Mówił na nią Słońce

*współpraca reklamowa*

Moje drugie spotkanie z piórem autorki, drugie bardzo udane, bo książka mi się podobała. Sięgając po nią byłam niemal pewna, że moją największą bolączką będzie motyw amnezji, którego za bardzo nie lubię, a tutaj niespodzianka bo autorka mi go nico odczarowała, nie sprawił mi on tutaj żadnego problemu, jednak to co sprawiło mi, że tak powiem przykrość było to, że lektura była taka krótka, ja nie chciałam się żegnać ani z ta historią ani z jej bohaterami.

Michał budzi się po wypadku w szpitalu, a u jego boku czuwa piękna nieznajoma. Jest w szoku kiedy dziewczyna mówi mu że się znają, a co więcej są najlepszymi przyjaciółmi. Michał jednak nie pamięta niczego związanego z Igą, jest zdezorientowany i zmieszany, zaś dziewczyna jest gotowa opowiedzieć mu całą historię od początku, choć to dla niej nie jest proste. Z czasem mężczyzna dostrzega, że Iga coraz bardziej go fascynuje jako kobieta, a powracający jak bumerang sen nie ułatwia mu traktowania dziewczyny jak przyjaciółki.

Ta powieść porusza odwiecznie wałkowany temat przyjaźni damsko-męskiej, tutaj od samego początku wszystko wskazywało, że jednak taka przyjaźń ma rację bytu, nie mniej z czasem trwania fabuły, zaczęły się pojawiać wątpliwości i mi zaczęło towarzyszyć coraz mocniejsze uczucie, że będzie z tego friends to lovers, jednocześnie nie do końca byłam pewna czy ten motyw zaczął się już przed wypadkiem Michała, czy dopiero po nim, o tym też musicie się przekonać sami, a uwierzcie mi na pewno się nie zawiedziecie, bo autorka tutaj zaszalała z motywami i wątkami.

Książka pomimo tego, że jest raczej krótka, bo nie ma nawet 300 stron jest za to bardzo wciągająca, a sama fabuła intensywna i dynamiczna. Już na samym początku autorka zaczyna rozważania czy to będzie komedia, czy jednak dramat i powiem wam, że naprawdę niemal przez cała lekturę raz jest dramat, a raz czysta komedia, a na końcu trzeba się porządnie zastanowić jak jednoznacznie to określić. Ja nazwałabym to komedią romantyczną, bo było i romantycznie, nieco erotycznie, komediowo ale też elementy dramatyczne się znalazły, czyli wszytko pasuje, a zabawa przy lekturze jest przednia.

Już przy okazji debiutu autorki spodobało mi się jej lekki pióro i tutaj jest ono równie lekkie i przyjemne w odbiorze. Ta książka czytała się sama, pomimo pojawiających się delikatnych przeskoków czasowych, które tutaj pojawiają się jako wspomnienia, całość fabuły jest uporządkowana i logiczna. Zawsze narzekam na te przeskoki w czasie, ale tutaj autorka fajnie je wyróżniła w treści, dotyczyły one poszczególnych zdarzeń związanych z główną fabułą, wiele dopowiadały i pozwalały lepiej zrozumieć przyjaźń Igi i Michała.

Książka mi się podobała, całkowicie zatopiłam się w lekturze, fabuła była zabawna, momentami urocza innym razem nieco trudna, ale pomiędzy tym wszystkim czuć zachowany balans, a sama książka okazała się cudowną i mega przyjemną historią, przy której świetnie się bawiłam, i którą przeczytałam w jeden wieczór. Przykro mi, ze ta historia tak szybko się skończyła, bo to jedna z tych powieści, które dla mnie mogłyby się nie kończyć. To książka idealna na lato, na zastój czytelniczy, na chwilę wytchnienia czy jako lekka powieść po czymś cięższym. Mi się bardzo podobało i szczerze zachęcam do lektury.

Informacje dodatkowe o Mówił na nią Słońce:

Wydawnictwo: Novae Res
Data wydania: 2025-08-08
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788383739618
Liczba stron: 272
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię: olilovesbooks2