączą?

Główna bohaterka jest jeszcze bardziej zdeterminowana niż w pierwszej części. To postać, która nie boi się zadawać trudnych pytań nawet jeśli odpowiedzi mogą okazać się przerażające, mimo własnych rozterek, jest zdeterminowana i odważnie wchodzi w sam środek tornada, gdzie stawką jest już nie tylko życie, ale i dusza..

W tej części bardziej poznajemy Jima, prowadzi on dużą część narracji ze swojej perspektywy. Ich śledztwo prowadzi do sieci kłamstw, sekretów i zagadek, które wydają się niemożliwe do rozwiązania, a jednak się im udaje. Relacja między bohaterami dodaje historii głębi i choć stanowi ważną część tej historii jest wyważona i nie rzuca się na pierwszy plan.

Po raz kolejny spotykamy też funkcjonariusza FBI z wydziału osób zaginionych, który dokłada również ważną cegiełkę do rozwikłania tej zagadki i to za jego sprawą mamy piękną furtkę do kolejnej części

Autor znów udowadnia, że potrafi budować napięcie i grać na emocjach czytelnika. Akcja pędzi do przodu, a klimat niepokoju sprawia, że cały czas czujemy się, jakbyśmy byli o krok od odkrycia prawdy, im bliżej końca tym robi się goręcej.

Jeśli podobała Wam się pierwsza część, to ,,Gra o duszę" Was zachwyci!

Javier Castillo w ,,Grze o duszę" postanowił zapuścić się w jeszcze mroczniejsze zakamarki ludzkiej psychiki i kolejny raz gra, w którą mnie wciągnął, pokazuje, że nie ma w niej wygranych.

Otrzymanie przez Miren zagadkowej przesyłki z polaroidem przedstawiającym zakneblowaną kobietę, jest zaczątkiem mrocznej gry, bo to właśnie to zdarzenie pociąga za sobą łańcuch konsekwencji, gdzie ogniwa przeszłości łączą się z teraźniejszością. Bohaterka wraz ze swoim guru podejmuj się wyzwania, jakim jest rozwiązanie zagadki, która z każdym krokiem bardziej się komplikuje.

Miren kolejny raz okazuje się niesamowitą determinacją i odwagą, chociaż muszę przyznać ze momentami jej naiwność czy wręcz infantylność przyprawiało mnie o ból brwi. Partnerem dziennikarki jest Jim Schmoer, który jest podstarzałym i sceptycznym wykładowcą, jednak połączenie tej pary w duet, daje całkiem przyjemna w odbiorze mieszankę.

Autor podobnie jak w pierwszej części prowadzi narracje w sposób bardzo dynamiczny i bardzo skrzętnie dba o budowanie napięcia. Z każdym kolejnym rozdziałem historia pochłaniała mnie głębiej i głębiej, a ukazany świat pełen lęków otaczał mnie z każdej strony i przyznaje, że klimat udzielił mi się zdecydowanie. W moich oczach książka eksploruje bardzo ważny aspekt naszego życia, który społecznie często jest przemilczany, a mianowicie, to że prawdziwa walka nie zawsze musi toczyć się na zewnątrz i być widoczna dla oczu, a prawdziwym polem bitwy może być ,,wnętrze" człowieka, co zmusza do zastanowienia, czy aby zbyt często nie ulegamy grze pozorów.

,,Gra o duszę" udźwignęła ciężar, jakim jest kontynuacja serii i rozwinęła wiele wątków z pierwszej części. Autor kolejny raz uknuł zmyślną intrygę, zadbał o ciekawe przedstawienie postaci i stworzył nietuzinkowy niepokojący klimat. Ta historia zdecydowanie dostarcza napięcia, tajemnic i niejednoznacznych rozwiązań, czyli przepis na bardzo dobrą powieść.

Recenzja w ramach współpracy z Wydawnictwem Literackim

W wypadku "Śnieżnej dziewczyny" Javiera Castillo polski czytelnik dostał luksus, o którym w większości przypadków można tylko pomarzyć - dwa tomy zostały wydane dokładnie tego samego dnia! Z jednej strony jest to duży plus, z drugiej jednak podkreśla spore różnice pomiędzy tomami. Tom drugi pt. "Śnieżna dziewczyna 2: gra o duszę" to kryminał, w którym autor stawia na dwa aspekty: historia jest mroczna i sensacyjna. Podobnie jak w tomie pierwszym skupiona jest wokół wątku zaginięcia, jednak wszystko inne to już tylko różnice. Przede wszystkim akcja podzielona jest na dwie sprawy: zaginięcie sprzed lat i świeże morderstwo. Całość toczy się w tempie ekspresowym w przeciągu trzech dni, a perspektywa ukazana jest naprzemiennie przez osoby zajmujące się śledztwem: dziennikarkę Miren i Jimiego oraz agenta FBI. Prostym, ale dobrym zabiegiem jest to, że autor zaczyna od rozdziału z dnia trzeciego, by potem cofnąć się do pierwszego i już chronologicznie przedstawiać akcję. A ta toczy się w świecie złym, którego sposób przedstawienia skojarzył mi się z kryminałami noir: postaci na każdym kroku spotykają kogoś z niecnych zamiarach, wszyscy są podejrzani i dopuszczają się dziwnych nadużyć. Sporo wątków kręci się tutaj wokół religii, a dokładniej fanatyzmu religijnego, dyskryminacji kobiet i poczucia nie życia, a egzystencji. Mam jednak wrażenie, że ucierpiał na tym klimat historii (w tomie pierwszy autor spokojnie budował nastrój tajemnicy), jak i psychologia postaci. Myślę, że "Śnieżna dziewczyna 2: gra o duszę" zadowoli tych, którzy szukają w kryminałach szybkiej akcji i po prostu dobrej rozrywki. A teraz pora na serial!

PS. Tomy można czytać od siebie niezależnie, traktować je jako dwie oddzielnie powieści.