Zima w Nałęczowie

“Czasem jest niewidoczne to, co mamy pod nosem”.

Lidka Adamiak żyje w ciągłym pośpiechu. Jej praca daje satysfakcję, a życie osobiste wydaje się poukładane — kocha i jest kochana. Z narzeczonym planują ślub, wspólnie urządzili mieszkanie, spłacają kredyt. Wszystko wygląda na idealnie dopasowaną codzienność. Do czasu… gdy Lidka niespodziewanie przyłapuje ukochanego na zdradzie. W jednej chwili jej świat się rozpada. Zraniona i zagubiona, szuka ukojenia u przyjaciółki. Za jej namową wyjeżdża do Nałęczowa — miejsca, które ma pomóc jej odzyskać równowagę. Tam, wśród ciszy i zimowego spokoju, Lidka z ciekawością poznaje nowe otoczenie. Przez przypadek trafia na drogocenną biżuterię i postanawia odnaleźć jej właściciela. Nie przypuszcza, że to odkrycie otworzy przed nią drzwi do przeszłości, a historia przedwojennego Nałęczowa tak bardzo ją zafascynuje, że zapomni o własnych troskach…

Tym razem Pani Aneta Krasińska przenosi czytelnika do Nałęczowa otulonego zimową aurą. W powietrzu czuć zapach nadchodzących świąt, a w sercu – ciepło, melancholię i nadzieję. To wciągająca historia, która płynie spokojnym rytmem, poruszając i wzruszając zarazem. Fabuła została poprowadzona z wyczuciem — teraźniejszość współgra z przeszłością czasów II wojny światowej, a wątki splatają się, tworząc pełen emocji obraz ludzkich losów. Styl autorki jest płynny, naturalny i lekki, dzięki czemu lektura daje ogromną przyjemność. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie — różni, złożeni, autentyczni. Każdy z nich nosi w sobie inne emocje, siłę i słabości. Do Lidki poczułam sympatię — to ciepła, wrażliwa, trochę pogubiona kobieta, której chciałoby się podać dłoń. Kibicowałam jej, wierząc, że znajdzie swoje miejsce i odnajdzie w sobie spokój.

Klimatyczna, pełna emocji powieść, otulona zimową scenerią i cichym blaskiem refleksji. To historia, w której przeszłość splata się z teraźniejszością, a każde podjęte kiedyś decyzje niosą konsekwencje dla dnia dzisiejszego. To opowieść o miłości, która nie powinna się wydarzyć, o zawiedzionych nadziejach, o nienawiści potrafiącej zatruć życie. I o teraźniejszości – o zdradzie, która rani, o sercu próbującym uleczyć się po stracie, o delikatnej nadziei, która tli się mimo wszystko.

Emocjonująca historia, która skłania do refleksji i otula czytelnika ciepłem. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy bohaterki i jej bliskich. Polecam, Tatiasza i jej książki :) 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka "Zima w Nałęczowie" Anety Krasińskiej to lektura, która jest ciepłą i magiczną opowieścią idealną na chłodne wieczory ❄️📖 To pierwszy tom cyklu "Cztery pory roku", który od pierwszych stron otulił mnie magiczną, świąteczną atmosferą 🎄☃️
Zimowa magia, ciepła herbata i ta książka... ❄️📖✨ "Zima w Nałęczowie" Anety Krasińskiej to przepiękna opowieść o nowych początkach, tajemnicach przeszłości i sile przyjaźni. Idealna na długie, zimowe wieczory! 🤗❤️
Autorka z niezwykłą starannością odmalowuje klimat zimowego uzdrowiska. Nałęczów jest tu niczym z bajki. Otulony śnieżnym puchem, pachnący piernikiem i choinką . Ta malownicza sceneria nie jest jedynie tłem, ale staje się pełnoprawnym bohaterem powieści, który leczy rany duszy i daje nadzieję na nowy początek.

📖 O czym jest ta historia?

Główna bohaterka, Lidka Adamiak, wiedzie pozornie idealne życie. Ma dobrą pracę i narzeczonego, z którym planuje wspólną przyszłość 💍 Jednak jedna chwila wystarczy, by jej uporządkowany świat legł w gruzach. Odkrywa zdradę ukochanego 💔 Za namową przyjaciółki wyjeżdża do Nałęczowa, gdzie ma nabrać dystansu do dramatycznych wydarzeń. Początkowo zaskakuje ją spokój miasteczka i życzliwość mieszkańców, ale z czasem coraz bardziej jej  się tam podoba ❤️ Przełomowym momentem jest odnalezienie drogocennej broszki w kształcie pawia , co rozpoczyna fascynujące poszukiwania jej prawowitego właściciela. Dzięki temu Lidka nie tylko zapomina o własnych kłopotach, ale także poznaje fascynującą historię przedwojennego Nałęczowa.

Co wyróżnia tę powieść?
Dwutorowa narracja. Autorka mistrzowsko przeplata współczesną historię Lidki z opowieścią z przeszłości. Dzięki temu zabiegowi poznajemy nie tylko teraźniejsze losy bohaterki, ale także tajemnice przedwojennego uzdrowiska, pełne namiętności, intryg i skandali  🔍 Autentyczni bohaterowie. Lidka to postać, z którą wiele czytelniczek może się utożsamić. Jest silna, ale jednocześnie zraniona, niezależna, ale potrzebująca wsparcia. W Nałęczowie poznaje też innych interesujących bohaterów, w tym dwóch mężczyzn, którzy wprowadzą zamęt w jej życie.  Głębokie przesłanie. To nie tylko lekka opowieść, ale historia o wybaczeniu, sile przyjaźni i odnajdywaniu siebie. Pokazuje, że czasem warto zwolnić, by dostrzec to, co naprawdę ważne.

🎯 Dla kogo jest ta książka?

"Zima w Nałęczowie" to idealna propozycja dla miłośniczek klimatycznych, świątecznych opowieści ❄️🎄Romansu z wątkiem tajemnicy 💖 Historii o życiowych przemianach i drugich szansach ✨Powieści obyczajowych z nutą historii 📚

"Zima w Nałęczowie" to piękna, subtelna i delikatna opowieść, która szepcze do serca.  Czyta się ją jednym tchem, a po zakończeniu zostaje poczucie ciepła i nadziei 🤗❤️ Akcja jest sprawnie poprowadzona, z zaskakującymi zwrotami , a bohaterowie tak realistyczni, że trudno się z nimi rozstać po ostatniej stronie.

Jedynym rozczarowaniem może być to, że to już koniec - z przyjemnością poznałabym dalsze losy bohaterów!

Moja ocena: 9/10 🌟

Polecam gorąco!

BRUNETTE BOOKS

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czasem wystarczy jedna chwila, aby poukładany świat legł w gruzach. Lidka Adamiak żyła w pośpiechu, a jednocześnie jej życie było dość poukładane. Miała pracę, mieszkała z mężczyzną, z którym niebawem miała wziąć ślub, któremu bezgranicznie wierzyła. To był jej błąd, nakryła go na zdradzie. Załamana trafiła do przyjaciółki, która próbowała ją podtrzymać na duchu. To właśnie Basia zaproponowała jej, aby skorzystała z jej domku i wyjechała do Nałęczowa. Miała tam nabrać dystansu, odpocząć, postanowić co dalej zrobić ze swoim życiem.
Już od pierwszych chwil Nałęczów i jego mieszkańcy zaskakują Lidkę. Tu wszyscy są tacy sympatyczni, a czas płynie jakby wolniej. Kobiecie coraz bardziej się tu podobała. Na dodatek odrywa drogocenną biżuterię, a także poznaje pewnego mężczyznę. Jak potoczą się losy Lidki? Czy odnajdzie w Nałęczowie spokój? Jak bardzo pokocha to miejsce? Czy zapomni o tym, co stało się w warszawie? Jak trudne decyzje będzie musiała podjąć?

Uwielbiam zimowo – świąteczne książki, według mnie one mają niesamowity klimat. Ta właśnie taka jest, mamy zimę, śnieg, przygotowania do świąt Bożego Narodzenia, a jednocześnie ciekawą, wciągającą historię. Tak w sumie nawet nie jedną, a dwie, ponieważ w pewnym momencie przenosimy się w czasie i poznajemy również historię pewnej dwójki sprzed wielu lat (ale o tym nie mogę wam zbyt wiele napisać). To historia o zdradzie, bólu, nowym początku, a jednocześnie miłości. Mnie książka bardzo się podobała. Wciągnęła mnie praktycznie od pierwszych stron i nie pozwoliła się od siebie oderwać aż do ostatnich. To była pozycja na jeden wieczór.
Akcja zdecydowanie sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które mnie potrafiły zaskoczyć. Książkę czytało się dość szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje, niektóre nawet pozostały ze mną po jej skończeniu.

Bohaterzy ciekawi, dobrze wykreowani. Bardzo polubiłam Lidkę. Według mnie jest kobietą silną, odważną, niezależną, a jednocześnie miłą, dobrą, koleżeńska. Jej losy śledziłam z przyjemnością.

„Zima w Nałęczowie” to książka, która pozwoliła mi poczuć świąteczno-zimowy klimat, z którą świetnie się bawiłam, którą z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

❄„Zima w Nałęczowie” to opowieść,która porywa od pierwszej strony.Odnajdujemy w niej ambitną bohaterkę,która cieszy się życiem,ale także bohaterkę,która nie była przygotowana na krzywdę jakiej zaznała.Jej podejmowane decyzje są szalone i nieprzemyślane.Życie potrafi zaskoczyć,ale także dać szansę na odnalezienie prawdziwej „JA” w zaciszu przepięknej miejscowości z możliwością poznania szczerych osób.Dodając do tego tajemnice broszki i jej przeszłość powoduje,że robi się ciekawiej i intrygująco,by odnaleźć właściciela drogocennej biżuterii.

❄Powieść jest cudowną historią o życiu po złamanym sercu i siły,by nie bać się zmian.Zmian,które pokażą,że nie warto płakać tylko trzeba działać.Nowe znajomości i pomoc dają szansę,by nie myśleć o kłopotach,a pomyśleć o sobie i rozpoczęciu nowego rozdziału.

❄„Zima w Nałęczowie” to opowieść,która skrada serce czytelnika i daje nadzieję na lepszą przyszłość,mimo bólu i straty.Piękno Nałęczowa i jej zimowa aura dadzą szansę,by tajemnice przeszłości zostały odkryte a życiowe decyzje sprawiły spokój duszy i zabliźnienie ran.
❄Czytajcie-Gorąco polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Codziennie nowa, inna kartka z kalendarza ulatuje z wiatrem historii, wytyczając kolejną ścieżkę, którą podążają następne pokolenia...

Licznik cały czas prze do przodu, a wraz z nim zmieniają się ludzkie losy, pośród miłości, szczęścia, ale również smutku i rozczarowań.

 

W natłoku codziennych spraw, trudno czasem zatrzymać się, odpocząć, nabrać dystansu i oddechu. Absorbująca praca i ślubne plany skutecznie potrafią przysłonić fakty, niedostrzegalne przez pośpiech. Tak właśnie przydarzyło się Lidce, przypadek sprawił, że w ich wspólnym mieszkaniu zaskoczyła swojego narzeczonego w jednoznacznej sytuacji z inną kobietą...

By otrząsnąć się i przemyśleć co dalej, Lidka przyjęła pomocną dłoń przyjaciółki, postanowiła posłuchać jej rady i wyjechać na jakiś czas. Beata odziedziczyła stary dom po rodzinie w Nałęczowie, miejsce spokojne, uzdrowiskowe. Niestety warunki niezbyt luksusowe, ale można się zresetować. Dom choć bardzo skromny zauroczył kobietę, poczuła się choć na chwilę lepiej, lecz niedokończone sprawy nadal zaprzątały jej myśli, w końcu trzeba będzie podjąć trudną decyzję.

Na miejscu Lidka poznaje bardzo życzliwych ludzi, znajduje również pewien wartościowy przedmiot, który pragnie oddać prawowitym właścicielom.

Tymczasem zbliża się zima, magiczny, świąteczny czas...

 

Z ogromną przyjemnością przeczytałam tę pełną ciepła powieść. Cudowna okładka kusi swoją grafiką, nie sposób przejść obok niej obojętnie. Autorka stworzyła przepiękną, ogromnie życiową historię, która może się zdarzyć...

Opowieść przedstawiona w dwóch przestrzeniach czasowych, nawiązująca do historycznych wydarzeń. Dobrze wykreowani bohaterowie zapraszają do swojego świata, odkrywając myśli, uczucia, słabości. Ładnie zbudowany klimat, tajemnice i emocje. Poznajemy powody, którymi kierowały się postacie podejmując ważne w ich życiu decyzje. Rewelacyjna historia, otulona miłością i empatią. Piękna, pozytywna powieść, ciekawie opisane miejsca, które warto zobaczyć w Nałęczowie. Książka skradła moje serce. Bardzo chętnie poznam dalsze losy bohaterów.

Gorąco polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę z jednego powodu. Ponieważ akcja rozgrywa się w Nałęczowie. Miejscowości dobrze mi znanej, położonej około 30 km od miejsca mojego zamieszkania. Byłam bardzo ciekawa czy autorce uda się oddać tę niezwykłą atmosferę tego uzdrowiska. Po lekturze książki przyznać muszę, że udało to jej się wspaniale.

Fabuła powieści jest klasyczna. Młoda kobieta po miłosnym zawodzie wyjeżdża z dużego miasta do małej miejscowości. Tam próbuje odnaleźć spokój, poznaje nowych ludzi, którzy "rzucają" nowe spojrzenie na jej dotychczasowe życie.

Ta powieść ma jednak drugie dno. A wszystko zaczyna się od znalezienia przez główną bohaterkę pięknej broszki. Świecidełka, które będzie powrotem do przeszłości, opowieścią o trudnej miłości.

Jest to bardzo piękna historia, która pokazuje czytelnikowi co tak naprawdę w życiu jest ważne. Jak przeszłość może wpłynąć na naszą teraźniejszość. To opowieść o wartości drugiego człowieka w naszym życiu. O tym, że warto przemyśleć z kim się w życiu zadajemy. Styl autorki sprawia, że przez powieść się po prostu płynie zanurzając w sielskiej atmosferze miasteczka, przyjaźni międzyludzkich, a nade wszystko ich cudownej dobroci. Maluje nam pisarka powieść o stracie, nadziei i poszukiwaniu prawdy. A przeszłość, która przenika literackimi nićmi teraźniejszość sprawia, że powieść ta zauroczy zarówno tych, którzy kochają powieści współczesne, jak i te, w których przeszłość odgrywa równie znaczącą rolę.

Brak tutaj szybkiej akcji, skomplikowanych intryg, ale czy tego właśnie oczekujemy po książkach zimowo - świątecznych? Ja po takich pozycjach oczekuje właśnie tego spokoju, sielskości małych miejscowości i życiowych mądrości. Wszystko to w tej powieści znalazłam. Dlatego z przyjemnością sięgnę po drugi tom by poznać dalsze losy bohaterów książki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Zima w Nałęczowie" - pierwszy tom sagi ,,Cztery pory roku" Anety Karasińskiej, wydawnictwo Skarpa Warszawska | Recenzja ,,Zima w Nałęczowie" to opowieść, która od pierwszych stron otula ciepłem i pozwala na chwilę zatopić się w zimowym, pełnym magii klimacie. Lidka, której życie wydawało się stabilne i poukładane, w jednej chwili traci wszystko po zdradzie narzeczonego. Zraniona, ale wspierana przez oddaną przyjaciółkę, wyjeżdża do małego domku w Nałęczowie, by odnaleźć spokój i na nowo poskładać swoje serce. Autorka prowadzi historię w dwóch liniach czasowych - teraźniejszości i przeszłości - co nadaje powieści głębi i pozwala stopniowo odkrywać tajemnice skrywane przez bohaterów i samo miasteczko. Szczególnie zachwycił mnie wątek odnalezionej broszki, który wciąga w niezwykłą historię sprzed lat. To właśnie ten element dodaje powieści nuty tajemnicy i sprawia, że trudno się od niej oderwać. Karasińska zachwyca także opisami zimowego Nałęczowa - skrzącego się śniegu, spokojnych, cichych uliczek i malowniczej okolicy, która działa jak balsam na duszę. Czuć tu klimat świąt, rodzinnego ciepła, serdeczności i bezinteresownej pomocy, którą Lidka spotyka ze strony nowych znajomych. Ta atmosfera sprawia, że książka jest nie tylko historią o odzyskiwaniu równowagi, ale też o życzliwości i ludziach, którzy pojawiają się w odpowiednim momencie. ,,Zima w Nałęczowie" to ciepła, nastrojowa, pełna emocji opowieść idealna na zimowe wieczory - szczególnie jeśli lubicie książki obyczajowe z nutą tajemnicy, pięknymi opisami i klimatem świąt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wydawałoby się, że Lidia Adamiak ma udane życie. Ma dobrą pracę i powoli planuje ślub z ukochanym. Pewnego dnia nieoczekiwany splot wydarzeń sprawia, że kobieta przyłapuje narzeczonego na zdradzie. Zdesperowana zwraca się o pomoc do przyjaciółki. Ta, wierząc, że Lidka potrzebuje dystansu do tego, co wydarzyło się w jej życiu w ostatnim czasie, wysyła ją do odziedziczonego domu w Nałęczowie. Niespodziewanie zmiana otoczenia sprawia, że Lidia dojrzewa do walki o swoją przyszłość. Przy okazji zajmuje się poznaniem historii Nałęczowa i pewnego kuracjusza. 
A może rzucić wszystko i pojechać do Nałęczowa? Nie w Bieszczady, ale do Nałęczowa? Tak właśnie zrobiła Lidia. Po odkryciu zdrady narzeczonego za namową przyjaciółki wyjechała do Nałęczowa. Z początku miała uporządkować myśli i odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jak się później okazało był to strzał w dziesiątkę, bo nie tylko przemyślała wiele ważnych kwestii dotyczących swojej przyszłości, ale a przy okazji podjęła się rozwiązania zagadki z przeszłości. Zagadki, która miała swój początek w przypadkowym odnalezieniu broszki. Śledząc losy Lidki będziemy mogli zobaczyć jak zmieniała się perspektywa życia dziewczyny. Będziemy mogli dostrzec zmianę nastawienia do świata i innych ludzi. Zobaczyć rosnące przywiązanie do nowego miejsca. Czy zadziałała tutaj świąteczna magia? Raczej nie, ale to kolejna książka, która pokazała, co tak naprawdę jest ważne w istocie Bożego Narodzenia. Nie są to prezenty ani kolejne dania stawiane na stole... Zima w Nałęczowie to lektura zimowo- świąteczna, która nie wysuwa na pierwszy plan gorączkowych czasami przesadniach przygotowań do Świąt. To lektura, która pozwala bez najmniejszego problemu wyobrazić sobie obrazy zaśnieżonego Nałęczowa. Pozwala bez problemu zagłębić się w fabułę, która być może skłoni nas do przemyśleń nad kolejami losu. Nad niespodziankami, które są dla nas nieprzyjemne, ale w szerszej perspektywie stają się błogosławieństwem. To książka, przy której dobrze spędza się czas. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Zima w Nałęczowie" Aneta Krasińska - Cykl Cztery pory roku/ Tom Życie jest często niczym misternie tkany kobierzec, gdzie każdy dzień to kolejny splot, a przyszłość wydaje się precyzyjnie zaprojektowanym wzorem. Wierzymy w tę uporządkowaną wizję, w trwałość podjętych zobowiązań i niezmienność uczuć, które zdefiniowały nasze 'tu i teraz'. Lecz bywa, że w jednej, krótkiej chwili, ten idealny projekt rozpada się, a nić, która wiodła nas bezpiecznie, zostaje brutalnie przerwana. W obliczu zdrady - czy to bliskiej osoby, czy własnych, naiwnych przekonań - świat traci swoje barwy, a grunt usuwa się spod nóg. To moment egzystencjalnego wstrząsu, kiedy dotychczasowe bezpieczeństwo okazuje się iluzją. Nasza tożsamość, tak silnie związana z relacjami i planami, ulega redefinicji. Wtedy rodzi się fundamentalna potrzeba: ucieczka. Nie jest to jednak tchórzliwe wycofanie, lecz instynktowne poszukiwanie azylu - przestrzeni, w której można posklejać szczątki własnego ja, z dala od zgiełku i bólu miejsca, w którym wydarzyła się katastrofa. Często w takich chwilach to prowincja, małe miasteczka czy zapomniane kurorty stają się sceną dla wewnętrznej transformacji. W ciszy i anonimowości, w otoczeniu historii zapisanej w starych murach, łatwiej jest usłyszeć własny, przytłumiony głos. To właśnie tam, gdzie czas płynie wolniej, a tajemnice przeszłości wciąż rezonują, złamane serce odnajduje nieoczekiwane ukojenie i, co najważniejsze, impuls do nowego początku. Bowiem to, co wydaje się końcem, jest w istocie preludium do odnalezienia prawdziwej siły - tej, która pozwala na nowo tkać własne, lepsze przeznaczenie. To uniwersalne doświadczenie, wpisane w losy wielu z nas, z niezwykłą czułością i wnikliwością portretuje Aneta Krasińska w swojej najnowszej powieści ,,Zima w Nałęczowie". Pierwszej części cyklu Cztery pory roku. Główna bohaterka, Lidka Adamiak, jest uosobieniem kobiety, której życie, zbudowane na fundamencie stabilności i przewidywalności, runęło z dnia na dzień. Jej wstrząs wywołany zdradą narzeczonego nie jest jedynie melodramatycznym tłem, ale katalizatorem do zerwania z miejskim zgiełkiem i pozornym ładem. Lidka porzuca komfortową, choć iluzoryczną, warszawską rzeczywistość i intuicyjnie wybiera Nałęczów - uzdrowiskowy kurort owiany aurą nostalgii i historii. Nie szuka tu romansu ani sensacji; poszukuje ciszy, która pozwoli jej uporządkować myśli i emocje. Jednakże ta terapeutyczna podróż szybko nabiera nieoczekiwanego tempa. Przypadkowe odkrycie drogocennej, tajemniczej biżuterii wciąga ją w intrygę, która zmusza ją do wyjścia poza własny ból i skupienia się na tajemnicach przeszłości skrywanych przez stary Nałęczów. W ten sposób Krasińska płynnie przeplata wątek psychologicznej odnowy Lidki z elementami powieści detektywistycznej. Poszukiwanie prawowitego właściciela klejnotów staje się dla bohaterki symbolicznym poszukiwaniem prawdy - nie tylko historycznej, ale także osobistej. Autorka zręcznie buduje sieć skomplikowanych relacji i niejasnych wskazówek, które prowadzą Lidkę przez malownicze zakątki uzdrowiska, zmuszając ją do interakcji z barwnymi postaciami, z których każda skrywa własną historię. W "Zimie w Nałęczowie" tło geograficzne i fabularne zdecydowanie wykracza poza rolę zwykłej scenografii. Nałęczów, urokliwe uzdrowisko w zimowej szacie, urasta do rangi niemego bohatera, którego obecność i charakter mają fundamentalny wpływ na wewnętrzną przemianę Lidki i rozwój akcji. Nie jest to jedynie malownicze miejsce, gdzie toczą się wydarzenia; to przestrzeń, która leczy, konfrontuje i inspiruje. Uzdrowiskowa atmosfera, przesiąknięta ciszą, spokojem, a jednocześnie historyczną głębią, sprzyja introspekcji i ucieczce od chaosu. Kaskadowe krajobrazy, zabytkowa architektura i rytm życia kurortu działają na bohaterkę jak terapeutyczna otulina. Mówiąc o "niemym bohaterze", mam na myśli to, że Nałęczów aktywnie kształtuje emocje i decyzje postaci. Zimowa aura - często postrzegana jako symbol zamrożenia uczuć czy poczucia straty - tutaj paradoksalnie staje się oczyszczająca. To właśnie wśród zaśnieżonych parków i sanatoryjnych alejek Lidka odnajduje dystans do przeszłości i siłę do rozpoczęcia nowego rozdziału, a odnaleziona tajemnica historyczna wplata miejsce w sam środek jej osobistej historii. Miasto staje się odbiciem stanu duszy bohaterki - z pozoru uśpione, ale pod powierzchnią kryjące energię do życia i głębokie sekrety. Nałęczów nie tylko przyjmuje Lidkę, ale także współuczestniczy w jej emocjonalnej podróży, stanowiąc swoisty katalizator dla odrodzenia, co czyni jego rolę w powieści nieusuwalną i wyjątkowo znaczącą. Sercem narracji jest intryga -- przypadkowe odkrycie drogocennej biżuterii, które niczym magiczne wrota otwiera przejście do zapomnianego świata. Ten cenny artefakt jest kluczem do tajemnicy sprzed lat, zmuszając Lidkę do porzucenia własnych zmartwień i zanurzenia się w skomplikowane losy przedwojennych kuracjuszy. Wątek detektywistyczny staje się mostem łączącym teraźniejszość z przeszłością, ukazując, że miłość, poświęcenie i zdrada są ponadczasowymi uczuciami, których echa rezonują przez całe dekady. Poszukiwanie prawdy o właścicielu kosztowności to nie tylko śledztwo, to także poszukiwanie sensu i zamknięcia dla nierozwiązanej historii. Oczywiście, pod powierzchnią historycznej zagadki pulsuje wątek miłosny. Historia Lidki, naznaczona dotkliwą utratą zaufania, zyskuje kontrast w postaci rodzącego się, nieśmiałego uczucia w Nałęczowie. Jej nowy związek rozwija się w cieniu dawnego dramatu, sugerując, że każde pokolenie musi przejść przez próbę, by odnaleźć prawdziwą nadzieję i spełnienie. Powieść subtelnie bada, jak dawne sekrety i zaniechania wpływają na teraźniejsze wybory serca, niosąc jednocześnie pocieszenie, że po każdej zimie zawsze nadchodzi wiosna. Wyobraźcie sobie mglisty, zimowy Nałęczów - kurort uśpiony pod puchem, który skrywa w sobie nie tylko sanatoryjne spokój, ale i echa dawnych dramatów. Powieść Anety Krasińskiej to nie jest kolejna prosta historia obyczajowa. To emocjonalny wehikuł czasu, który zabierze Was w podróż przez dwa stulecia, splecione jedną, nieoczekiwaną zagadką. Jeśli kochacie współczesne historie o poszukiwaniu siebie, ale jednocześnie uwielbiacie kryminalne zagadki i historyczne tło - ta książka łączy je w spójną całość. Lidka nie tylko szuka złota. Ona znajduje samoświadomość i odwagę, by znów zaufać. Jej metamorfoza jest inspirująca i niezwykle realna. "Zima w Nałęczowie" to dowód, że czasem największe skarby odnajdujemy w najtrudniejszych momentach życia, a kluczem do naszej przyszłości jest zrozumienie przeszłości. Nie czekajcie - zanurzcie się w tej zimowej, pełnej nadziei i tajemnic historii. Towarzyszyć Wam będzie cała paleta uczuć - od bólu i rozczarowania po stopniowo pojawiającą się nadzieję i delikatne wzruszenie. Powieść skłania do refleksji nad tym, co w życiu jest naprawdę ważne: równowaga między pracą a życiem prywatnym, zaufanie oraz siła drugiego człowieka. Po lekturze pozostanie z Wami uczucie ciepła i spokoju, a także przekonanie, że zawsze warto dać sobie szansę na lepsze jutro, nawet po największej stracie. Życie często wymaga od nas przystanku - chwili, w której musimy cofnąć się o krok, by zyskać perspektywę. Wszyscy niesiemy ze sobą bagaż historii, tych własnych i tych, które do nas szepczą z przeszłości. Prawdziwa mądrość nie polega na ucieczce, lecz na odwadze, by spojrzeć w głąb siebie i pozwolić, aby miejsca, które odwiedzamy, stały się katalizatorem zmian. Ostatecznie, każda z pozoru przypadkowa ścieżka, którą obieramy, prowadzi nas do najcenniejszego odkrycia: naszej własnej siły i gotowości do pisania kolejnych, lepszych rozdziałów.    

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Zima w Nałęczowie" jest pierwszym tomem cyklu Cztery pory roku, które będą odrębnymi opowieściami. Autorka pięknie oddała zimowy klimat scenerii książki. Biały puch, pachnąca choinka, przyprawa do piernika... ach. 

 

Historia, jaką spotkamy na kartach powieści wydaje się być schematyczna. Mamy bowem młodą kobietę po bolesnym zawodzie miłosnym, która wyjeżdża, a raczej na jakiś czas ucieka z dużego miasta do małej miejscowości. To w Nałęczowie Lidka pokłada nadzieje na odnalezienie spokoju i dystansu do zaistniałej sytuacji. Spotykając na swojej drodze nowych ludzi, zaczyna inaczej patrzeć na życie, jakie dotychczas prowadziła. Praca w korporacji wymuszała na niej stały pośpiech, terminy, projekty i presję. Przyznajcie, że to na dłuższą metę może być bardzo wyczerpujące, prawda? Nie każdy wytrzyma takie tempo. W książce poświęcono temu wątkowi sporo miejsca, który wymuszała na nas przeanalizowanie tego, czy i my czerpiemy radość z naszej pracy.

 

"- Dobry nastrój nie zależy od tego, co na zewnątrz, ale od tego, co się kryje w naszym wnętrzu (...)"

 

Autorka doskonale ukazała wewnętrzne rozterki bohaterki. Nałęczów znany jest z uzdrowiska. Ale ma w sobie również  coś takiego, że człowiek, przebywając w tym miejscu, zmienia się, zaczyna inaczej myśleć. Gotów jest na nowy rozdział w życiu. 

 

Aneta Krasińska stworzyła historię nastrojową, nostalgiczną i delikatną. Jednakże w to wszystko włożyła także sporo emocji. Naszej bohaterki nie ominą uczuciowe zawirowania. Lidka po zdradzie przez partnera ma problem z ponownym zaufaniem. Widzimy, jak mylne potrafią być pierwsze wrażenia. A to, co mamy tuż obok, jest przez nas często niezauważane. A po prostu czasem wystarczy szerzej otworzyć oczy.

 

"- Każde niepowodzenie czegoś uczy. Wystarczy chcieć je przeanalizować, a potem wyciągnąć wnioski."

 

Moją uwagę przykuła w równym stopniu część poświęcona znalezionej przez Lidkę starej drogocennej broszki i związanej z nią tajemnicą. Bardzo wciągnął mnie ten wątek. Wraz z bohaterką próbowałam rozwikłać jej sekret, odnaleźć prawowitego właściciela. Tu zachwycamy się opowieścią o przedwojennym Nałęczowie i pewnym kuracjuszu. Kolejny raz przekonałam się, jak przeszłość wpływa na teraźniejszość. Jak miłość i nienawiść często idą w parze. 

 

"Zima w Nałęczowie" to wzruszająca powieść o tym, że zawsze warto dawać sobie szansę na nowy początek. To historia o stracie, nadziei, relacjach międzyludzkich, poszukiwaniu prawdy oraz o tym co ważne. Czy Lidka będzie jeszcze szczęśliwa? I czy sekret broszki się wyjaśni? Sprawdźcie!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 

Kiedy czytałam najnowszą powieść Anety Krasińskiej ,,Zima w Nałęczowie", w moim sercu wciąż żywe jeszcze były chwile ze spotkania z pisarką w mojej bibliotece. W dalszym ciągu czułam jej ciepło i serdeczność. Taką prawdziwie ludzką, dobrą energię. Niemal identycznych wrażeń dostarczyła mi jej książka. Poczułam, jak zwalnia pęd mojego dnia. Jak za sprawą świetnie skonstruowanej fabuły, przenoszę się w inny świat. Pełen uważności na siebie, innych i na to, co naprawdę ważne.

 

Pierwszy tom cyklu ,,Cztery pory roku" zatytułowany ,,Zima w Nałęczowie" to historia, która wzrusza, koi i zostawia w sercu czytelnika ciepło, tak namacalne jak płomień kominka w mroźny wieczór. Ta nastrojowa, bogata w refleksje opowieść, w której przeszłość splata się ze współczesnością tkając misternie utkany szal, pięknie mówi o tym, że warto zostawić za sobą hałas codzienności po to, aby dostrzec to, co ważne.

 

Główna bohaterka, Lidka Adamiak, to kobieta, z którą łatwo zrozumie każda, współczesna kobieta. Bohaterka tkwi w bezlitosnych trybach korporacyjnej rzeczywistości. Siłą rzeczy, jej życie napędza pośpiech, terminy, projekty, nieustanna presja. To wszystko razem może doprowadzić człowieka na skraj emocjonalnego wyczerpania. A kiedy dodatkowo na jaw wychodzi zdrada ukochanego, jej świat w jednej chwili zaczyna się rozpadać. Ukazanie wewnętrznych rozterek bohaterki przez autorkę jest bardzo autentyczne i realne. Aneta Krasińska z dużą wrażliwością pokazuje, jak cienka bywa granica między pozornym sukcesem a wewnętrzną pustką, która kryje się pod jego powierzchnią. Wyjazd do Nałęczowa staje się dla naszej bohaterki nie tylko ucieczką, ale jak się okazuje wraz z biegiem fabuły, również nowym rozdziałem. Nałęczów, ma w sobie coś uzdrawiającego. Przedświąteczny, zimowy klimat nadaje mu dodatkowego uroku. Pachnie śniegiem, piernikiem, drożdżówką i spokojem. Tu czas płynie wolniej, a stare posesje kryją rodzinne tajemnice...

 

Aneta Krasińska doskonale prowadzi w powieści dwutorową narrację. Współczesna historia Lidki, przeplata się z opowieścią o dawnym Nałęczowie, pełnym eleganckich bali, kuracjuszy, szeptanych plotek i miłosnych skandali. Znaleziona przez Lidkę stara broszka, staje się wyjściem do historycznej, przepięknej i bardzo poruszającej części powieści. Pełnej pasji, intryg i emocji, które pokazują, że uczucia zarówno te dobre, jak i złe, przetrwały próbę czasu. Autorka subtelnie, z niezwykłą lekkością i ludzką wyrozumiałością, łączy przeszłość i teraźniejszość, racjonalność i romantyzm. Dzięki temu książka ma w sobie coś wyjątkowo magicznego. Czytając mamy wrażenie, że w każdym zakątku Nałęczowa kryje się echo dawnych historii i pamiątek, które wciąż wpływają, bądź mogą wpływać na losy współczesnych ludzi. Próby rozszyfrowania przez bohaterkę tajemnicy znalezionej broszki, wciągają bez reszty. W myślach i sercu, nieustannie towarzyszy czytelnikowi chęć wyjaśnienia jej sekretu.

 

,,Zima w Nałęczowie" to również powieść, w której nie brak zawirowań uczuciowych. Lidka, choć zraniona, zaczyna powoli otwierać się na nowe emocje i relacje. Autorka z wyczuciem pokazuje, jak mozolnie buduje się zaufanie. Jak mylne mogą bywać pierwsze wrażenia i jak czasami ślepi jesteśmy na to, co mamy tuż obok siebie.

 

Aneta Krasińska oddała w ręce czytelników swoją pierwszą powieść zimowo-świąteczną. Powieść piękną, subtelną i delikatną. Szepczącą do serca i przypominającą o tym, że zawsze warto się zatrzymać, dać sobie szansę na nowy początek. Pamiętać również o tym, że przeszłość potrafi nieoczekiwanie splatać się z teraźniejszością. Wystarczy tylko odrobina uważności i serca otwartego na siebie i drugiego człowieka.

 

Polecam!

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)