las ten
w mroku skąpany
i ciemności
złowrogą ciszą utkany
bez jasności
legendą owiany
w pewnej dawności
wciąż niespotykany
miej się na baczności
wilk to
czy zjawa jedynie?
człowiek to
czy umysł tak płynie?
ta bladość lica
na leśnej ścieżynie
szept ten
po tamtej dziewczynie
tamte domy
się ostały
i pachną czernią chleba
w pamięci żywych zostały
bo pamiętać trzeba
z pajęczyn i baśni powstały
głos ten do duszy dociera
duchy się po nich błąkały
prawda z legendą się ściera
te noce we mnie!
czarne takie
te duchy we mnie!
jak sny na jawie
słowami brzmię
cierpienie dławię
przez ciemność mknę
ból pozostawię
po niej
pustka się ostała
słowa piosenki
po niej
cisza nastała
czerwień sukienki
z nią
czerń zadrżała
i blask jutrzenki
Las. Tamten czas. Wziął w ich swoje ramiona. Opatulił ciemnością. Bo też ciemność wtedy była. Wszędzie tkwiła. Na ziemiach Dolnego Śląska. Polsko - niemieckie losy. I niby jak z baśni ta opowieść. Jak ze słów, co pulsują. Drogę ku prawdzie wskazują. Ścieżki lasu tak senne i mgliste. Na ścieżkach tych wydeptane człowiecze historie. Skryte za woalem rodzinnych tajemnic. Zakorzenione w duszach, co nosiły swoje lęki. Przed złym, co błądzi po lasach. Przed wilkiem, co żywi się ciałem. Przed słowami, które kłębiły się w ciemnych marach.
Przeszłość ma tutaj smak nostalgii i tęsknoty. Mroczna melodia staje się anturażem dla niesamowitej aury. A ta skrzy się tak pięknie przez słowa wydobyta na wierzch. Zakorzeniona w mury domów, przez które przenikały duchy. Kiedy wiatr dął w drewniane okna, a gdzieś w oddali wilczy skowyt się unosił. Domy te mają zapach łez i odchodzenia. Zatartych słów, które ostały się na pożółkłych kartach. Domy te są przypomnieniem i dziedzictwem. Pieśnią przeszłości, która utknęła w głębi czasów.
Znakomicie przenika się tutaj literatura piękna z wątkiem kryminalnym. Choć ten jest wątły i delikatny, to jego echo snuje się za słowami. Przemawia do mnie niezwykłość tej powieści i groza, która przenika skórę. Polecam bardzo.
Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2025-09-10
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 416
Dodał/a opinię:
Olga Majerska
Powrót do świata tajemnic i głosów przeszłości. Kontynuacja "Florentyny od kwiatów" - historia naznaczona śmiercią, miłością i szaleństwem. Jest rok 1968...
Sokołów wciąż nie jest sielskim miejscem. W tajemniczych okolicznościach znika córka sołtysa, do pałacu wprowadzają się dziwni lokatorzy. W okolicy aż...
"Dobiega do wielkiego drzewa i na chwilę przystaje. Przytula się do suchej i spękanej kory. Łapie kilka głębszych oddechów. Zaciska dłoń na srebrnym wisiorku. Słyszy szelest, coraz bliżej i bliżej. Zamyka oczy, próbuje nie wydać żadnego dźwięku, jak dziecko, które myśli, że może pozostać niezauważone, kiedy samo nic nie widzi. Słyszy sapanie, a może płacz. Czy to ona płacze, czy las? A potem przestaje słyszeć i zapada się w ciemność. "
Więcej