Dam sobie radę

Okładka książki przedstawia kobietę, a obok niej wielkie miasto - takie mam odczucia. Utrzymana w podobnym stylu, co "Mam na ciebie plan". Matowa w dotyku z wybitym tytułem. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka słów o autorce, a na drugim znajdziecie okładki kilku jej ostatnich książek. Wszystkie czytałam, oprócz jednej "Czekam na Ciebie", więc  jeśli zaciekawi Was któryś z podanych tytułów, możecie znaleźć recenzję na moim blogu. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka, literówek brak. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. W książce mamy świetne wstawki w postaci liści, co podoba mi się bardzo. 

Czasami pisząc recenzje, zastanawiam się, co w tym akapicie mam zawrzeć. Tym bardziej, że czytam kolejną już powieść danego autora. Bo ile razy można pisać to samo? A no do znudzenia, gdyż wiem, że nie każdy czyta wszystkie posty, jakie publikuję, no chyba, że jest inaczej? Kto czyta wszystkie posty, może skomentować recenzję, aczkolwiek sama wiem, jak to jest mieć mało czasu i często człowiek nadrabia w domu, a nie w sieci. No chyba, że ma tyle wolnego czasu... Dlaczego tak bardzo cenię sobie pióro autorki? Bo posługuje się nim lekko i przyjemnie, by bez jakichkolwiek przeszkód czytać lekturę. Opisy w książkach są niezwykle barwne i sprawiają, że moja dusza się uspokaja. Jak ona to robi? Nie mam pojęcia, ale tak właśnie na mnie działa... Cieszę się, że mogłam zapoznać się z kolejną, naprawdę dobrze przemyślaną historią. 

Postacie w tej powieści są różne. Jeśli by skupić się na głównej bohaterce, to cóż, częściowo rozumiałam jej emocje. Jej decyzje. Może nie ze wszystkim się zgadzałam, ale rozumiałam. Jest też innym charakterem jak ja, więc nie wiem, czy byśmy się dogadały. Niemniej jednak na jej przykładzie można stwierdzić wiele rzeczy, że można spróbować dać drugą szansę, że można "przebaczyć", że trzeba zrozumieć drugą osobę... Oraz że dążenie do celu przynosi w końcu upragnione efekty. Trzeba tylko chcieć. Jest też jej przyjaciółka, trochę zwariowana, takie odnoszę wrażenie, ale zajmuje poważne stanowisko w ambasadzie i... Chyba bliżej mi do niej było charakterem. Jeśli kojarzycie tytuł "Mam na ciebie plan" to Laura Kordas tutaj również jest, jeśli jesteście ciekawi jej losów, to co nieco się dowiecie. Postacie zawsze są w książkach Gołębiewskiej wykreowane porządnie, nie są papierowe, a z krwi i kości.

Kolejnym, dużym atutem jest to, że Ilona Gołębiewska pisze o życiu takim, jaki jest, bez zbędnego koloryzowania. Zawsze w jej lekturach znajdziemy samo życie, które dotyczy również nas. Problemy bohaterów? Spotykają i nas. Rozterki? No jasne. Wszystko jest normalnie, bohaterowie mają pod górę tak jak i my. I za tą szarą rzeczywistość cenie mocno te pozycje. Nie są to romanse z piekła rodem, nie ma tu scen +18, które raziły by nas w oczy. Przeważnie zawsze dostajemy opowieść z sensem, nad którym warto się na moment zatrzymać.

Akcja ma odpowiednie tempo, nie pędzi na łeb na szyję, ale też nie jest powolna jak żółw. Emocji jest trochę, ale nie zawładnęły mną zbytnio. Pisarka skupia się tutaj na relacjach międzyludzkich i o tym warto pomyśleć podczas lektury. Nie tylko w relacjach romantycznych, ale i przyjacielskich czy też rodzinnych. 

Reasumując uważam, że jest to dobra lektura, po którą sięgnąć może każdy. Szczególnie osoby lubiące powieści pisarki czy te, które lubią powieści obyczajowe. Myślę, że odnajdziecie się w tej powieści. Polecam Wam naprawdę. Ja na książkach autorki jeszcze się nie zawiodłam. :) 

Informacje dodatkowe o Dam sobie radę:

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2024-10-16
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788328731592
Liczba stron: 320
Dodał/a opinię: Angelika Ślusarczyk

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna