Wampir
Wojciech Chmielarz

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Według mnie słabsza pozycja Autora. Brak mi było polotu w serii z Kubą Mortką. W pewnym momencie złapałam się nie tym,że nie jestem ciekawa efektów pracy głównego bohatera. Trochę przemęczyłam i chyba nie sięgnę po drugą część gliwicką.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Prywatny detektyw na zlecenie matki bada okoliczności śmierci młodego chłopaka. Prokuratura zamknęła śledztwo, twierdząc, że była to śmierć samobójcza. Matka chłopaka nie wierzy w samobójstwo. Detektyw ma sporo pracy, wbrew temu, czego oczekiwał. Bardzo dobry kryminał, trzymający w napięciu, świetnie się czyta. Autor staje się moim ulubionym, czekam z niecierpliwością na drugą część. Polecam gorąco!

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Kryminał rozgrywający się w Gliwicach, co dla mnie było ogromną zaletą, bo studiuję i pracuję w tym mieście więc byłam w stanie idealnie sobie wyobrazić to co rozgrywało się w książce. Bardzo podobało mi się też to, że autor pokazał zachowania ludzi na profilu społecznościowym Facebook w sytuacji, jaką jest np. zaginięcie młodej dziewczyny. Niektóre wątki były ze sobą łączone trochę na siłę, kilka bym nawet po prostu wycięła z książki ale nie mam na to wpływu... Momentami zbyt wulgarna i przekolorowana ale jestem w stanie wybaczyć to autorowi za ostatnie 100 stron, które pochłonęłam jednym tchem. Polecam osobom, które chciałyby przeczytać kryminał z niedojrzałym detektywem w roli głównej osadzony w Gliwicach w naszych czasach :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Warto przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo trudno jest stworzyć kryminał, nigdy w to nie wątpiłam, sama w życiu nie dałabym rady napisać choćby w połowie tak dobrej książki jak Chmielarz. Jednak fakt, że sama nie umiem, nie oznacza, że nie wymagam od innych ;-) Chmielarz wprowadza dwa główne wątki, które oczywiście umiejętnie splata, chociaż momentami zachowania bohaterów wydają się naciągane, nienaturalne, nawet ciut groteskowe, co w innego typu literaturze może być zaletą, a tu zgrzyta, psuje odbiór. Fabuła w połączeniu ze stylem powinny trzymać w napięciu, przekonywać realizmem - zamiast tego otrzymujemy opowieść, która co prawda zaciekawia, ale nie wywołuje emocji, bo brzmi nieprawdziwie, literacko infantylnie. Niby dużo zwrotów akcji, ale jakieś takie śmieszne, "komiksowe". Do tego Autor przesadnie łączy postacie ze sobą, jakby w Gliwicach mieszkało pięć osób na krzyż i każdy z każdym miał wspólne interesy. Polecam do czytania w pociągu albo poczekalni u dentysty.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Mateusz skacze z dachu. Matka nie wierzy , że to samobójstwo. Wynajmuje adwokata, który wraz z prywatnym detektywem, próbuje odkryć prawdę o śmierci chłopaka. Nie mogę ocenić tej książki wyżej, bo bardzo źle mi się jej słuchało. Mateusz Znaniecki nie jest moim ulubionym czytaczem książek.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opowieść o tym, jak krnąbrny młody prywatny detektyw raz po raz zostaje pobity przez kolejne osoby związane z prowadzonym przez niego śledztwem. Ze dwa razy uniosłam brew na widok pewnych uproszczeń, charakterystycznych dla innego polskiego autora (tego najpłodniejszego) - pewne sytuacje są dziwne, nielogiczne, ale ładnie prowadzą do wcześniej założonego celu. Poza tym jednak to całkiem ciekawy kryminał..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Super pozycja kryminalnej powieści zawierająca ciekawe zwroty akcji oraz zaskakuące zakończenie. Wprowadza czytelnika w świat zbrodni i do końca nie wiadomo kto jest winny

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Seria z komisarzem Mortką bardziej mi się podobała. W ,,Wampirze" wszyscy bohaterowie są nieprzyjemni, nie da się ich lubić. Detektyw Dawid denerwował mnie na kazdym kroku, wredny, flejowaty, myślał tylko o swoich korzyściach. Widocznie ten cykl w zamyśle miał być mroczny. Intryga na koniec rozwiązana ciekawie. Książka niezła, ale bez szału.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwsza pozycja Wojciecha Chmielarza po którą miałam przyjemność sięgnąć. Nie zawiodłam się. Wartka akcja z charyzmatycznym i bezpośrednim detektywem Wolskim sprawia, że książkę czyta się lekko i przyjemnie. W końcu postać, która nie jest wyidealizowana, lecz prowadzi z pozoru przeciętne życie, którym targają wzloty i upadki. Bezpruderyjny kryminał z niewybrednym humorem, który mogę polecić.