98% Klary

„98% Klary” Kamili Szczepańskiej-Górnej to książka, która wciąga nie tylko fabularnie, ale przede wszystkim emocjonalnie. To historia o kobiecie, która stopniowo traci grunt pod nogami, a jednocześnie odkrywa w sobie siłę, o jaką wcześniej by się nie podejrzewała. Thriller psychologiczny, który zaczyna się od pozornie zwyczajnego życia introwertycznej programistki, szybko przeradza się w opowieść o przetrwaniu – nie tylko fizycznym, ale też psychicznym i moralnym.

Klara, choć na początku wydaje się niepozorna, ma w sobie coś magnetycznego. Jej zamknięcie, dystans do świata, potrzeba kontroli – to wszystko staje się kontrastem wobec chaosu, w jaki nagle zostaje wrzucona. Świadectwo przypadkowego zdarzenia staje się punktem zwrotnym – i od tego momentu życie bohaterki rozpada się na przedtem i potem. Zaczyna się walka o bezpieczeństwo, o prawdę, o to, by pozostać sobą. Ale czy można pozostać sobą w świecie, który nie pozostawia miejsca na spokój?

Autorka potrafi doskonale budować napięcie. Każda scena wydaje się przemyślana, a atmosfera narasta stopniowo, niepostrzeżenie, jak dym przed pożarem. Z początku czujemy tylko lekki niepokój, z czasem dusimy się już od napięcia i emocji. A jednak to nie akcja jest tu najważniejsza, lecz przemiana wewnętrzna Klary – jej zmaganie z własnym strachem, winą, wątpliwościami. Tytułowe „98%” staje się metaforą człowieczeństwa – tego, ile w nas zostaje, gdy trauma, przemoc, strach i samotność próbują odrzeć nas z tożsamości. Co się dzieje z pozostałymi 2%? Czy to utracona część, czy może ta, która pozwala przeżyć?

„98% Klary” czyta się momentami jak studium psychologiczne – duszne, intensywne, niemal fizycznie odczuwalne. Nie jest to książka, po której można spokojnie zasnąć. Zmusza do myślenia o tym, jak łatwo jest się zgubić i jak trudno wrócić do siebie. W świecie Klary nie ma czystych emocji, nie ma też jednoznacznych wyborów. Bohaterka musi podejmować decyzje, które same w sobie są moralnie dwuznaczne, i to właśnie ta szarość sprawia, że jej historia brzmi tak prawdziwie.

Kamila Szczepańska-Górna pisze językiem prostym, ale niezwykle sugestywnym. Nie ucieka od brutalności, ale też nie epatuje nią dla efektu. Potrafi znaleźć równowagę między opisem a emocją, między akcją a introspekcją. To sprawia, że książka wciąga bez reszty – a jednocześnie zmusza do zatrzymania się, do oddechu.

Nie jest to jednak powieść bez skaz. W niektórych momentach wątki poboczne wydają się potraktowane pośpiesznie, a pewne decyzje bohaterów – zbyt nagłe, jakby wymuszone konstrukcją fabularną. Chwilami miałam też poczucie niedosytu – jakby Klara pozostała dla mnie odrobinę nieprzezroczysta, jakby brakowało tego ostatniego klucza do jej wnętrza. Może właśnie to jest jednak zamysłem autorki: że poznajemy tylko „98%” bohaterki, a reszta pozostaje niedostępna, jak tajemnica, której nie da się wypowiedzieć.

Po lekturze zostaje we mnie coś nieuchwytnego – rodzaj cichego drżenia, pytania o to, kim stajemy się w sytuacjach granicznych. „98% Klary” to nie tylko thriller o przetrwaniu, ale też głęboka opowieść o tożsamości i granicach człowieczeństwa. To książka o sile, która rodzi się w bólu, o stracie, która nie musi oznaczać końca, i o tym, że czasem najtrudniej jest ocalić samą siebie.

Nie jest to łatwa lektura, ale zdecydowanie warta uwagi. Zmusza do zatrzymania się, do spojrzenia w lustro – i do zastanowienia, czy my sami wciąż jesteśmy w stu procentach sobą.

Informacje dodatkowe o 98% Klary:

Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2022-11-08
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788396585103
Liczba stron: 320
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: Ewelina Białogołąbek

Tagi: Thriller psychologiczny obyczaj morderstwo morderca