Światło

Kalina Kowalska to pseudonim Beaty Golacik - poetki i felietonistki zajmującej się publicystyką literacką. Artykuły sygnuje własnym imieniem i nazwiskiem, wiersze podpisuje pseudonimem. Pytana o powód takiego stanu rzeczy, odpowiada najczęściej zdawkowo, że to zarazem prosta i złożona sprawa. Wydała dotychczas trzy tomiki poetyckie: ,,Za mną przede mną" (2011), ,,Światło" (2012) i ,,Łupki" (2013). Czwarty - ,,Złodziejka głosu" ma ukazać się drukiem w 2016 r. Na poezję Kaliny Kowalskiej w sposób szczególny zwrócił uwagę krytyk literacki, poeta i publicysta - Leszek Żuliński - który w recenzji1 zamieszczonej na łamach portalu literackiego ,,Pisarze.pl", o drugim tomiku poetki, zatytułowanym ,,Światło", wypowiada się z nieukrywanym entuzjazmem: ,,Wydawałoby się, że tyle wieków po Safonie nic już nas w tym gatunku nie zaskoczy. A jednak Kalina Kowalska odnalazła nową dykcję i nowy ekran, na którym pokazuje nam swoją namiętność. Niezwykle wyrafinowaną i rozgorączkowaną, a jednak bardzo subtelną, pozbawioną całego tego hardcore'u, do którego już przywykliśmy w literaturze. Bo to jest namiętność wysoce intelektualna, skupiona nie tyle na ciele, co na emocjach dziejących się w przestrzeni egzystencjalnej. Miłość, śmierć, samotność, alienacja, ból rozterek i niepewności, paradoksy istnienia, mroki losu, zagadki transcendencji, szamotanina nadziei i zwątpień, pytania o tożsamość, o drogę i cel... Ja głównie czytam te erotyki jako głos łaknienia. Bohaterka tych wierszy przeżywa także ,,lirykę roli" - jej różne wcielenia to swoista gra z własnym bagażem symboliki i najczulszymi miejscami we własnej ,,pamięci kulturowej". (...) Kowalska wydeptuje od debiutanckiego tomiku własne ścieżki. To zdarza się tylko autorom wyrazistym i wyjątkowo utalentowanym. (...) Dla mnie ten tomik jest wydarzeniem o cechach wybitności!" 1http://www.pisarze.pl/recenzje/2231-leszek-zulinski-swiatlo-slow-i-snow.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)