Czarne lato. Opowieść o miłości i śmierci w czasie epidemii ospy we Wrocławiu

„Czarne lato” to powieść, którą wybrałam ze względu na to, że pierwszy raz słyszałam o epidemii czarnej ospy we Wrocławiu. Ten temat bardzo mnie zainteresował, dlatego też postanowiłam sięgnąć po tę pozycję. Poczytałam również trochę o książkach autorki i to totalnie moje klimaty, dlatego też ta lektura trafiła w moje ręce.

Upalny czerwiec 1963 roku, Wrocław. Z zagranicznej wycieczki wraca tajny agent, który od razu trafia do szpitala z objawami dziwnej choroby. Jednak zaczyna zdrowieć i zostaje wypuszczony do domu. Ale kolejne przypadki zaczynają niepokoić lekarzy. Znany epidemiolog oznajmia, że to czarna ospa. Lekarze, ale i politycy są przerażeni. Wrocław zostaje odcięty od świata. Epidemia czarnej ospy staje się tutaj tłem dla opowieści o niezwykłej odwadze i odpowiedzialności, ale i miłości w czasach kryzysu.

Już w połowie książki pierwsze co nasuwało mi się na myśl to COVID-19. Pamiętacie? Wszechobecne reguły, dezynfekcja, obowiązkowe szczepienia. Inne realia, inna choroba jednak zalecenia praktycznie te same. Ale! Skupiając się na samej książce to bardzo, bardzo gorąco wam polecam! Wow! Na mnie wywarła ona niesamowite wrażenie. Jest to historia niezwykle emocjonująca i wzruszająca! Niejednokrotnie w moich oczach pojawiały się łzy, ale były też momenty kiedy na ustach pojawiał się uśmiech.

Jedną z najważniejszych postaci tej książki, o której trzeba koniecznie wspomnieć to Alicja Surowiec. Lekarka chorób zakaźnych, która dostaje jedno z najtrudniejszych i zarazem najbardziej odpowiedzialnych zadań… Zostaje ona wyznaczona na szefowa szpitala epidemicznego. Jej postać wykazała się niebywałą odwagą, zaciętością, determinacją! Niejednokrotnie musiała ona podejmować trudne i bolesne decyzje. To bohaterka, która poświęciła życie i podjęła heroiczną walkę o to, aby uratować jak najwięcej ludzi!

Coś co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło w tej książce to samo podejście do tematu. Jest to powieść obyczajowa z historią w tle. Autorka genialnie połączyła ze sobą oba główne wątki. Z jednej strony widzimy heroiczną walkę z zarazą, z drugiej natomiast znajdziemy miłość, wsparcie i pomoc. Oba te elementy są świetnie dopracowane, a przede wszystkim jest zachowany balans, co bardzo doceniam. Dzięki temu czytanie tej książki było niezwykle przyjemne.

Ale „Czarne lato” to również historia oddająca hołd kobietom zmagającym się z czarną ospą. To walka. Ciężka walka, kiedy na szali staje życie tysięcy ludzi, a tylko kilkadziesiąt osób podjęło się opieki nad chorymi. W latach sześćdziesiątych nie było dostępu do takich udogodnień jak dzisiaj. Nie dość, że ludzie musieli zmagać się z okropną chorobą to chcieli zachować też godność! Empatia, nadzieja, ale i współpraca i wzajemne wsparcie były czynnikami podtrzymującymi na duchu wszystkich, którzy przestali wierzyć…

Reasumując, „Czarne lato” to historia, która mocno zapisała się w mojej pamięci. Historia ta jest niezwykle poruszająca, ale i ważna. To historia ucząca nas o tym, że bohaterem tak naprawdę może stać się każdy. Ta książka pokazuje nam, że nawet w najtragiczniejszych momentach to wsparcie i miłość innych są naszym światełkiem! Jeśli więc szukacie książki, która was wzruszy, sprawi, że nie będziecie mogli się oderwać to „Czarne lato” idealnie się sprawdzi. Z całego serca polecam Wam tą lekturę!

IG: libresunn

Informacje dodatkowe o Czarne lato. Opowieść o miłości i śmierci w czasie epidemii ospy we Wrocławiu:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2025-05-07
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788383671178
Liczba stron: 352
Dodał/a opinię: Aneta Janiec

Tagi: Proza literacka