Ta jedna letnia noc
Luanne Rice

Przed czterema laty czytałam powieść Luanne Rice pt. „Róże mają kolce” i pamiętam, że historia opisana w książce wywarła na mnie duże wrażenie. Dopiero później zorientowałam się, że jest to kontynuacja losów głównych bohaterów i… długo nie mogłam trafić na część pierwszą. Wreszcie dzięki fincie zdobyłam „Tą jedną letnią noc” i już na samym początku lektury powróciły do mnie wszystkie późniejsze wydarzenia, a bohaterowie okazali się dobrze znanymi osobami. 

Marisa Taylor wraz ze swoją dziewięcioletnią córką Jessicą uciekają przed psychopatycznym mężem i ojczymem. Ted Hunter – bezwzględny manipulant i krzywdziciel kobiet nie powstrzyma się przed niczym, aby osiągnąć swój cel. Nabiera naiwne kobiety, wykorzystuje ich dobre serce i empatię, a gdy już dopnie swego, uprzykrza im życie i zamienia je w piekło nadal ukrywając się pod maską niewiniątka.
Marisa i Jessica podróżują pod zmienioną tożsamością na północ Kanady, aby z dala od swego prześladowcy rozpocząć nowe, spokojne życie. Bohaterki przez cały czas czują się jak w potrzasku, w klatce, która wcale nie musi ochronić ich przed Tedem. Udaje im się dotrzeć do odległego o setki kilometrów Cape Hawk. Początkowo bardzo nieufne i wycofane, z czasem powoli otwierają się na ludzi i znajdują wielu przyjaciół wśród lokalnej społeczności, a przede wszystkim pośród Dziewczyn Nanouk z Mroźnej Północy – koła przyjaciółek ciężko doświadczonych przez los.

Najważniejszym zadaniem Dziewczyn Nanouk jest opieka nad 9-letnią dziewczynką o imieniu Rose, która urodziła się z poważną wadą serca i wreszcie po 9 latach ma szansę na normalne życie. Czeka ja jeszcze ostatnia operacja, ale stan zdrowia dziecka niestety się pogarsza…
Do tego pozostawiona daleko za sobą przeszłość dość niespodziewanie powraca i bohaterki będą musiały stawić jej czoła.

Luanne Rice napisała niezwykle intrygującą historię, pełną ciepła, miłości i empatii. Na bezinteresowna pomoc i wsparcie może tu liczyć każda potrzebująca istota. Przyjaźń wobec siebie i oddanie sprawie wyróżnia niezwykłe kobiety z Cape Hawk. Mnogość wątków nie przytłacza, wręcz przeciwnie, czyni tę opowieść jeszcze bardziej interesującą.
Mamy tu z jednej strony ciężkie przeżycia w rodzinie, znęcanie się psychiczne i przemoc fizyczną, a z drugiej bezgraniczna miłość macierzyńską, oddanie i przyjaźń, bezinteresowną pomoc i akcje charytatywne przynoszące zaskakująco dobry skutek. Bohaterom towarzyszą wieloryby – ssaki o nieprzeciętnej inteligencji. Pośród tych wszystkich pozytywnych wydarzeń gdzieś w oddali czai się zły i podstępny człowiek w osobie Edwarda Huntera, który próbuje zachwiać bezpieczeństwem Cape Hawk.

Polecam serdecznie obie części tej historii i zapewniam, że ich lektura zapadnie w serce i dostarczy wielu wrażeń. Naprawdę warto!