Dżuma
Albert Camus

57. Nie pamiętam dlaczego, ale w liceum nie zdążyłam przeczytać "Dżumy", a potem jakoś nigdy się nie złożyło. Aż w końcu przypomniałam sobie o niej, szukając książek w bibliotece. I nie żałuję. Spodziewałam się koszmarnych opisów zarazy, obrzydliwych rozwodów dotyczących substancji i zapachów opanowujących zadżumione miasto. Zamiast tego, dostałam opowieść świetnego obserwatora, gorzkie wydarzenia przedstawione niemalże jak w kronice, przemyślenia, którym daleko było do obrzydliwości. I strach, i znużenie, i wreszcie akceptację prowadzącą do apatii. Krok po kroku patrzyłam, jak ludzie uczą się żyć ze swoim niewesołym losem i zaczęłam kibicować im z całego serca. Znając ich wszystkie wady. To jest potęga słowa pisanego. Uwierzyłam w to, że żyją. I już rozumiem, dlaczego "Dżuma" znalazła się w kanonie literatury światowej.

Informacje dodatkowe o Dżuma:

Wydawnictwo: PIW
Data wydania: 2007-02-07
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-06-03068-6
Liczba stron: 200
Tytuł oryginału: La peste
Język oryginału: Francuski
Tłumaczenie: Joanna Guze
Dodał/a opinię: Zuzanna Bukowska