Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam
Paulo Coelho

Jedna z moich ulubionych książek P. Coelho, która przedstawia historię dla niektórych banalną, dla innych znowu romantyczną i pozwalającą na chwilę refleksji. Dotyczy ona tego, że wszystko, co dzieje się wokół nas, dzieje się za sprawą boskiej ingerencji. I tak jak w przypadku Pilar, która odkrywa, że uczucie jakim darzy swojego przyjaciela - wcale nie jest przyjaźnią a dzięki owemu uczuciu jak i owemu przyjacielowi kobieta zaczyna wierzyć tak i my możemy natknąć się w swoim życiu, na taką osobę, która będzie dla nas wszystkim niezależnie od jej wyborów (przyjaciel głównej bohaterki miał dylemat, czy mimo tego, że darzył ją głębokim uczuciem jego wystąpienie z seminarium to dobry pomysł) Jedyną rzeczą jaka mi się nie podobała, to cudotwórstwo owego bezimiennego przyjaciela - nie bawmy się w Chrystusa, panie Coelho.

Informacje dodatkowe o Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam:

Wydawnictwo: Drzewo Babel
Data wydania: 1996 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 83-904230-7-3
Liczba stron: 215
Tytuł oryginału: Na margem do rio Piedra eu sentei e chorei
Język oryginału: portugalski
Tłumaczenie: Stępień Basia, Kowalski Andrzej
Dodał/a opinię: just_monca